Almanların kaçması ve sınır dışı edilmesi (1944-1950)

II. Dünya Savaşı'nın sonraki aşamalarında ve savaş sonrası dönemde, Alman Volksdeutsche toplumu, yerleştikleri yerlerden kaçtılar ve Çekoslovakya ve eski Alman eyaletleri Silezya, Pomeranya ve Doğu Prusya dahil olmak üzere çeşitli Doğu ve Orta Avrupa ülkelerinden sürüldüler. Polonya ve Sovyetler Birliğinin Almanları ilhak edilmiş topraklardan kovma fikri, 1942'den beri Londra'daki Polonya ve Çekoslovak sürgün hükümetleriyle birlikte Winston Churchill tarafından önerilmişti.[1][2] Polonya başbakanı Tomasz Arciszewski, Alman topraklarının ilhakını destekledi, ancak sınır dışı etme fikrine karşı çıkarak, bunun yerine Almanları Polonya vatandaşı olarak vatandaşlığa almak ve onları asimile etmek istedi.[3]

1945'te batıya doğru hareket eden mülteciler.

Joseph Stalin, diğer komünist liderlerle uyum içinde, tüm etnik Almanları Oder'in doğusundan ve Mayıs 1945'ten itibaren Sovyet işgal bölgelerine giren topraklardan sürmeyi planladı.[4] 1941'de hükûmeti Almanları Kırım'dan Orta Asya'ya çoktan nakletmişti.

1944 ile 1948 arasında, etnik Almanlar (AlmancaVolksdeutsche) ve Alman vatandaşları (AlmancaReichsdeutsche), kalıcı veya geçici olarak Orta ve Doğu Avrupa'dan taşındı. 1950'ye gelindiğinde, toplam yaklaşık 12 milyon[5] Alman, doğu-orta Avrupa'dan Müttefik işgali altındaki Almanya ve Avusturya'ya kaçtı veya sürüldü. Batı Alman hükûmeti sayıyı,[6] II. Dünya Savaşı sırasında Nazi Almanyası tarafından fethedilen bölgelere yerleştirilen bir milyon etnik Alman, 1950'den sonra Almanya'ya gelen etnik Alman göçmenler ve sınır dışı edilmiş ebeveynlerden doğan çocuklar da dahil olmak üzere toplamı 14,6 milyon olarak belirledi. En büyük ɡöç Almanya'nın Polonya Halk Cumhuriyeti ve Sovyetler Birliği'ne devredilen eski doğu topraklarından (yaklaşık yedi milyon),[7][8] ve Çekoslovakya'dan (yaklaşık üç milyon) geldi.

Etkilenen bölgeler, savaştan sonra Polonya[9] ve Sovyetler Birliği tarafından ilhak edilen Almanya'nın eski doğu topraklarının yanı sıra savaş öncesi sınırlar içinde yaşayan Almanları da içeriyordu. İkinci Polonya Cumhuriyeti, Çekoslovakya, Macaristan, Romanya, Yugoslavya ve Baltık Devletleri Naziler, pek çok Slav ve Yahudi'yi Doğu Avrupa'dan çıkarmak ve bölgeyi Almanlarla yerleştirmek için planlar yapmıştı.[10][11]

500.000–600.000[12] ve 2 ila 2,5 milyon arasında değişen tahminlerle, kaçış ve sınır dışı edilmelere atfedilebilen ölü sayısı tartışmalıdır.[13][14][15]

İlki, 1944'ün ortalarından 1945'in başlarına kadar, ilerleyen Kızıl Ordu karşısında Nazi hükûmeti tarafından etnik Almanların organize bir şekilde tahliye edilmesiydi.[16] İkinci aşama, hemen ardından etnik Almanların düzensiz bir şekilde kaçmasıydı. Üçüncü aşama, Müttefik liderlerin Orta Avrupa sınırlarını yeniden tanımlayan ve Polonya, Rusya ve Çekoslovakya'ya verilen eski Alman topraklarından etnik Almanların sınır dışı edilmesini onaylayan Potsdam Anlaşmasını[16] takiben daha organize bir sınır dışı etmeydi.[17] Pek çok Alman sivil, Almanların Doğu Avrupa'daki ülkelere yaptığı tazminatların bir parçası olarak zorunlu çalıştırma olarak kullanıldıkları gözaltı ve çalışma kamplarına gönderildi.[18] Büyük sürgünler[16] tamamlandı. 1950'de Orta ve Doğu Avrupa'da yaşayan Alman kökenli insanların toplam sayısı için tahminler 700.000 ile 2,7 milyon arasında değişmekteydğ.

Politik meseleler

değiştir
Sınır dışı edilmelerin başlamasından on yıl sonra Batı Almanya'da basılan bir pul

Ocak 1990'da Çekoslovakya Devlet Başkanı Václav Havel, transfer yerine sınır dışı etme terimini kullanarak ülkesi adına af diledi.[19][20] Havel'in duruşuna yönelik kamuoyunun onayı sınırlıydı; 1996'da yapılan bir kamuoyu yoklamasında Çeklerin %86'sı böyle bir özrü onaylayan bir partiyi desteklemeyeceklerini belirtti.[21] Edvard Beneš tarafından çıkarılan yetkilendirme kararnamelerinden resmi olarak feragat edilmediği için sınır dışı edilme sorunu, 2002 yılında Çek Cumhuriyeti'nin Avrupa Birliği'ne üyelik başvurusu sırasında ortaya çıktı.[22]

Ekim 2009'da Çek Cumhurbaşkanı Václav Klaus, sınır dışı edilen Almanların torunlarının Çek Cumhuriyeti'ne karşı yasal iddialarda bulunmamasını için Çek Cumhuriyeti'nin Avrupa Temel Haklar Şartı'ndan muaf tutulmasını isteyeceğini belirtti.[23] Beş yıl sonra, 2014'te, Başbakan Bohuslav Sobotka'nın hükûmeti muafiyetin "artık geçerli olmadığına" ve devre dışı bırakmanın geri çekilmesinin "Prag'ın diğer AB uluslararası anlaşmalarıyla ilgili konumunu iyileştirmeye yardımcı olacağına" karar verdi.[24]

Haziran 2018'de Almanya Başbakanı Angela Merkel, etnik Almanların savaş sonrası sınır dışı edilmesinin "ahlaki veya siyasi hiçbir gerekçesi" olmadığını söyledi.[25]

Kaynakça

değiştir
  1. ^ "How Winston Churchill Stopped the Nazis 24 Mart 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.". Der Spiegel. 20 August 2010.
  2. ^ "The Myriad Chronicles". Johannes Rammund De Balliel-Lawrora, 2010. p.113. 145009791X
  3. ^ The Dynamics of the Policies of Ethnic Cleansing in Silesia in the Nineteenth and Twentieth Centuries. Budapeşte: Open Society Institute. 1999. ss. 322, 407. 3 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mayıs 2023.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  4. ^ Jan-Werner Müller (2002). Nationhood in German legislation. Memory and Power in Post-War Europe: Studies in the Presence of the Past. Cambridge University Press. ss. 254-256. ISBN 052100070X. Erişim tarihi: 30 Ocak 2015. 
  5. ^ Die deutschen Vertreibungsverluste. Bevölkerungsbilanzen für die deutschen Vertreibungsgebiete 1939/50. Herausgeber: Statistisches Bundesamt - Wiesbaden. - Stuttgart: Kohlhammer Verlag, 1958, pp. 35-36
  6. ^ Federal Ministry for Expellees, Refugees and War Victims. Facts concerning the problem of the German expellees and refugees, Bonn: 1967.
  7. ^ Political Migrations in Poland 1939-1948 (PDF). Varşova: Didactica. 2006. ISBN 9781536110357. 26 Haziran 2015 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  8. ^ Political Migrations On Polish Territories (1939–1950) (PDF). Varşova: Polish Academy of Sciences. 2011. ISBN 978-83-61590-46-0. 20 Mayıs 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 30 Mayıs 2023.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  9. ^ "The Oder-Neisse Line as Poland's western border: As postulated and made a reality". Geographia Polonica. 88 (1): 77-105. 2015. doi:10.7163/GPol.0007. 3 Mayıs 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi.  Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  10. ^ Hans-Walter Schmuhl. The Kaiser Wilhelm Institute for Anthropology, Human Heredity, and Eugenics, 1927–1945: crossing boundaries. Volume 259 of Boston studies in the philosophy of science. Coutts MyiLibrary. SpringerLink Humanities, Social Science & LawAuthor. Springer, 2008. 1-4020-6599-X, 9781402065996, p. 348–349
  11. ^ "Yad Vashem, Generalplan Ost" (PDF). 30 Kasım 2003 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. 
  12. ^ AlmancaIngo Haar, "Herausforderung Bevölkerung: zu Entwicklungen des modernen Denkens über die Bevölkerung vor, im und nach dem Dritten Reich". "Bevölkerungsbilanzen" und "Vertreibungsverluste". Zur Wissenschaftsgeschichte der deutschen Opferangaben aus Flucht und Vertreibung, Verlag für Sozialwissenschaften 2007; 978-3-531-15556-2, p. 278 (Almanca)
  13. ^ "Narben bleiben die Arbeit der Suchdienste — 60 Jahre nach dem Zweiten Weltkrieg" (PDF). Berlin Dienststelle 2005. 11 Haziran 2017 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ekim 2017. the foreword to the book was written by German President AlmancaHorst Köhler and the German interior minister AlmancaOtto Schily
  14. ^ AlmancaChristoph Bergner, Secretary of State in Germany's Bureau for Inner Affairs, outlines the stance of the respective governmental institutions in AlmancaDeutschlandfunk on 29 November 2006,
  15. ^ "Bundeszentrale für politische Bildung, Die Vertreibung der Deutschen aus den Gebieten jenseits von Oder und Neiße" 1 Mart 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., bpb.de; accessed 6 December 2014.(Almanca)
  16. ^ a b c Matthew J. Gibney; Randall Hansen (2005). Immigration and Asylum: From 1900 to the Present. Santa Barbara, Calif.: ABC-CLIO. ss. 197-98. ISBN 1-57607-796-9.  Yazar eksik |soyadı1= (yardım)
  17. ^ "Agreements of the Berlin (Potsdam) Conference, 17 July – 2 August 1945". PBS. 31 Ekim 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ağustos 2009. 
  18. ^ Kurt Frank Hoffmeister, (Ed.) (1992). Germany: 2000 Years: Volume III: From the Nazi Era to German Unification. 2. Continuum International Publishing Group. s. 57. ISBN 0-8264-0601-7. Erişim tarihi: 28 Ağustos 2009.  Birden fazla |editör-ad= ve |editör-ilk= kullanıldı (yardım); r |ad1= eksik |soyadı1= (yardım); r eksik |soyadı2= (yardım)
  19. ^ Peter S. Green (22 Aralık 2002). "A Czech Seeks to Atone for a Nation's Revenge". The New York Times. 21 Ağustos 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Temmuz 2009. 
  20. ^ Philipp Ther; Ana Siljak (2001). Redrawing nations. Rowman & Littlefield. s. 22. ISBN 978-0-7425-1094-4.  Yazar eksik |soyadı1= (yardım)
  21. ^ Stefan Wolff (2005). Germany's Foreign Policy Towards Poland and the Czech Republic: Ostpolitik Revisited. Routledge. s. 117. ISBN 978-0-415-36974-9. 
  22. ^ "Putting the Past to Rest". Time. 11 Mart 2002. 11 Ekim 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2009. 
  23. ^ Stephen Castle (10 Ekim 2009). "Czech President Objects to Treaty's Property Rights". The New York Times. Erişim tarihi: 2 Mayıs 2010.  Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım)
  24. ^ "Czechs to drop EU Charter of Fundamental Rights exemption". 19 Şubat 2014. 7 Nisan 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  25. ^ "Merkel calls Sudeten German expulsion "immoral", drawing Czech ire". Czech Radio. 21 Haziran 2018. 30 Kasım 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mayıs 2023.