Hirohito

Hirohito
Hirohito
	1935'te Hirohito
124. Japonya İmparatoru
Hüküm süresi	25 Aralık 1926 – 7 Ocak 1989 ; (62 yıl ve 13 gün)
Taç giymesi	10 Kasım 1928
Önce gelen	Taişo
Sonra gelen	Akihito
Başbakanlar	Liste Savaş öncesi dönem:; Giichi Tanaka; Osachi Hamaguchi; Reijirō Wakatsuki; Tsuyoshi Inukai; Takahashi Korekiyo (geçici); Makoto Saitō; Keisuke Okada; Kōki Hirota; Senjūrō Hayashi; Fumimaro Konoe; Kiichirō Hiranuma; Nobuyuki Abe; Mitsumasa Yonai; Fumimaro Konoe; Hideki Tōjō; Kuniaki Koiso; Kantarō Suzuki; Higashikuni Naruhiko; Savaş sonrası dönem:; Kijūrō Shidehara; Tetsu Katayama; Hitoshi Ashida; Shigeru Yoshida; Ichirō Hatoyama; Tanzan Ishibashi; Nobusuke Kishi; Hayato Ikeda; Eisaku Satō; Kakuei Tanaka; Takeo Miki; Takeo Fukuda; Masayoshi Ōhira; Masayoshi Itō (geçici); Zenkō Suzuki; Yasuhiro Nakasone; Noboru Takeshita;
Doğum	29 Nisan 1901; Aoyama, Tokyo
Ölüm	7 Ocak 1989 (87 yaşında); Ōmiya
Eş(ler)i	İmparatoriçe Kōjun
Çocuk(lar)ı	Prenses Teru; Prenses Hisa; Prenses Taka; Prenses Yori; İmparator Akihito; Prens Hitachi; Prenses Suga
Babası	Taişo
Annesi	Teimei
İmza

Hirohito (Japonca: 裕仁, Shōwa Tennō 昭和天皇) (d. 29 Nisan 1901 - ö. 7 Ocak 1989), 1926'dan 1989'a kadar 63 yıl boyunca Japonya'yı yöneten 124. Japon imparatorudur. En uzun süre tahtta kalan imparatordur. Ayrıca kendisi Japonya'nın yabancı topraklara ayak basan ilk imparatorudur.

1901'de Tokyo'da doğdu. Babası İmparator Taişo, annesi Teimei'dir. Çocukluk adı Michinomiya idi. 1904'te Gakushūin 学習院 (soylular okulu ve müdürü Orgeneral Nogi Maresuke) ve 1921'de 'Veliaht Okuma Yeri'ni (東宮学問所 Tōgū Gakumonjo) bitirdi. Aynı yılda 6 aylık bir Avrupa gezisine çıktı. Böylece yurt dışına çıkan ilk Japon prensi oldu. Bu geziden dönünce, babası İmparator Toişo'nun hastalığı ağırlaşınca görevlerini yerine getiremez hale geldi. Bunun üzerine Hirohito, naip prens oldu.

1924'te Prenses Nagako ile evlendi. Babası 25 Aralık 1926'da ölünce Japon İmparatoru ilan edildi. Büyük Japon İmparatorluğu Anayasası (Dai Nihon Teikoku Kenpō) imparatora çok büyük yetkiler tanıyordu. II. Dünya Savaşı'nda Japonların yenilmesi üzerine, 15 Ağustos 1945'te radyoda Japonya'nın Potsdam Bildirisi'ni kabul ettiğini açıkladı. Bu konuşması ile Japon imparatorlarının geleneksel konuşmama âdetini bozdu.

ABD işgal yetkilileri Japonya'da demokratik bir anayasa hazırladılar. İmparatorun birçok yetkilerini sınırladılar. Hirohito, Japon inancına göre tanrısal güce sahip olduğu sanılan imparatorların bu iddiasından da vazgeçtiğini açıkladı. Hâkimiyet haklarının Japon halkına ait olduğunu ilan etti.

İmparatorluk ailesi ile Japon halkını birbirine yakınlaştırmak için Hirohito halkın içine de çıkmaya başladı. Geleneklerine uymamasına rağmen, kendisinin ve aile hayatı ile ilgili fotoğraf ve haberlerin yayınlanmasına izin verdi.

1971'de Avrupa gezisine çıktı. Aynı sene Anchoraga'da ABD başkanı Nixon ile görüştü. 1975'te ABD'ye resmî bir ziyaret yaptı.

Japon inanışına göre çok kutsal sayılan Japon imparatoruna ait birçok geleneği yıkan Hirohito, yerine imparator olacak oğlu Akihito'nun halktan biri olan Shoda Michiko'yla evlenmesini onayladı.

1989 senesinde Tokyo'da öldü. Hirohito hayatı boyunca deniz biyolojisi ile ilgilenmiş ve sarayında bu hususta çeşitli çalışmalar yapmıştır. İkisi erkek olmak üzere yedi çocuk babasıydı.

İlk yılları

Bebekken, 1902'de Hirohito

İmparator Taishō'nin dört oğlu: Hirohito, Takahito, Nobuhito ve Yasuhito, 1921

Veliaht Prens Dönemi

Büyükbabası İmparator Meiji 30 Temmuz 1912'de öldüğünde, Hirohito'nun babası Yoshihito tahta geçti. Hirohito görünür varis oldu ve resmen orduda ikinci bir teğmen ve donanmada bir teğmen olarak görevlendirildi. 1914'te orduda teğmen, donanmada alt teğmen rütbelerine yükseltildi. 1916'da orduda ve donanmada yüzbaşı ve teğmenliğe terfi etti. Hirohito, 2 Kasım 1916'da resmen Veliaht Prens ve varis ilan edildi.

Hirohito, 1908'den 1914'e kadar Gakushūin Akranlar Okulu'na ve ardından 1914'ten 1921'e kadar veliaht prens için özel bir enstitüye katıldı. 1920'de Hirohito orduda Binbaşı rütbesine ve donanmada Teğmen Komutanlığa terfi etti.

Gezi

Veliaht Prens, 3 Mart - 3 Eylül 1921 arasında Birleşik Krallık, Fransa, Hollanda, Belçika, İtalya ve Vatikan Şehri'ne resmi ziyaretlerde bulundu. Bu, Veliaht Prens'in Batı Avrupa'ya yaptığı ilk ziyaretti. Japonya'daki güçlü muhalefete rağmen, bu Yamagata Aritomo ve Saionji Kinmochi gibi yaşlı Japon devlet adamlarının (Genrō) çabalarıyla gerçekleşti.

Prens Hirohito'nun ayrılışı gazetelerde geniş yer buldu. Naha, Hong Kong, Singapur, Colombo, Suez, Kahire ve Cebelitarık'a yelken açtı. Portsmouth'a iki ay sonra 9 Mayıs'ta ulaştı ve aynı gün Britanya'nın başkenti Londra'ya ulaştı. Birleşik Krallık'ta Anglo-Japanese Alliance'ın bir ortağı olarak karşılandı ve kral V.George ve Başbakan David Lloyd George ile bir araya geldi. O akşam Buckingham Sarayı'nda bir ziyafet düzenlendi ve V. George ve Connaught Prensi Arthur'la bir toplantı düzenlendi. Ertesi gün Windsor Kalesi'nde Prens Edward (gelecekteki VIII.Edward ) ile tanıştı ve ondan sonra her gün bir ziyafet düzenlendi. Londra'da Britanya müzesi, Londra kulesi, İngiltere bankası, Oxford Üniversitesi ve Deniz Harp Koleji'ni gezdi. Cambridge Üniversitesi'nde, Profesör Tanner'ın "İngiliz Kraliyet Ailesi ve Halkı Arasındaki İlişki" konulu dersini dinledi ve fahri doktora derecesi aldı. 19'dan 20'ye kadar İskoçya'nın Edinburgh şehrini ziyaret etti ve aynı zamanda Edinburgh Üniversitesi'nde Fahri Hukuk Doktoru unvanını aldı.

Krallık

Japonya'ya döndükten sonra Hirohito, 29 Kasım 1921'de akıl hastalığından etkilenen hasta babasının yerine Japonya Naibi (Sesshō) oldu. 1923'te Orduda Yarbay, Donanmada Komutanlığa, 1925'te Ordu Albay ve Deniz Kuvvetleri Komutanlığına terfi etti.

Hirohito'nun hükümdarlığı sırasında birçok önemli olay meydana geldi:

13 Aralık 1921'de imzalanan Gizli Mülkiyetler Üzerine Dörtlü İktidar Anlaşması'nda Japonya, Amerika Birleşik Devletleri, İngiltere ve Fransa Pasifik'teki statükoyu tanımayı kabul etti. Japonya ve İngiltere, İngiliz-Japon İttifakını sona erdirmeyi kabul etti. Washington Deniz Antlaşması 6 Şubat 1922'de imzalandı. Japonya, 28 Ağustos 1922'de Sibirya Müdahalesi'nden askerlerini geri çekti. Büyük Kantō depremi 1 Eylül 1923'te Tokyo'yu harap etti. 27 Aralık 1923'te, Daisuke Namba, Toranomon Olayında Hirohito'ya suikast girişiminde bulundu. ancak girişimi başarısız oldu.

Yükseliş

Hirohito, 25 Aralık 1926'da babası Yoshihito'nun ölümü üzerine tahta geçti. Japon geleneğinin ardından, yeni İmparatora hiçbir zaman verdiği adla atıfta bulunulmadı, bunun yerine kısaca "Majesteleri" olarak kısaltılabilecek "Majesteleri İmparator" olarak anıldı. Yazılı olarak, İmparator resmi olarak "Hükümdarlık İmparatoru" olarak da anılıyordu.

Kasım 1928'de İmparatorun yükselişi, geleneksel olarak "tahta geçme" ve "taç giyme töreni" (Shōwa no tairei-shiki) olarak tanımlanan törenlerde (sokui) doğrulandı; ancak bu resmi olay, İmparatorluk Majestelerinin yüzyıllar boyunca devredilen Üç Kutsal Hazine olarak da adlandırılan Japon İmparatorluk Regalia'ya sahip olduğunun kamuya açık bir teyidi olarak daha doğru bir şekilde tanımlanabilirdi.

Saltanatının başlangıcı

Hirohito'nun saltanatının ilk bölümü, hem yasal hem de hukuk dışı yollarla hükûmet içinde mali kriz ve artan askerî gücün arka planında gerçekleşti. Japon İmparatorluk Ordusu ve Japon İmparatorluk Donanması, 1900'den beri kabinelerin oluşturulması üzerinde veto yetkisine sahipti. 1921 ile 1944 arasında, 64'ten az siyasi şiddet olayı yaşandı.

Hirohito, 9 Ocak 1932'de Sakuradamon Olayı'nda Koreli bağımsızlık aktivisti Lee Bong-chang tarafından atılan bir el bombasıyla suikasttan kıl payı kurtuldu.

Dikkate değer bir diğer vaka, ordunun sivil kontrolünün sona erdiği 1932'de ılımlı Başbakan Inukai Tsuyoshi'nin öldürülmesiydi. Bir askeri darbe girişimi olan 26 Şubat olayı, Şubat 1936'da gerçekleşti. Bu olay, İmparator'un kardeşlerinden Prens Chichibu (Yasuhito) da dahil olmak üzere birçok yüksek rütbeli subayın sempatisine sahip olan Kōdōha fraksiyonunun küçük Ordu subayları tarafından gerçekleştirildi.

Baş Yardımcısı Shigeru Honjō ona isyan hakkında bilgi verdiğinde, İmparator derhal bunun kaldırılmasını emretti ve memurlara "isyancılar" (bōto) olarak atıfta bulunuldu. Kısa bir süre sonra, Ordu Bakanı Yoshiyuki Kawashima'ya isyanı bir saat içinde bastırmasını emretti. Her 30 dakikada bir Honjō'dan rapor istedi. Ertesi gün, Honjō tarafından yüksek komutanın isyancıları bastırmada çok az ilerleme kaydettiği söylendiğinde, İmparator ona "Ben, Konoe Tümeni'ne liderlik edeceğim ve onları bastıracağım" dedi. İsyan, 29 Şubat'taki emriyle bastırıldı.

İkinci Çin-Japon Savaşı

Japonya'nın Mançurya'yı işgal etmek için bir bahane olarak sahte bir "Çin saldırısı" düzenlediği 1931 Mukden Olayından başlayarak, Japonya Çin topraklarını işgal etti ve kukla hükûmetler kurdu. Bu tür bir "saldırganlık Hirohito'ya genelkurmay başkanları ve başbakanı Fumimaro Konoe tarafından tavsiye edildi" ve Hirohito, Çin'in herhangi bir işgaline kişisel olarak asla itiraz etmedi. Ana kaygısı, kuzeyde Sovyetler Birliği tarafından bir saldırı olasılığını görmesiydi. Genelkurmay başkanı Prens Kan'in ve ordu bakanı Hajime Sugiyama'ya sorduğu sorular çoğunlukla Çin direnişini ezmek için gereken süre ile ilgiliydi.^[1]

Akira Fujiwara'ya göre Hirohito, Çin'in işgalini bir "savaş" yerine "olay" olarak nitelendirme politikasını onayladı; bu nedenle, bu çatışmada uluslararası hukuku gözlemlemek için herhangi bir bildirimde bulunmadı (önceki çatışmalarda Japonya tarafından resmi olarak savaş olarak tanınan öncüllerinin yaptığından farklı olarak) ve Japon Ordusu Bakan Yardımcısı, Japon Çin Garnizon Ordusu genelkurmay başkanına talimat verdi. 5 Ağustos'ta Çinli tutsaklar için "savaş esirleri" ifadesinin kullanılmaması. Bu talimat, Çinli mahkûmlara muameleye ilişkin uluslararası hukukun kısıtlamalarının kaldırılmasına yol açtı. Yoshiaki Yoshimi ve Seiya Matsuno'nun çalışmaları, İmparatorun ayrıca Çinlilere karşı kimyasal silahların kullanımına özel emirler (rinsanmei) ile izin verdiğini göstermektedir. Wuhan'ın Ağustos'tan Ekim 1938'e kadar işgali sırasında İmparator, 14 Mayıs'ta Milletler Cemiyeti tarafından Japonların toksik gaz kullanımını kınayan karara rağmen 375 ayrı olayda zehirli gaz kullanımına izin verdi.^[2]^[3]

II. Dünya Savaşı

Hazırlıklar

Temmuz 1939'da İmparator, kardeşi Prens Chichibu ile Anti-Komintern Paktı'nı destekleyip desteklemeyeceği konusunda tartıştı ve ordu bakanı Seishirō Itagaki'yi kınadı.Ancak Wehrmacht'ın Avrupa'daki başarısından sonra, İmparator ittifaka rıza gösterdi 27 Eylül 1940'ta, görünüşte Hirohito'nun liderliğinde Japonya, Almanya ve İtalya'nın Mihver Güçlerini oluşturduğu Üçlü Paktı'nın sözleşme ortağı oldu.^[4]

Bu sırada, Ordu İmparatorluk Karargahı, askeri durum hakkında ayrıntılı olarak İmparatorluk hanesi ile sürekli olarak iletişim halindeydi. 8 Ekim'de Sugiyama, İmparator'a (sōjōan) Güneydoğu Asya'ya ilerlemenin ayrıntılı planlarını özetleyen 47 sayfalık bir rapor sundu.

Savaş hazırlıkları devam ederken, Başbakan Fumimaro Konoe 16 Ekim'de istifa etti.

3 Kasım'da Nagano, İmparator'a Pearl Harbor saldırısının planını ayrıntılı olarak açıkladı. 5 Kasım'da İmparator Hirohito, imparatorluk konferansında Batı'ya karşı bir savaş için operasyon planını onayladı ve ay sonuna kadar ordu ve Tōjō ile birçok görüşme yaptı.

Japonya Başbakanı Hideki Tojo 1 Aralık'ta bir İmparatorluk Konferansı ile "Birleşik Devletler, Birleşik Krallık ve Hollanda Krallığı'na karşı Savaş" ı onayladı.

Teslim

1945'in başlarında, Leyte Savaşı'ndaki kayıpların ardından İmparator Hirohito, savaşın ilerleyişini değerlendirmek için üst düzey hükûmet yetkilileriyle bir dizi bireysel görüşmeye başladı. Eski Başbakan Fumimaro Konoe hariç herkes savaşın devam etmesini tavsiye etti. Konoe, savaşta yenilgiden çok komünist bir devrimden korktu ve müzakere yoluyla teslim olmaya çağırdı. Şubat 1945'te, üç yıl içinde kendisine izin verilen İmparator ile ilk özel görüşmesi sırasında Konoe, Hirohito'ya savaşı sona erdirmek için müzakerelere başlamasını tavsiye etti.

Her geçen hafta galibiyet ihtimali azaldı. Nisan ayında, Sovyetler Birliği tarafsızlık anlaşmasını yenilemeyeceğine dair bir bildiri yayınladı. Japonya'nın müttefiki Almanya, Mayıs 1945'in başlarında teslim oldu. Haziran ayında, kabine savaş stratejisini yeniden değerlendirdi, ancak son adamla bir savaşa her zamankinden daha kesin bir şekilde karar verdi.

22 Haziran'da İmparator bakanlarıyla bir araya gelerek, "Savaşı sona erdirmeye yönelik somut planların, mevcut politika tarafından engellenmeden hızla incelenmesini ve bunların uygulanması için çaba gösterilmesini istiyorum" diyerek bakanlarıyla görüştü. Sovyetler Birliği aracılığıyla bir barış müzakere girişimi boşa çıktı. 26 Temmuz 1945'te Müttefikler, koşulsuz teslim olmayı talep eden Potsdam Deklarasyonu'nu yayınladılar. Japon hükûmet konseyi Büyük Altı, bu seçeneği değerlendirdi ve İmparatora, İmparatorun Japon toplumundaki devam eden pozisyonunun garantisi de dahil olmak üzere, yalnızca bir ila dört koşul üzerinde anlaşma sağlandığında kabul edilmesini tavsiye etti. İmparator teslim olmama kararı aldı.

Bu, Hiroşima ve Nagazaki'nin atom bombası ve Sovyet savaş ilanından sonra değişti. 9 Ağustos'ta İmparator Hirohito, Kōichi Kido'ya şunları söyledi: "Sovyetler Birliği savaş ilan etti ve bugün bize karşı düşmanlıklar başlattı." 10 Ağustos'ta kabine, İmparatorun bildirgenin işe yaradığına dair işaretlerini takiben bir "Savaşı bitiren İmparatorluk Kararı" hazırladı egemen bir yönetici olarak ayrıcalıklarına zarar veren herhangi bir talepten taviz vermemelidir.

12 Ağustos 1945'te İmparator, teslim olma kararını imparatorluk ailesine bildirdi. Amcalarından Prens Yasuhiko Asaka, kokutai (ulusal yönetim) korunamazsa savaşın devam edip etmeyeceğini sordu. İmparator basitçe "Elbette" yanıtını verdi. 14 Ağustos'ta Suzuki hükûmeti, Müttefiklere Potsdam Deklarasyonu'nu kabul ettiğini bildirdi.

15 Ağustos'ta, İmparatorun teslim konuşmasının bir kaydı ("Gyokuon-hōs liter", kelimenin tam anlamıyla "Mücevher Ses Yayını") radyoda yayınlandı (İmparator, radyoda ilk kez Japon halkı tarafından duyuldu) Tarihi yayın sırasında İmparator şunları söyledi:

"Dahası, düşman yeni ve acımasız bir bomba kullanmaya başladı, hasar verme gücü gerçekten hesaplanamaz, birçok masum canın bedelini ödüyoruz. Savaşmaya devam etmek, sadece Japon ulusunun nihai bir çöküşüne ve yok olmasına yol açmakla kalmayacak, aynı zamanda insan uygarlığının tamamen yok olmasına da yol açacaktır.

14 Ağustos akşamı yayından önce teslim olmaya karşı çıkan ordunun bir kısmı darbe girişiminde bulundu. İmparatorluk Sarayını (Kyūjō olayı) ele geçirdiler, ancak imparatorun konuşmasının fiziksel kaydı bir gecede gizlendi ve korundu. Ertesi sabah darbe bastırıldı ve konuşma yayınlandı.

İmparator, Hiroşima'nın bombalanması hakkında ne düşündüğü sorulduğunda, 1975'te Tokyo'da verdiği ilk basın toplantısında şu cevabı verdi: "Nükleer bombaların atılması çok üzücü ve Hiroşima halkı için üzülüyorum."^[5]

Ölümü ve devlet cenazesi

22 Eylül 1987'de İmparator, birkaç ay sindirim problemleri yaşadıktan sonra pankreas ameliyatı oldu. Doktorlar onikiparmak bağırsağı kanseri olduğunu keşfettiler. İmparator, ameliyattan birkaç ay sonra tamamen iyileşiyor gibi görünüyordu. Ancak yaklaşık bir yıl sonra, 19 Eylül 1988'de sarayında bayıldı ve sürekli iç kanamadan muzdarip olduğu için sonraki birkaç ay içinde sağlığı kötüleşti. İmparator, 7 Ocak 1989 tarihinde sabah 06:33'te 87 yaşında öldü. Japonya İmparatorluk Ev Kurumunun büyük temsilcisi Shoichi Fujimori'nin yaptığı duyuru, kanseriyle ilgili ayrıntıları ilk kez ortaya çıkardı.^[6]

İmparatorun yerine, 12 Kasım 1990'da oğlu İmparator Akihito geçti.