Geç Orta Çağ, Avrupa tarihinin 1250-1500 yılları arasında devam ettiği dönemdir. Geç Orta Çağ, Orta Çağ döneminin sonu olup Erken Modern Dönem'den önce gelmektedir.[1]

1328'de Avrupa

Yaklaşık olarak 1300 yılına gelindiğinde, Avrupa'da yüzyıllarca süren refah ve büyüme durdu. Büyük Kıtlık ve Büyük Veba Salgını de dahil olmak üzere bir dizi açlık ve hastalık, Avrupa nüfusunu felaket öncesi durumun yaklaşık yarısına düşürdü.[2] İstihdam eksikliğinin yanı sıra toplumsal huzursuzluk ve endemik savaş getirdi. Dönemin pek çok sorununa katkıda bulunmak için, Katolik Kilisesi'nin birliği geçici olarak Batı Bölünmesi ile parçalandı. Bu olaylara bazen Geç Orta Çağ Krizi olarak da adlandırılmaktadır.[3]

Tüm bu krizlere rağmen, 14. yüzyıl aynı zamanda sanat ve bilim alanında büyük bir ilerleme zamanıydı. Orta Çağ'da kök salmış olan eski Yunan ve Roma metinlerine olan ilginin ardından İtalyan Rönesansı başladı. Klasik düşüncelerin bu akını ile birlikte, basılı kelimenin ve demokratik öğrenmenin yaygınlaştırılmasına yardımcı olan basılanın keşfi vardı. Bu iki şey daha sonra Protestan Reformasyonu'na götürdü. Dönemin sonlarına doğru coğrafi keşifler başladı. Osmanlı İmparatorluğu'nun genişlemesi doğu ile ticaret imkânlarını kesmesi Avrupalılar yeni ticaret yolları aramaya zorladı. 1492'de Kristof Kolomb Amerika'ya ve 1498'de Vasco da Gama'nın Afrika ve Hindistan'a sefer düzenledi. Bu keşifler, Avrupa ülkelerinin ekonomisini ve gücünü güçlendirdi.

Bu gelişmelerin getirdiği değişiklikler, bu dönem genellikle Orta Çağ'ın sonu ve Yeni Çağ ve modern tarihin başlangıcı olarak kabul edilmektedir.

Kaynakça

değiştir
  1. ^ Wallace K. Ferguson, Europe in transition, 1300-1520 (1962) online.
  2. ^ Austin Alchon, Suzanne (2003). A pest in the land: new world epidemics in a global perspective. University of New Mexico Press. p. 21. 0-8263-2871-7.
  3. ^ Norman Cantor, The Civilization of the Middle Ages (1994) p. 480.

Dış bağlantılar

değiştir