Suriye Geçici Hükûmeti

2013 yılında Suriye'de muhalefet grubu tarafından kurulan alternatif hükümet

Suriye Geçici Hükûmeti (SGH), Suriye'de çatı muhalefet grubu Suriye Muhalif ve Devrimci Güçler Ulusal Koalisyonu (SUK) tarafından kurulan alternatif bir hükûmettir. Geçici hükûmet dolaylı olarak ülkenin bazı bölgelerini kontrol etmekte ve Suriye Arap Cumhuriyeti Bakanlar Kuruluna karşı Suriye muhalefeti adına tek meşru hükûmet olduğunu iddia etmektedir. Geçici hükûmetin Suriye'deki merkezi Halep vilayetindeki Azez kentinde bulunmaktadır.[2][3]

Suriye Geçici Hükûmeti
Arapçaالحكومة السورية المؤقتة

Amblem

Bayrak
Genel Bakış
Kuruluş18 Mart 2013 (11 yıl önce) (2013-03-18)
ÜlkeSuriye (Suriye muhalefeti)
LiderAbdurrahman Mustafa
AtayanSuriye Koalisyonu Başkanı
Ana organBakanlar Kurulu
Bakanlıklar7
SorumlulukSuriye Ulusal Koalisyonu
İkametAzez, Suriye[1]
İnternet sitesisyriaig.net

Esad rejiminin devrilmesinden bu yana SGH şu anda Şam'da Muhammed el-Beşir başkanlığındaki Suriye Geçiş Hükümeti ile birlikte varlığını sürdürmektedir; ancak SUK Geçiş Hükümetine desteğini ifade etmiş ve "herkesi kapsayacak" bir hükümet kurulması çağrısında bulunmuştur.[4]

Tarihçe

değiştir

Suriye Ulusal Koalisyonu (SUK) 19 Mart 2013 tarihinde İstanbul'da düzenlenen bir konferansta Gassan Hitto'yu Suriye Geçici Hükümetinin başbakanı olarak seçti. Hitto, 10 ila 12 bakandan oluşan teknik bir hükümet kurulacağını ve savunma bakanının Özgür Suriye Ordusu tarafından seçileceğini açıkladı.[5] Başlangıçta SGH "sürgündeydi ve Suriye içinde örgütsel bir tabanı yoktu".[6] Yeni bakanlıkların tek bir yerde değil, Suriye muhalefetinin kontrolü altındaki bölgelere dağıtılması planlanmıştı.[7]

İlk kabinede bir Hristiyan, bir Kürt ve bir kadın yer almış; SUK'tan Ahmed Ramazan kabinenin meritokratik bir temelde atandığını belirtmiştir.[8] Ulusal Koalisyonun Süryani bileşeni ise kabine seçiminde kendilerine hiç dikkat edilmediğini söyledi.[8] Genel Kurulu idari bir işleve sahiptir.[9] İlk geçici kabine Temmuz 2014'te feshedilmiştir.[10] Ekim 2014'te yeni bir kabine kurulmuştur.

SGH, Suriye'de muhaliflerin elindeki bölgelerin çoğunda birincil sivil otorite olmuştur. Yerel idari konseyler sistemi bu bölgelerde okul ve hastane gibi hizmetleri yürütmektedir.[11] Aralık 2015'te SGH, hükümet tarafından yönetilen üniversitelere alternatif olarak Özgür Halep Üniversitesini (ÖHÜ) kurdu. 2018'in başlarında ÖHÜ'ye yaklaşık 7.000 öğrenci kayıtlıydı ve beş vilayette muhaliflerin elindeki bölgelerde kampüsleri bulunuyordu. Ocak 2018'de SGH, üniversitenin yönetimini İdlib'den Halep'in batısındaki Başkaten kasabasına taşıdı.[12] Eylül 2016'nın sonlarında, Suriye Geçici Hükümetinin yerel yönetimlerden sorumlu bakanı, güneydeki Inhil kentinde bir IŞİD intihar bombacısı tarafından öldürülen bir düzine kişi arasındaydı.[13][14]

Geçici Hükümet Türkiye'de yerleşikti ve ABD'den doğrudan fon alıyordu.[15] Ocak 2015'te Suriye Geçici Hükümeti ABD'den 6 milyon ABD doları alarak bu türden ilk fonu almış oldu. Fonlar, kuzey Halep ve kuzeybatı İdlib gibi Suriye'nin muhaliflerin elindeki bölgelerinde yeniden inşa çabaları ve yerel yönetimin güçlendirilmesi için kullanılacaktı ve geçici hükümet ilerleyen aylarda kuzey Lazkiye ve kuzey Hama'ya doğru genişlemeyi planlıyordu.[15] Ağustos 2017 itibarıyla Suriye Geçici Hükümeti çalışanlarına maaş ödemeyi durdurdu ve geçici hükümet bünyesinde çalışmak gönüllü bir iş haline geldi.[16] Türkiye'nin kuzey Suriye'deki varlığı 2016'dan itibaren arttıkça, SGH Türkiye'nin kontrolündeki bölgelere taşındı ve Suriye vatandaşlarına belge sağlamak da dahil olmak üzere burada kısmi otorite uygulamaya başladı.[17][18][19][20][21]

SGH, 2017'nin sonlarına doğru 12 il meclisine ve 400'den fazla seçilmiş yerel meclise başkanlık etmiştir. SIG 2017 yılında İdlib vilayeti genelinde seçimler düzenledi. Ayrıca Suriye ile Türkiye arasında her ay tahmini 1 milyon dolar gelir getiren önemli bir sınır kapısını da işletiyor.[11] Türk kontrolü altındaki bölgeler dışındaki muhalif bölgelerde SGH, Eylül 2017'den bu yana İslamcı Suriye Kurtuluş Hükümeti ile kontrol için çatışma halinde.

30 Aralık 2017 tarihinde Suriye Geçici Hükümeti çatısı altında faaliyet gösteren en az 30 grup, dört ay süren hazırlıkların ardından tek bir silahlı grup altında birleşti. SGH'in Başbakanı ve Savunma Bakanı Cevad Ebu Hatib, Azez kasabasında isyancı komutanlarla bir araya geldikten sonra Suriye Milli Ordusunun (SMO) kurulduğunu açıkladı. Yeni kurulan yapı, çoğu Türkiye tarafından eğitilen ve donatılan 22.000 savaşçıya sahip olduğunu iddia etti.[22] Ulusal Kurtuluş Cephesi de Suriye Geçici Hükümetine bağlıydı ve sonunda SMO'nun bir alt grubu haline geldi.

Başbakanlar

değiştir
Sıra Fotoğraf Ad Dönem başı Dönem sonu Siyasi parti Not(lar)
  Gassan Hitto

Vekaleten Başbakan

18 Mart 2013 14 Eylül 2013 Bağımsız
Hükümet kurulamadı;
8 Temmuz'da istifa etti.
1   Ahmed Tumeh 14 Eylül 2013 22 Temmuz 2014[10] Bağımsız
(1)   Ahmed Tumeh 14 Ekim 2014[23] 17 Mayıs 2016 Bağımsız
İkinci dönemi.
2   Cevad Ebu Hatib 17 Mayıs 2016 10 Mart 2019[24] Bağımsız
3   Abdurrahman Mustafa 30 Haziran 2019[25] Görevde Suriye Türkmen Meclisi

Bakanlar Kurulu

değiştir
Ad Makam Görev başlangıcı
Ekrem Tumeh Başbakan Yardımcısı 12 Temmuz 2016
Selim İdris Savunma Bakanı 1 Eylül 2019
Cevad Ebu Hatib İçişleri Bakanı 12 Temmuz 2016
Abdel Moneim Alhalabi Maliye Bakanı 12 Temmuz 2016
Mohammed Firas Aljundi Sağlık Bakanı 12 Temmuz 2016
Abdul Aziz Aldughem[12] Yüksek Eğitim Bakanı 12 Temmuz 2016
Imad Albarq Eğitim Bakanı 12 Temmuz 2016
Yaaqoub Alammar Yerel Yönetimler Bakanı 12 Temmuz 2016
Jamal Kallash Tarım Bakanı 12 Temmuz 2016
Abdullah Razzouk Hizmetler Bakanı 12 Temmuz 2016

Nüfus merkezleri

değiştir

Bu liste, Suriye Geçici Hükümetine bağlı en büyük şehir ve kasabalardan bazılarını içermektedir.

Türkçe Adı Arapça Adı Kürtçe Adı
Azez أعزاز
Afrin عفرين Efrîn
Cerablus جرابلس Cerablûs
Ahterin أخترين
Tel Abyad تل أبيض Girê Spî
El-Bab الباب
Resulayn رأس العين Serê Kaniyê
Suran صوران
Bizâh بزاعة
Başköy قباسين Qebasîn
Mare' مارع

Ayrıca bakınız

değiştir

Kaynakça

değiştir
  1. ^ SyriaSource by Hosam al-Jablawi Has the International Community Succeeded in Creating a Safe Zone in Syria After Years of War? 23 Kasım 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. atlanticcouncil.org 17 April 2017
  2. ^ Lister, Charles (31 Ekim 2017). "Turkey's Idlib incursion and the HTS question: Understanding the long game in Syria". War on the Rocks. 4 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2017. 
  3. ^ "Russia and Turkey Have Agreed to Create 'Safe Zones' in Syria, But Rebels Are Unimpressed". Time. Associated Press. 3 Mayıs 2017. Erişim tarihi: 3 Kasım 2017. 
  4. ^ "Syrian coalition calls for 'comprehensive, non-sectarian' transitional government". Middle East Monitor. 18 Aralık 2024. 19 Aralık 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Aralık 2024. 
  5. ^ "Syrian rebels to choose interim defence minister". World Bulletin. 29 Mart 2013. 19 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Kasım 2013. 
  6. ^ Sayigh, Yezid (3 Nisan 2013). "The Syria's opposition 's leadership problem". Carnegie Middle East Center in Beirut. 21 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Nisan 2013. 
  7. ^ "New ministries will not be in single location- Syrian opposition". World Bulletin. 29 Mart 2013. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Kasım 2013. 
  8. ^ a b "Syrian opposition government begins work as Kurds announce self-rule". Asharq Al-Awsat. 15 Kasım 2013. 13 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Kasım 2013. 
  9. ^ "Syrian National Coalition of Syrian Revolution and Opposition Forces - General Body". 19 Aralık 2013. 19 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Aralık 2013. 
  10. ^ a b "Syrian opposition coalition dissolves interim government". Reuters. 22 Temmuz 2014. 23 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Temmuz 2014. 
  11. ^ a b "HTS-backed civil authority moves against rivals in latest power grab in northwest Syria". Syria Direct. 13 Aralık 2017. 19 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Kasım 2018. 
  12. ^ a b "A power struggle over education emerges between rival opposition governments in Idlib province". Syria Direct. 10 Ocak 2018. 14 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Kasım 2018. 
  13. ^ "At least 13 persons including the minister of "interim government" killed in explosion at police station in Inkhel - The Syrian Observatory For Human Rights" (İngilizce). 22 Eylül 2016. 28 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Kasım 2024. 
  14. ^ ISIS suicide attack rocks rebel HQ in southern Syria 7 Nisan 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Al Masdar, 22 September 2016
  15. ^ a b "US gives $6 million to Syria opposition government". Agence France-Presse. 22 Ocak 2015. 22 Ocak 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ocak 2015. 
  16. ^ "The Syrian interim government stopped paying salaries and volunteering work". Micro Syria. 8 Ağustos 2017. 19 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ağustos 2017. 
  17. ^ "Safe zone 'crucial for Turkmen in Syria'". aa.com.tr. 7 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ekim 2019. 
  18. ^ "Has the International Community Succeeded in Creating a Safe Zone in Syria After Years of War?". 17 Nisan 2017. 7 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ekim 2019. 
  19. ^ Macaron, Joe. "Trump's 'real estate' approach to safe zones in Syria". aljazeera.com. 24 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Nisan 2018. 
  20. ^ "Turkey's troops cross over into Syria's Afrin". aljazeera.com. 28 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Nisan 2018. 
  21. ^ "Suriye'de güvenli bölge planları ne kadar gerçekçi? | DW | 28.09.2019". Deutsche Welle. 7 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Kasım 2019. 
  22. ^ "30 rebel groups merge under Interim Govt's banner, form 'The National Army'". Zaman al-Wasl. 31 Aralık 2017. 31 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Aralık 2017. 
  23. ^ "Al-Khodr re-elected PM of Syrian interim government". KUNA. 14 Ekim 2014. 20 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ekim 2014. 
  24. ^ al-Khateb, Khaled (15 Mart 2019). "Is this the end of the Syrian Interim Government?". Al-Monitor. 5 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mart 2019. 
  25. ^ "Syrian Coalitions' General Assembly Elects New Presidential & Political Bodies & New SIG Head". National Coalition for Syrian Revolutionary and Opposition Forces. 30 Haziran 2019. 29 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Eylül 2019.