Eurovision Şarkı Yarışması'nda Birleşik Krallık
Birleşik Krallık, ilk katıldığı 1957 yılından günümüze kadar Eurovision Şarkı Yarışması'na 66 kez katılmıştır. 1959'dan beri her yıl katılmaktadır. Birleşik Krallık, İsveç ve Hollanda ile birlikte dört farklı on yılda kazanan üç ülkeden birisidir. Avrupa Yayın Birliği'ne (EBU) en büyük mali katkıyı sağlayan ülkeler oldukları için her yıl direkt olarak finalde yer alan Almanya, Fransa, İspanya ve İtalya ile birlikte "Beş Büyük" ülkeden birisidir. Birleşik Krallık'ın ulusal yayın kuruluşu BBC, etkinliği yayınlamakla birlikte Birleşik Krallık'ın katılımcısını seçmek için pek çok kez farklı ulusal final süreçleri düzenledi. Birleşik Krallık, Eurovision Şarkı Yarışması'nı beş kez kazandı ve on altı kez ikinci olmuştur. Birleşik Krallık, yarışmaya dört kez Londra'da (1960, 1963, 1968 ve 1977) ve birer kez Edinburgh (1972), Brighton (1974), Harrogate (1982), Birmingham (1998) ve Liverpool (2023)'da olmak üzere dokuz kez rekor sayıda ev sahipliği yaptı.
Eurovision Şarkı Yarışması'nda Birleşik Krallık | |
---|---|
Katılımcı yayıncı | British Broadcasting Corporation (BBC) |
Katılım özeti | |
Katılımlar | 67 |
İlk katılımı | 1957 |
En iyi sonuç | 1.:1967, 1969, 1976, 1981, 1997 |
Ev Sahibi | 1960, 1963, 1968, 1972, 1974, 1977, 1982, 1998, 2023 |
Dış bağlantılar | |
Eurovision.tv'deki Birleşik Krallık sayfası | |
En son katılım için bkz. 2024 Eurovision Şarkı Yarışması'nda Birleşik Krallık |
Birleşik Krallık'ın beş kazananı Sandie Shaw tarafından seslendirilen "Puppet on a String" ile (1967), Lulu tarafından seslendirilen "Boom Bang-a-Bang" ile (1969), Brotherhood of Man tarafından seslendirilen "Save Your Kisses for Me" ile (1976), Bucks Fizz tarafından seslendirilen "Making Your Mind Up" ile (1981) ve Katrina and the Waves tarafından seslendirilen "Love Shine a Light" ile (1997).
Birleşik Krallık, 2000'den önce yalnızca üç kez (1978, 1987 ve 1999) ilk 10'un dışında kalmıştı. 21. yüzyılda Birleşik Krallık rekabette oldukça zayıf bir sicile sahipti. Jessica Garlick üçüncü (2002), Jade Ewen beşinci (2009) ve Sam Ryder ikinci (2022) olmak üzere yalnızca üç kez ilk ona girdi. Bu sonuçlara ek olarak 2003 yılında Jemini'nin ve 2021 yılında James Newman'nın sıfır puan almaları dahil 12 kez yirminci sırayı geçememiştir.
Tarihi
değiştir1950'lerden 1970'lere
değiştirİlk yarışmaya 1956 yılında Birleşik Krallık'ın katılmasının beklendiği, son başvuru tarihini kaçırdığı ve bu nedenle katılamadığı iddia edildi. Bunun daha sonra Ocak 2017'de EBU tarafından yapılan açıklamada yarışmanın hayranları tarafından yaratılan bir efsane olduğu ortaya çıktı.[1] EBU ayrıca, BBC'nin Birleşik Krallık için hazırladığı bir yarışma olan İngiliz Popüler Şarkı Festivali'nin, 1957'den itibaren yarışma temasında format değişiklikleri getiren ilham kaynağı olduğunu açıkladı. Patricia Bredin Eurovision'da Birleşik Krallık'ı temsil eden ilk katılımcı oldu ve 1957'de yedinci oldu. 1958'de üçüncü yarışmanın ilk tercihi Birleşik Krallık oldu, ancak çeşitli sanat birliklerinin anlaşmaya varamaması üzerine BBC 1957 yazında teklifini geri çekti ve Birleşik Krallık ikinci ve son kez yarışmaya katılmadı.[2]
1959'daki yarışmadaki ikinci katılımında Birleşik Krallık, Pearl Carr & Teddy Johnson'ın "Sing, Little Birdie" şarkısını ile daha sonra rekor olacak on altı kez alınan ikinciliğin ilkini elde etmiştir. Birleşik Krallık, 1960'ta Bryan Johnson, 1961'de The Allisons, 1964'te Matt Monro ve 1965'te Kathy Kirby ile dört ikincilik daha elde etti ve sonunda 1967'de ilk kez kazandı.
1980'lerden 1990'lara
değiştirBirleşik Krallık'ın dördüncü zaferi 1981'de Bucks Fizz müzik grubunun seslendirdiği "Making Your Mind Up" şarkısı ile geldi. Grup, özellikle Birleşik Krallık'ta televizyonda yayınlanan A Song for Europe (daha sonraki yıllarda Making Your Mind Up olarak yeniden adlandırılacak olan bir program) seçim yarışması için kuruldu. Dublin'deki Eurovision'da Alman Lena Valaitis'i dört puanla geçtiler. Grup, önümüzdeki beş yıl içinde Birleşik Krallık'ta ilk 40'a giren 13 şarkıyla başarısını sürdürdü. Bu sonuç, Birleşik Krallık'ın 16 yıl boyunca kazandığı son galibiyet olacaktı, ancak ülke bu süre zarfında dört ikincilik sonucu daha alarak yarışmada rekabetçi olmaya devam etti. 1988'de Scott Fitzgerald, İsviçre'yi temsil eden Celine Dion'un yalnızca bir puan gerisinde kaldı. 1989'da Live Report Yugoslavya'nın yedi puan gerisinde kalmıştı. 1992'de Michael Ball da İrlandalı Linda Martin'in ardından ikinci oldu. 1993 yılı katılımcısı Sonia, Birleşik Krallık'ta ilk 30'da yer alan on hite sahipti; bunlar arasında, Millstreet'te Birleşik Krallık'ı temsil etmek üzere seçildiği 1989'da "You'll Never Stop Me Loving You" şarkısıyla bir numara olan da vardı. Oy vermek için tek ülke (Malta) kalırken, İrlandalı Niamh Kavanagh, Sonia'nın 11 puan önünde yer aldı. 12 puanın açıklanmasına gelindiğinde ne Birleşik Krallık ne de İrlanda'dan bahsedilmemişti. Eğer Birleşik Krallık 12'yi almış olsaydı, bir puan farkla yarışmayı kazanacaktı. Sonunda İrlanda en yüksek puanı aldı ve 23 puan farkla kazandı.
21. yüzyıl
değiştirBirleşik Krallık 21. yüzyıldaki yarışmada daha az başarılı oldu. Kız grubu Precious 1999'da 12. sırada yer aldıktan sonra Birleşik Krallık, birkaç istisna dışında düzenli olarak skor tablosunun alt yarısında yer aldı. 2000'li yıllarda bu istisnalar arasında, 2002'de "Come Back" şarkısıyla üçüncü sırada yer alan Jessica Garlick ve 2009'da "It's My Time" şarkısıyla beşinci olan Jade Ewen yer almaktadır. 2003 yılında İngiltere, Jemini ikilisi ile ilk kez finalde sonuncu oldu ve sıfır puan aldı. Ülke, sonraki yedi yılda iki kez daha sonuncu oldu; 2008'de 14 puan alan Andy Abraham ve 2010'da 10 puan alan Josh Dubovie ile bu sonucu almıştır.
Katılımlar
değiştir1 | Birinci |
2 | İkinci |
3 | Üçüncü |
◁ | Sonuncu |
X | Katılımcı seçildi ama katılmadı |
† | Gelecek etkinlik |
- Notlar:
- a. ^ Yarışmaya en çok finansal kaynak sağlayan beş ülke (Almanya, Birleşik Krallık, Fransa, İspanya ve İtalya), yarı finallerde yarışmadan finalist sayılmaktadır.
- ^ 2020 yarışması 2019-20 Koronavirüs salgını nedeniyle iptal edildi.
Ev Sahiplikleri
değiştirEurovision Şarkı Yarışması'nın Harika Hitleri
değiştirYıl | Şehir | Yer | Sunucu |
---|---|---|---|
2015 | Londra | Eventim Apollo | Graham Norton ve Petra Mede |
Yorumcular ve oyları okuyanlar
değiştirYıl | Televizyon yorumcusu | Radio yorumcusu | Online/BFBS yorumcu | Oyları okuyan | Ref. | |
---|---|---|---|---|---|---|
Final | Yarı final | |||||
1956 | Wilfrid Thomas | Yarı final yok | Yayın yok | — | Katılmadı | |
1957 | Berkeley Smith | Tom Sloan | David Jacobs | |||
1958 | Peter Haigh | Katılmadı | ||||
1959 | Tom Sloan | Pete Murray | Pete Murray | |||
1960 | David Jacobs | Nick Burrell-Davis | ||||
1961 | Tom Sloan | Michael Aspel | ||||
1962 | David Jacobs | Peter Haigh | Alex Macintosh | |||
1963 | Michael Aspel | TBC | ||||
1964 | Tom Sloan | Ian Fenner | TBC | |||
1965 | David Gell | TBC | ||||
1966 | John Dunn | Michael Aspel | ||||
1967 | Rolf Harris | Richard Baker | Thurston Holland | |||
1968 | — | Pete Murray | ||||
1969 | David Gell, Michael Aspel | John Russell | Colin Ward-Lewis | |||
1970 | David Gell | Tony Brandon | ||||
1971 | Dave Lee Travis | Terry Wogan | — | |||
1972 | Tom Fleming | Pete Murray | Terry James | |||
1973 | Terry Wogan | Richard Astbury[a] | ||||
1974 | David Vine | Terry Wogan | Colin Ward-Lewis | |||
1975 | Pete Murray | Ray Moore | ||||
1976 | Michael Aspel | |||||
1977 | Pete Murray | — | Colin Berry | |||
1978 | Terry Wogan | Ray Moore | ||||
1979 | John Dunn | |||||
1980 | Terry Wogan | Steve Jones | Andrew Pastona | Ray Moore | ||
1981 | Ray Moore | — | Colin Berry | |||
1982 | ||||||
1983 | No BBC broadcast | Richard Nankivell | ||||
1984 | ||||||
1985 | ||||||
1986 | Ray Moore | — | ||||
1987 | ||||||
1988 | Ken Bruce | |||||
1989 | ||||||
1990 | ||||||
1991 | ||||||
1992 | ||||||
1993 | ||||||
1994 | ||||||
1995 | ||||||
1996 | ||||||
1997 | ||||||
1998 | Ken Bruce | |||||
1999 | Colin Berry | |||||
2000 | ||||||
2001 | ||||||
2002 | Terry Wogan (BBC One) Jenny Eclair[b] (BBC Choice) |
|||||
2003 | Terry Wogan | Lorraine Kelly | ||||
2004 | Paddy O'Connell | |||||
2005 | Cheryl Baker | |||||
2006 | Fearne Cotton | |||||
2007 | Paddy O'Connell, Sarah Cawood | |||||
2008 | Paddy O'Connell, Caroline Flack | Carrie Grant | ||||
2009 | Graham Norton | Paddy O'Connell, Sarah Cawood | Duncan James | |||
2010 | Scott Mills | |||||
2011 | Scott Mills, Sara Cox | Alex Jones | ||||
2012 | Scott Mills | |||||
2013 | Scott Mills, Ana Matronic | |||||
2014 | Scott Mills, Laura Whitmore | Ana Matronic | ||||
2015 | Scott Mills, Mel Giedroyc | Nigella Lawson | ||||
2016 | — | Richard Osman | ||||
2017 | Katrina Leskanich | |||||
2018 | Scott Mills, Rylan Clark-Neal | Mel Giedroyc | ||||
2019 | Rylan Clark-Neal | |||||
Not announced before cancellation | ||||||
2021 | Graham Norton | Scott Mills, Sara Cox,[c] Chelcee Grimes | Ken Bruce | Amanda Holden | ||
2022 | Scott Mills, Rylan Clark | AJ Odudu | ||||
2023 | Graham Norton ve Mel Giedroyc | Paddy O'Connell (yarı-finaller) Scott Mills and Rylan Clark (final) |
Claire Sweeney and Paul Quinn (final) | Catherine Tate |
Congratulations: 50. Yıl Eurovision Şarkı Yarışması
değiştirYıl | Şarkıcı | Şarkı | 1. Round | Derece | 2. Round | Derece |
---|---|---|---|---|---|---|
1968 | Cliff Richard | "Congratulations" | 105 | 8 | X | X |
1976 | Brotherhood of Man | "Save Your Kisses for Me" | 154 | 5 | 230 | 5 |
Fotogaleri
değiştir-
Ronnie Carroll, Lüksemburg'da 1962
-
Kathy Kirby, Napoli'de 1965
-
Brotherhood of Man, Lahey'de 1976
-
Andy Abraham, Belgrad'da 2008
-
Josh Dubovie, Oslo'da (2010)
-
Bonnie Tyler, Malmö'de 2013
-
Electro Velvet, Viyana'da 2015
-
Joe & Jake, Stockholm'da 2016
-
Lucie Jones, Kiev'de (2017)
-
Michael Rice Tel Aviv'de (2019)
-
Mae Muller, Liverpool'da (2023)
-
Olly Alexander, Malmö'de (2024)
Notlar
değiştir- ^ It has to be assumed that Terry Wogan's commentary was taken by BFBS in 1975 since Terry says in his BBC Radio 2 commentary "Richard Astbury sends his apologies to BFBS listeners - technical difficulties".
- ^ Late replacement for Christopher Price who died a month before the contest.
- ^ Late replacement for Clark-Neal who was absent due to illness but still appeared in pre-recorded segments.
Kaynakça
değiştir- ^ Jordan, Paul (11 Ocak 2017). "Shining a light on the United Kingdom: 60 Years at Eurovision". eurovision.tv. European Broadcasting Union. 18 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ocak 2017.
Contrary to popular fan myths, the UK did not intend to enter in 1956 as the BBC had previously created their own separate contest, the Festival Of British Popular Songs
- ^ "Shining a light on the United Kingdom: 60 Years at Eurovision". European Broadcasting Union. 12 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ocak 2017.
- ^ "Comic Eclair takes on Eurovision". 15 Mayıs 2002. 12 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2021 – news.bbc.co.uk vasıtasıyla.
- ^ Granger, Anthony (5 Kasım 2020). "United Kingdom: Former Head of Delegation Dominic Smith Has Passed Away". 5 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2021.
- ^ "BBC - Press Office - Eurovision Song Contest 2008: BBC coverage". BBC. 5 Mayıs 2008. 18 Mayıs 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ocak 2021.
- ^ "Talking Shop: Carrie Grant". BBC News. 21 Mayıs 2008. 28 Eylül 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ocak 2021.
- ^ "The Eurovision Song Contest 2009 – coverage". BBC. 1 Mayıs 2009. 24 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Şubat 2020.
- ^ Royston, Benny (30 Ocak 2011). "Blue to sing 'I can' at Eurovision". ESCToday. 13 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Şubat 2020.
- ^ "Eurovision Song Contest 2010 – coverage". BBC. 11 Mayıs 2010. 27 Eylül 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Şubat 2020.
- ^ a b Granger, Anthony (25 Mayıs 2012). "United Kingdom: Scott Mills To Announce UK Vote". Eurovoix. 2 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Şubat 2020.
- ^ "Sara Cox and Scott Mills front Eurovision semi-finals exclusively on BBC Three". BBC. 21 Nisan 2011. 24 Nisan 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Şubat 2020.
- ^ Stevens, Heidi; Heritage, Stuart (14 Mayıs 2011). "Eurovision 2011: the final - live blog". The Guardian. 8 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ocak 2021.
- ^ "Eurovision Song Contest, 2012, Semi-Final One". BBC. 24 Mayıs 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Şubat 2020.
- ^ "Eurovision Song Contest, 2012, Semi-Final Two". BBC. 27 Mayıs 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Şubat 2020.
- ^ "Eurovision Song Contest, 2012, Grand Final". BBC. 25 Mayıs 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Şubat 2020.
- ^ Granger, Anthony (7 Mart 2013). "United Kingdom: Ana Matronic Will Replace Sara Cox". Eurovoix. 23 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Şubat 2020.
- ^ Granger, Anthony (2 Mayıs 2013). "United Kingdom: Scott Mills To Announce The Voting". Eurovoix. 23 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Şubat 2020.
- ^ Granger, Anthony (10 Nisan 2014). "United Kingdom: Laura Whitmore to accompany Scott". Eurovoix. 15 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Şubat 2020.
- ^ Granger, Anthony (8 Mayıs 2014). "United Kingdom: Scott Mills Will Announce The UK's Vote". Eurovoix. 9 Mayıs 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Şubat 2020.
- ^ Granger, Anthony (27 Nisan 2015). "United Kingdom: Mel Giedroyc Joins Scott Mills". Eurovoix. 28 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Şubat 2020.
- ^ "BBC Radio 2 Eurovision Returns!". BBC. 7 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2020.
- ^ a b Granger, Anthony (11 Mayıs 2016). "United Kingdom: Richard Osman Announced As Spokesperson". Eurovoix. 11 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Şubat 2020.
- ^ "X-Factor style hunt for next year's UK Eurovision entry". ITV. 30 Eylül 2015. 11 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Eylül 2016.
- ^ Granger, Anthony (8 Mayıs 2017). "United Kingdom: Katrina Leskanich To Announce The Jury Points". Eurovoix. 8 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Şubat 2020.
- ^ Granger, Anthony (30 Mart 2018). "United Kingdom: BBC Reveals Eurovision Commentary Team For Lisbon". Eurovoix. 22 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Şubat 2020.
- ^ Herbert, Emily (5 Nisan 2019). "United Kingdom: BBC Reveals Commentary Team for Tel Aviv". Eurovoix. 5 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Şubat 2020.
- ^ "Eurovision Song Contest 2019". BBC. 26 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Şubat 2020.
- ^ Herbert, Emily (24 Nisan 2019). "United Kingdom: Rylan Revealed as Eurovision 2019 Spokesperson". Eurovoix. 24 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Şubat 2020.
- ^ "BBC and BMG announce James Newman as the representative for the United Kingdom At The Eurovision Song Contest 2020". BBC. 27 Şubat 2020. 28 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Kasım 2020.
- ^ "James Newman will represent the UK at Eurovision 2021!". BBC. 19 Şubat 2021. 19 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Şubat 2021.
- ^ Washak, James (13 Nisan 2021). "🇬🇧 United Kingdom: BBC Reveal Eurovision 2021 Coverage Hosts". Eurovoix (İngilizce). 13 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Nisan 2021.
- ^ "Sarah Cox replaces Rylan Clark Neal as UK Semi Final commentator". escbubble.com. 17 Mayıs 2021. 17 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mayıs 2021.
- ^ "The Eurovision Song Contest 2022 across the BBC". bbc.co.uk (Basın açıklaması) (İngilizce). BBC. 3 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Nisan 2022.
- ^ "Eurowizja 2022: kto będzie prezentował wyniki głosowania?". Eurowizja.org (Lehçe). OGAE Polska. 12 Mayıs 2022. 31 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Haziran 2022.
- ^ "Eurovision 2022 Spokespersons – Who will announce the points?". Eurovisionworld (İngilizce). 14 Mayıs 2022. 14 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Haziran 2022.
- ^ "Eurovision 2022, tante eurostars fra chi annuncerà i voti: l'elenco completo". Eurofestival News (İtalyanca). 14 Mayıs 2022. 14 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Haziran 2022.
- ^ "Eurovision Song Contest 2023: BBC announces presenting and commentary line-up" (Basın açıklaması). BBC. 22 Şubat 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Şubat 2023.
- ^ "Rylan and Scott Mills announced as Radio 2's hosts for Eurovision Song Contest Grand Final and Paddy O'Connell to host Semi-Finals" (Basın açıklaması). BBC. 19 Nisan 2023. 19 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Nisan 2023.
- ^ Kaynak hatası: Geçersiz
<ref>
etiketi;BBC2023MediaPack
isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme) - ^ @ (1 Mayıs 2023). "Which #Eurovision fan will be the voice of Merseyside on the big night? @kevduala surprises Paul the winner!" (X gönderisi) – X vasıtasıyla.; Eksik ya da boş |kullanıcı= (yardım); Eksik ya da boş |numara= (yardım)
- ^ @ (10 Mayıs 2023). "It's official! The UK's #Eurovision2023 spokesperson is… Catherine Tate" (X gönderisi) – X vasıtasıyla.; Eksik ya da boş |kullanıcı= (yardım); Eksik ya da boş |numara= (yardım);
- ^ Granger, Anthony (10 Mayıs 2023). "🇬🇧 United Kingdom: Catherine Tate Spokesperson for Eurovision 2023". Eurovoix (İngilizce). 10 Mayıs 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mayıs 2023.
Dış bağlantılar
değiştir- BBC Eurovision Resmi sitesi20 Mayıs 1998 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.