Mons Seleucus Muharebesi


Mons Seleucus Muharebesi, MS Ağustos 353'te Roma İmparatoru II. Constantius ile isyancı Magnentius'un arasında gerçekleşen savaştır. II. Constantius'un kuvvetleri galip geldi. Magnentius'a olan senato desteği, iki yıl önceki Mursa Major Muharebesi'ndeki yenilgisinden sonra azalmıştı.

Mons Seleucus Muharebesi

Magnentius. MS 350-353.
TarihMS Ağustos 353
Bölge
Sonuç II. Constantius'un zaferi
Taraflar
Roma İmparatorluğu Roma İmparatorluğu
Komutanlar ve liderler
II. Constantius Magnentius

Arka plan

değiştir

Mursa'daki yenilgisinin ardından Magnentius, Aquileia'ya kaçtı ve tüm destekçilerine kendisine katılma çağrısı yaptı. Magnentius'un kardeşi ve yeni Sezar olarak atanan Decentius,[1] bu sırada Alaman akınıyla meşguldü ve kuvvetlerinin hiçbirini Aquileia'ya göndermedi.[2]

II. Constantius, zamanını asker toplamak ve Magnentius tarafından işgal edilen şehirleri geri almakla geçirdi. MS 352 yazında İtalya'ya hareket etti.[3]

Constantius ve Magnentius'un orduları Mons Seleucus'ta, günümüzde Fransa'nın güneydoğusundaki Hautes-Alpes'te bulunan La Bâtie-Montsaléon'da karşı karşıya geldi.[4] Tarihçi Peter Crawford'a göre, günümüze ulaşan kaynaklardan savaşın kesin tarihini tespit etmek mümkün değildir.[3] İkilinin muharebeden önceki hareketleri de bilinmiyor; Eutropius, Magnentius'un muhtemelen Mons Seleucus'tan önceki “birkaç savaşta da yenildiğini” belirtir.[5] II. Constantius galip geldi ve Magnentius 10 Ağustos 353'te kendini öldürdü.[4][a] Savaşının ardından II. Constantius birliklerini Arles'ta konaklattı.[7]

Artık Roma İmparatorluğu'nun tartışmasız İmparatoru olan II. Constantius, 355/356 yılında Julianus'u İmparatorluğun batı yarısının liderliğine atadı[8] ve Magnentius'u destekleyenlere karşı bir seferberlik başlattı. Ammianus Marcellinus'a göre, II. Constantius “yaşlandıkça daha zalim, vahşi ve şüpheci” olmuştu ve cezalandırmak için şüphelenmesi yetiyordu.

  1. ^ Frakes, Magnentius ve Decentius'un Constantius tarafından idam edildiğini belirtir[6]

Kaynakça

değiştir
Dipnot
  1. ^ Hunt 1998, s. 17.
  2. ^ Crawford 2016, s. 80.
  3. ^ a b Crawford 2016, s. 81.
  4. ^ a b Crawford 2016, s. 82.
  5. ^ Crawford 2016, s. 82, 292.
  6. ^ Frakes 2006, s. 101.
  7. ^ Hunt 1998, s. 22.
  8. ^ Barnes 1993, s. 20.
Genel