Vikipedi

Sığır devirme

Sığır devirme (İngilizce: Cow tipping) hareket etmeyen veya ayakta uyuyan herhangi bir sığırın ittirildiğinde kolayca yere devrildiği söylentisine dair genellikle eğlence amaçlı yapılan bir aktivitedir. Sığırların ayakta uyurken ittirilerek devrilmesi ve kendi kendilerine ayağa kalkamamaları genellikle bir şehir efsanesi olarak kabul edilir.[1] Kırsal kesimdeki vatandaşların herhangi bir alternatifi olmadığı için bu tür eğlenceleri aradıkları iması bir stereotip olarak görülmektedir.[2][3] Sığır devirme kavramı yaklaşık olarak 1970'lerde gelişse de sığırların devrildiklerinde ayağa kalkamadıkları söylentilerinin ve bunu içeren hikayelerin Roma İmparatorluğu'na kadar uzanan tarihsel kökeni vardır.

Photograph of a cow lying on its side
Sığırlar rutin olarak uyumak için uzanırlar.

Sığırlar rutin olarak yere uzanırlar ve hasta ya da yaralanmadıkları sürece kolaylıkla yeniden ayağa kalkabilirler. Sığırların devrilmelerinin teorik olarak mümkün olup olmadığını belirlemek için çeşitli sonuçlarla bilimsel çalışmalar yapılmıştır. Araştırmalar sığırların şaşırtılması zor, büyük hayvanlar olduğu ve devrilme girişimlerine genellikle direnecekleri konusunda hemfikirdir. Tahminler, 3.000 ve 4.000 newton (670 ve 900 pound-kuvvet) arasında bir güce ihtiyaç duyulduğunu ve bunu başarmak için en az dört, tahminen en fazla on dört kişiye ihtiyaç duyulacağını öne sürmektedir. Damgalama [en], toynak bakımı veya veterinerlik tedavisi gibi sığırların yere yatırılması gereken gerçek hayatta sıklıkla karşılaşılan durumlarda ya halat ile bağlanmaları gerekir ya da sığırın hareketini sınırlandıran ve daha sonra yere deviren özel mekanik ekipman kullanılır. Nadir durumlarda sığırlar, yardım almadan normal ayağa kalkma yeteneklerini kısıtlayan bir hendek veya tepenin yakınında uzanabilir veya düşebilir. İnek devrilmenin popüler kültürde birçok referansı vardır ve aynı zamanda bir konuşma şekli olarak da kullanılır. Sığır devirmeye popüler kültürde birçok kez atıf yapılmış ve terim, gündelik dile de metafor olarak geçmiştir.

Bilimsel araştırmalar

değiştir
 
Yan yatan sağlıklı bir sığır hareketsiz değildir, istediği zaman ayağa kalkabilir.

Şehir efsanesinin bazı versiyonları, ayakta uyumaları sebebiyle sığırlar tepki vermeden onlara yaklaşmanın ve onları itmenin mümkün olduğunu öne sürmektedir.[4] Ancak sığırlar ayaktayken sadece hafifçe uyumaktarılar ve dış etkilerle kolayca uyandırılabilirler.[5] Yere ise derin bir uykuya dalmak için uzanırlar.[6] Dahası, çoğu ineğin ağırlığı 450 kilogramın üzerinde olduğundan ve hafif bir kuvvete karşı kolayca direnebildiğinden, çok sayıda kaynak bu uygulamanın fizibilitesini sorgulamaktaydı.[5][7]

Britanya Kolumbiyası Üniversitesi'nden zoolog Margo Lillie ve öğrencisi Tracy Boechler tarafından 2005 yılında yürütülen bir araştırma, bir sığırı devirmenin yaklaşık 3.000 newton (670 lbf)[4] kuvvet gerektireceği ve bu nedenle tek bir kişi tarafından gerçekleştirilmesinin imkansız olduğu sonucuna vardı. Hesaplamaları, tek bir kişinin 660 newton (150 lbf) kuvvet uygulayabileceği tahminine dayanarak, bir sığırı itmek için yeterli kuvvet uygulamak için dörtten fazla kişinin gerekli olduğunu gösterdi.[4] Ancak bir sığır kendini toparlayabilme kabiliyetine sahip olduğu için, Lillie ve Boechler büyük olasılıkla beş veya altı kişiye ihtiyaç duyulacağını öne sürdü.[6] Dahası, sığırlar çevrelerinin oldukça farkındadır ve mükemmel koku alma ve işitme duyuları nedeniyle onları şaşırtmak çok zordur.[6][8] Lillie ve Boechler'in analizi, eğer bir sığır hareket etmiyorsa, statik fizik ilkelerinin, sığırın tepki verememesinden önce kütle merkezinin toynaklarının üzerine itilmesi durumunda iki kişinin bir ineği devirebileceğini öne sürdüğünü buldu. Ancak sığırlar her zaman sabit ya da tepkisiz değildir ve insanlar ne kadar hızlı hareket etmek zorunda kalırsa, o kadar az kuvvet uygulayabilirler. Böylece Lillie ve Boechler, sığırların bu şekilde devrilme olasılığının düşük olduğu sonucuna vardı.[4] Lillie, "Bence bu her şeyin fiziğini imkansız kılıyor." diye belirtti.[6]

Biyolog Steven Vogel, ayakta duran bir sığırı itmek için yaklaşık 3.000 Newton'luk bir kuvvet gerekeceğini kabul etse de Lillie ve Boechler tarafından yapılan çalışmanın, bir insanın itme yeteneğini gerçektekinden daha fazla olarak varsaydığını düşünmektedir.[9] İnsanların 280 Newton'luk bir itme kuvveti uyguladığını[10] varsayan Cotterell ve Kamminga'nın verilerini kullanan Vogel, bir sığırı devirmek için gerekli yükseklikte kuvvet uygulayan birinin maksimum 300 Newton'u aşmayan bir itme oluşturabileceğini öne sürüyor. Bu hesaplamaya göre tepki vermeyen bir sığırı devirmek için en az 10 kişiye ihtiyaç duyulacaktır. Ancak kendisi, bu güç gereksiniminin böyle bir şakanın önündeki en büyük engel olmayabileceğini söylüyor. Ayakta duran sığırlar uyumazlar ve diğer hayvanlar gibi sürekli reflekslere sahiptirler. "Sığır, ağırlık merkezini genel olarak değiştirmeden duruşunu mütevazı bir şekilde genişletmekten fazlasını yapmazsa ... yaklaşık 4.000 Newton veya 14 iticiye ihtiyaç duyulacaktır. Sığırı kızdırmadan yerleştirmek oldukça zor olacaktır." demektedir.[9]

Tarihsel kökenleri

değiştir

Bazı hayvanların yere devrildiği takdirde geri ayağa kalkamayacağı inancının tarihsel öncülleri vardır. Jül Sezar, sığın geyiğinin diz ekleminin bulunmadığına ve düştüğünde ayağa kalkamayacağına dair bir inancı kaydetti.[11][12] Gaius, achlis adını verdiği hayvan arka ayakları için de aynısını söylemekteydi. Gaius'un 19. yüzyıldaki çevirmenleri Bostock ve Riley bunu kelimenin yalnızca geyiklerin başka bir adı olduğunu söylediler.[13] Gaius'un achlis'in (geyik) eklemsiz arka bacakları hakkındaki inancının yanlış olduğunu belirttiler.[13]

1255 yılında, Fransa Kralı IX. Louis, Londra Kalesi'ndeki hayvanat bahçesi için İngiltere Kralı III. Henry'ye bir fil hediye etti.[14] Tarihçi Matthew Paris'in Chronica Majora adlı eserindeki bir çizimi, Cambridge'deki Corpus Christi College'ın Parker Kütüphanesi'ndeki hayvan ansiklopedisinde görülebilir.[14] Bu çizimin eşlik ettiği metin, filler hakkında dizlerinin olmadığını ve düşerlerse kalkamayacaklarını öne süren bir bilgi içeriyor.[15]

Gazeteci Jake Steelhammer, Amerika'daki sığır devirme şehir efsanesinin 1970'lerde ortaya çıktığına inanıyor ve Tommy Boy ve Heathers gibi filmler sığır devirme maceralarını konu aldığında" 1980'lere doğru da hız kazandığını belirtiyor.[16] Sığır devirme hikayelerinin genellikle dolaylı olarak anlatıldığını, bu hikayeleri anlatan kişilerin kendilerinin sığır devirdiğini iddia etmeyip bunu yaptığını söyleyen bir başkasını tanıdıklarını da ekliyor.[16]

Veterinerlik ve hayvancılık uygulamaları

değiştir
 
Avustralya'da damgalama için kullanılan bir buzağı beşiği

Sığırların kontrollü devrilmesi, hayvancılık uygulamaları ve veterinerlik tedavileri için gerekli olabilen bir işlemdir. Bu işlem, mekanik yardımlar olmaksızın gerçekleştirildiğinde, hayvanın güvenli bir şekilde yere yatırılmasını sağlamak amacıyla belirli teknikler kullanılır. İlk olarak, sığırın vücudu ve bacakları etrafına 9 ila 12 metre (30 ila 40 ft) uzunluğunda bir ip sarılır. İpin sabitlenmesi, hayvanın hareketlerini kontrol altında tutmak için önemlidir ve bu nedenle çeşitli düğümlerle güvenli hale getirilir. İp sabitlendikten sonra, hayvanın dengesini bozmak için arka tarafa doğru çekilir. Sığır göğsü üstü yatar pozisyona geldiğinde, işlem henüz tamamlanmamıştır. Hayvanın tekmeleme riski nedeniyle, daha fazla güvenlik sağlamak için yan tarafına yuvarlanması ve bacaklarının bağlanması gerekmektedir.[17][18] Bu adım, hayvanın stabilitesini artırır ve hem hayvanın hem de işlem yapan kişilerin güvenliğini sağlar.

"Devirme masası" veya "devirme kabini" olarak da adlandırılan ekipmanlar, sığırların damgalanması ve kesimi sırasında kullanılan nispeten modern bir buluştur. Bu ekipmanlar, hayvan refahını koruyarak işlemlerin daha güvenli ve etkili bir şekilde gerçekleştirilmesini sağlar. Bu tür sistemler, özellikle kesim sırasında hayvanların aşırı strese maruz kalmadan işleme tabi tutulmasını amaçlar. Sığırlar, "can alma hücresi" olarak da adlandırılan bu özel kabinlere getirilirler. Kesim sürecinde, hayvanlar kabine alınır ve plakaların hareketiyle oluşan eğimli zeminde dengelerini kaybederler.[19][20] Bu şekilde hayvanın güvenli bir şekilde devrilmesi sağlanır. Hayvan düşerken, sağ bacakları kabin dışına çıkarak sabit kalır. Bu pozisyonda hayvanın gövdesi, bu bacaktan kanama kancasına bağlanır. Kesim işleminin bir sonraki aşamasında, sığır kaldırma vinci yardımıyla kabin dışına çıkarılır. Bu vinç, hayvanın güvenli ve kontrollü bir şekilde kaldırılmasını ve kesim sürecinin tamamlanmasını sağlar. Devirme kabinleri, bu süreci daha verimli hale getirirken aynı zamanda hayvanların acı ve stres seviyesini minimumda tutarak hayvan refahını artırır. Devirme masaları ve kabinleri, modern hayvancılık ve et işleme tesislerinde yaygın olarak kullanılmaktadır. Bu ekipmanlar, hem güvenlik hem de verimlilik açısından önemli avantajlar sunar. Hayvanların kontrol altında tutulması, işlemlerin daha hızlı ve etkin bir şekilde gerçekleştirilmesini sağlar.

Yetişkin sığırlara yönelik hidrolik yatırma tablaları 1970'lerden beri mevcuttur ve özellikle hayvanların cinsel organları için olmak üzere veteriner bakımını sağlamak ve toynak bakımı için sığırları kaldırıp yanlarına yatırmak üzere tasarlanmıştır.[21] Atlar bu konuda istisnadır ve sığırlar için bu bakım işlemi genellikle ayaktayken gerçekleştirilmez.[22] Kanadalı bir veteriner, "Masayı kullanmak, hayvanı incelemek için altına girmeye çalışmaktan çok daha güvenli ve daha kolaydır" diye açıklamış ve yastıklı bir masanın üzerine devrilen sığırların genellikle mücadeleyi bırakıp oldukça hızlı bir şekilde sakinleştiklerini kaydetmiştir.[21] Saskatoon, Saskatchewan'daki Western College of Veterinary Medicine'da geliştirilen bir tasarım, bakım amaçlı kullanılan bu tür aparatlarda sığırlar için daha fazla konfor sağlamaktadır.[22]

İstemsiz uzanma durumları

değiştir
 
Rigor mortis, özellikle uzuvlarda fark edilen kas sertleşmesine yol açar.
 
Şişkinlik ve rigor mortis bir araya geldiğinde ölü bir ineğin göbeği yukarıda olacak şekilde yerde devrilmesine sebep olur.

Sığırlar kazara devrilebilir. Ağırlıkları ve nispeten kısa bacakları nedeniyle sığırlar yuvarlanamaz. Yatıp ayakları yukarıya doğru eğimliyken yanlarına yuvarlananlar sıkışabilir ve yardım almadan kalkamayabilir,[23] bu da potansiyel olarak ölümcül sonuçlara yol açabilir. Böyle durumlarda, iki insan sığırı diğer tarafına yuvarlayarak veya çevirerek ayaklarının aşağıya bakmasını sağlayabilir, böylece kendi başına kalkmasına olanak tanır. "Gerçek hayatta sığır devrilmesi" olaylarından birinde, hamile bir sığır New Hampshire'da bir dere yatağına yuvarlanıp ters dönmüş halde sıkışıp kalmış ve gönüllü itfaiyeciler tarafından kurtarılmıştır. Sığırın sahibi, bu durumu "bir ya da iki kez" daha önce gördüğünü belirtmiştir.[24]

Travma veya hastalık da bir sığırın ayağa kalkamamasına neden olabilir. "yatalak inek sendromu" [en] ayağa kalkamayan inekleri ifade etmektedir. Bazen bu, doğum sırasında kas ve sinir hasarından veya mastit gibi bir hastalıktan kaynaklanır.[25] Bacak yaralanmaları, kas yırtılmaları veya büyük bir enfeksiyon da nedenler arasında olabilir.[26] Yatalak sığırların ayağa kalkmaları teşvik edilir ve kalkabilmeleri durumunda iyileşme şansları çok daha yüksektir. Kalkamayan bazıları, tıbbi bakım ile 14 gün boyunca hayatta kalmış ve nihayetinde tekrar ayağa kalkabilmiştir. Yatalak sığırlar için uygun tıbbi tedavi, daha fazla yaralanmayı önlemek amacıyla her üç saatte bir yanlarını değiştirmek, dikkatli ve sık sık az miktarda yemle beslemek ve temiz suya erişim sağlamak gibi önlemleri içerir.[25]

Ölüm

değiştir

Ölü hayvanlar yere devrilmiş gibi görünebilse de bu aslında karkas kaslarını sertleştiren,[27] ölümden altı ila sekiz saat sonra başlayan ve bir ila iki gün süren rigor mortis sürecidir.[28] Özellikle düz bir şekilde dışarı doğru uzanan uzuvlarda fark edilir. Ölüm sonrası şişkinlik aynı zamanda vücutta gaz oluşumu nedeniyle de ortaya çıkar.[29] Bu, sığır leşlerinin dört ayağı da havada olacak şekilde sırt üstü yere uzanması ile sonuçlanabilir.

Popüler kültürde

değiştir
 
Frisco, Teksas'taki Sığır Devirme Süt Fabrikası

Çeşitli kişiler, genellikle alkolün etkisi altındayken[30] sığır devirebildiklerini iddia etmişlerdir.[31] Ancak, bu iddialar bugüne kadar güvenilir bir şekilde doğrulanamamıştır.[4] Modern Farmer'dan Jake Swearingen, 2013 yılında YouTube'un meydan okuma ve şakalarla ilgili videoların popüler bir kaynağı olmasına rağmen, "tek bir gerçek sığır devirme videosu bile sunmadığını" belirtmiştir.[32]

Şakacılar bazen yapay sığırları devirmişlerdir. 1999 yılında Chicago'nun Michigan Bulvarı'nda, "görünüşe göre sarhoş" iki adam, Cows on Parade kamu sanat sergisinin bir parçası olan altı fiberglas sığırı devirmiştir. Dört başka vandal ise Oak Street Plajı'ndaki cankurtaran sandalyesinden bir "Wow sığırı" heykelini çıkarıp bir yaya alt geçidine terk etmiştir.[33] Bir yıl sonra, New York Şehri, CowParade sanat sığırlarını, aralarında "A Streetcow Named Desire" adlı eserin de bulunduğu, "sığır devirmecileri ve hırsızları önlemek" amacıyla beton kaidelere sabitlemiştir.[34]

Sığır devirme, 1980'lerden sonraki filmlerde yer almıştır. Örneğin Heathers (1988), Tommy Boy (1995), Barnyard (2006), and I Love You, Beth Cooper (2009).[16][35][36] Aynı zamanda Randy Redroad'un 1992 yapımı belgesel filmi Cow Tipping—The Militant Indian Waiter'ın (Sığır Devirme-Militan Kızılderili Garson) başlığında da kullanılmıştır.[37]

Sığır devirmenin varyasyonları popüler medyada da görülmüştür. Örneğin Arabalar (2006) filminde "traktör devirme" adı verilen bir araç varyasyonu yer alır ve Fallout: New Vegas video oyununda karakterin, oyunun iki başlı sığır benzeri hayvanı olan Brahmin'e gizlice yaklaşarak onu devirmesine olanak tanır. Battle Cattle adlı masa oyunu, ağır silahlı sığırların "Devrilme Savunma Sayıları"nın olduğu bir uygulama üzerine kurulmuştur.[38]

The Little Willies'in 2006 yılında çıkan kendi adını taşıyan ilk albümündeki "Lou Reed" şarkısında, Norah Jones, müzisyen Lou Reed'in Teksas'ta sığır devirdiği kurgusal bir olaydan bahseder.[39] Bir diğer medyada, The Big Bang Theory adlı televizyon dizisi, sığır devirmeyi kırsal kesimli bir karakter olan Penny'nin doğasını belirlemek için bir unsur olarak kullanır.[40]

Sığır devirme terimi bazen İngilizcede büyük bir şeyi devirmek anlamında mecazi olarak kullanılır. A Giant Cow-Tipping by Savages kitabında, yazar John Weir Close, çağdaş birleşme ve devralmaları tanımlamak için bu terimi kullanır.[41] "Tipping sacred cows" (Türkçe: Kutsal sığırları devirmek) ifadesi, Hristiyan hizmet ve iş yönetimi konularında yazılmış kitapların başlıklarında kasıtlı bir şekilde metafor olarak kullanılmıştır.[42][43] Bu ifade, uzun süredir sorgulanmayan veya dokunulmaz olarak kabul edilen inançları, uygulamaları veya fikirleri sorgulamak ve değiştirmek anlamında kullanılır.

Kaynakça

değiştir
  1. ^ Zotti, Ed (1996). Brunvand, Jan Harold (Ed.). American Folklore: An Encyclopedia. New York and London: Garland Publishing. s. 354. ISBN 0-8153-3350-1. 13 Ekim 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Haziran 2024 – Google Books vasıtasıyla. 
  2. ^ Winter, Sam A. (March 6, 2003). "Who You Calling a Hick?: Treatise of a Disgruntled Kansan". The Harvard Crimson. June 4, 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: June 1, 2024. 
  3. ^ Ward, Philip (2012). The Book of Common Fallacies: Falsehoods, Misconceptions, Flawed Facts, and Half-Truths That Are Ruining Your Life (İngilizce). New York, N.Y.: Skyhorse Publishing. s. 107. ISBN 978-1-61608-336-6. 13 Ekim 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Haziran 2024 – Google Books vasıtasıyla. In his article at the Harvard Crimson, John Larew insists that since he arrived at college, every time he has told someone (especially someone from the city) where he grew up (deep in the country), they inevitably ask what he does for fun, and whether or not he's been cow tipping...[T]he New York Times... perpetuates the mistake when the editor writes 'Saturday night is associated with pleasure and abandon, with toppling cows in rural Pennsylvania'. 
  4. ^ a b c d e Haines, Lester (9 Kasım 2005). "Boffins Debunk Cow-Tipping Myth". The Register. 31 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Haziran 2024. 
  5. ^ a b Malvern, Jack (5 Kasım 2005). "Cow-Tipping Myth Hasn't Got a Leg to Stand On". Times Online. Londra. 9 Haziran 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Haziran 2024. 
  6. ^ a b c d Collins, Nick (6 Eylül 2013). "Cow Tipping Myth Dispelled". The Daily Telegraph. 26 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Haziran 2024. 
  7. ^ Semke, Matt. "The Statics of Cow Tipping". University of Nebraska – Lincoln (UNL) College of Engineering and Mechanics Course Project. 27 Ağustos 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Haziran 2024. 
  8. ^ Glenn, Eddie (15 Aralık 2006). "Cow-Tipping: Myth or Reality?". Tahlequah Daily Press. 22 Haziran 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Haziran 2024. 
  9. ^ a b Vogel, Steven (2009). Glimpses of Creatures in Their Physical Worlds. Princeton University Press. s. 238. ISBN 978-0-691-13806-0. 13 Ekim 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Haziran 2024. 
  10. ^ Cotterell, Brian; Kamminga, Johan (1992). Mechanics of Pre-industrial Technology : Introduction to the Mechanics of Ancient and Traditional Material Culture. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-42871-2. 13 Ekim 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Haziran 2024 – Google Books vasıtasıyla. 
  11. ^ Caesar, Julius; Aulus Hirtius (1879). "XXVII". Caesar's Commentaries on the Gallic and Civil Wars. New York: Harper & Brothers. s. 154. ISBN 0-217-45287-6. 
  12. ^ Caesar, Caius Julius (1915). "Book VI, paragraph XXVII". Rhys, Ernest (Ed.). The Commentaries of Caius Julius Caesar: The War in Gaul. W. A. MacDevitt tarafından çevrildi. 1 Aralık 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Mayıs 2024 – Project Gutenberg vasıtasıyla. 
  13. ^ a b Pliny the Elder (1855). "16: The Animals of the North; the Elk, the Achlis, and the Bonasus". The Natural History. Bostock, John; Riley, Henry Thomas tarafından çevrildi. Londra: Taylor and Francis. 5 Ağustos 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Haziran 2024 – Perseus Digital Library vasıtasıyla. 
  14. ^ a b Cassidy, Richard; Clasby, Michael. "Matthew Paris and Henry III's Elephant" (PDF). Henry III Fine Rolls Project. The National Archives and King's College London. ss. 1-4. 13 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 4 Haziran 2024. 
  15. ^ Clark, Willene B. (2006). A Medieval Book of Beasts: The Second-Family Bestiary: Commentary, Art, Text and Translation. Woodbridge, United Kingdom: The Boydell Press. s. 128. ISBN 0-85115-682-7. 13 Ekim 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Haziran 2024 – Google Books vasıtasıyla. 
  16. ^ a b c Steelhammer, Rick (22 Eylül 2013), "Settling a Beef with Cow Tipping", Charleston Gazette-Mail, Charleston, West Virginia, 20 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 4 Haziran 2024 
  17. ^ "Rope Squeeze". University of Pennsylvania Veterinary Medicine. 2016. 23 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Haziran 2024. 
  18. ^ "Burley Method of Casting". New Bolton Center Field Service Department. 2003. 25 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: June 4, 2024. 
  19. ^ "Working Calves in the Calf Table". The Pioneer Woman (İngilizce). 3 Haziran 2014. Erişim tarihi: 4 Haziran 2024. 
  20. ^ "Tipping Tables". Stark Engineering. April 5, 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: June 4, 2024. 
  21. ^ a b Gunville, Lynne (28 Ekim 2014). "Vet Table Tilts a Cow's World". Canadian Cattlemen. 1 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Haziran 2024. 
  22. ^ a b "Stephanie Massicotte Goes Cow Tipping with Veterinarian Dr. Chris Clark". CTV News. Saskatoon, Saskatchewan: Bell Media. 2016. 10 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  23. ^ Swearingen, Jake (9 Eylül 2013). "Cow Tipping Doesn't Exist – But Cow Flipping Does – Modern Farmer". Modern Farmer (İngilizce). 26 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Haziran 2024. 
  24. ^ Conant, Ben (4 Nisan 2016). "A Case of Cow Tipping on Hancock Farmland". Monadnock Ledger-Transcript. Monadnock, New Hampshire. 9 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  25. ^ a b "The Downer Cow". The Cattle Site. 12 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Haziran 2024. 
  26. ^ Van Metre, David C.; Garry, Frank B. (Aralık 2008). "Figuring out down cows" (PDF). Western Dairy News. 29 Ocak 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 4 Haziran 2024. 
  27. ^ Boden, Edward, (Ed.) (1998). Black's Veterinary Dictionary. 19th. Lanham, Maryland: Barnes & Noble Books. s. 449. ISBN 0-389-21017-X. 13 Ekim 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Haziran 2024 – Google Books vasıtasıyla. 
  28. ^ "Postmortem Changes". University of Georgia College of Veterinary Medicine. 12 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: June 4, 2024. 
  29. ^ "Post Mortem Changes 5". University of Georgia College of Veterinary Medicine. 18 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Haziran 2024. 
  30. ^ Eaton, Joe (6 Eylül 2006). "Cow Tipping? Probably Bull". The Roanoke Times. Roanoke, Virginia. 20 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Haziran 2024. 
  31. ^ Eakin, Marah (31 Mayıs 2011). "Johnny Flynn: The Brit Folkster Talks Influences, from Shakespeare to Scratchy 78s". The A.V. Club. 5 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Haziran 2024. 
  32. ^ Garber, Megan (4 Eylül 2013). "The Mathematical Formula That Proves Cow-Tipping Is a Myth". The Atlantic. 2 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Haziran 2024. 
  33. ^ Cassell, Jennifer (16 Temmuz 1999). "Udder Disrespect: Beach Wow Cow Carried Off, Vandalized" . Chicago Sun–Times. Late Sports Final. s. 4. Erişim tarihi: 4 Haziran 2024 – NewsBank vasıtasıyla. 
  34. ^ Stephenson, Heather (4 Haziran 2000). "UVM Hopes to Milk Art Cow Project in New York City" . Rutland Herald. 13 Ekim 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Haziran 2024 – NewsBank vasıtasıyla. 
  35. ^ Parsons, Ryan (2 Ocak 2006). "Barnyard Poster and Trailer". The Can Magazine. Minds Eye One. 6 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Haziran 2024. 
  36. ^ Kit, Zorianna (10 Ağustos 2009). "Movie Review: I Love You Beth Cooper". Huffington Post. 5 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Haziran 2024. 
  37. ^ Marubbio, M. Elise; Buffalohead, Eric L., (Ed.) (2013). Native Americans on Film: Conversations, Teaching, and Theory. University Press of Kentucky. s. 294. ISBN 978-0-8131-3665-3 – Google Books vasıtasıyla. 
  38. ^ Cross, Todd (21 Mayıs 1999). "Review of Battle Cattle". RPGNet. 15 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Haziran 2024. 
  39. ^ Huhn, Mary (5 Şubat 2006). "Giving Us Willies: Norah Jones and Friends Go Country". New York Post. 5 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  40. ^ Farghaly, Nadine; Leone, Eden (2015). The Sexy Science of The Big Bang Theory: Essays on Gender in the Series. Jefferson, North Carolina: McFarland & Company. s. 167. ISBN 978-0-7864-7641-1. 13 Ekim 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Haziran 2024 – Google Books vasıtasıyla. 
  41. ^ Pinkerton, Stewart (12 Aralık 2013). "Book Review: A Giant Cow-Tipping by Savages, by John Weir Close". The Wall Street Journal. Dow Jones & Company. 8 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Haziran 2024. 
  42. ^ Fowlds, Sean (April 30, 2007), "Tipping Over Sacred Cows", Ministry Today, 8 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi  (review of Change Your Church for Good: The Art of Sacred Cow Tipping by Brad Powell)
  43. ^ Breeden, Jake (22 Mart 2013). "'Tipping Sacred Cows' Reveals Dangerous Work Behaviors". CNBC. 24 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Haziran 2024. 

Ek okumalar

değiştir

Dış bağlantılar

değiştir
"https://tr.wiki.x.io/w/index.php?title=Sığır_devirme&oldid=33532422" sayfasından alınmıştır