Maruniler

Lübnan'daki bir Hristiyan grup
(Maruni sayfasından yönlendirildi)
30 Mayıs 2024 tarihinde kontrol edilmiş kararlı sürüm gösterilmektedir. İnceleme bekleyen 4 değişiklik bulunmaktadır.

Maruniler veya Maronitler (Arapça الموارنة, romanizeAl-Mawārinah; Süryaniceܡܖ̈ܘܢܝܐ, romanizeMarunoye), Lübnan'daki en büyük nüfuslu Maruni Kilisesi'ne bağlı Hristiyan grup.

Maruni
Önemli nüfusa sahip bölgeler
Lübnan Lübnan1.062.000[1]
Arjantin Arjantin750.000[1]
Brezilya Brezilya550.000[1]
Amerika Birleşik Devletleri ABD215.000[1]
Meksika Meksika160.000[1]
Avustralya Avustralya160.000[1]
Kanada Kanada85.000[1]
Suriye Suriye52.100[1]
Fransa Fransa52.000[1]
Venezuela Venezuela25.000[1]
Kıbrıs Cumhuriyeti Kıbrıs4.940[2]-10.000[1]
Filistin Devleti Filistin8.000[1]
Almanya Almanya5.400[1]
Birleşik Krallık İngiltere5.300[1]
Mısır Mısır5.000[1]
Belçika Belçika3.400[1]
İtalya İtalya2.500[1]
İsveç İsveç2.470[1]
İsviçre İsviçre2000[1]
Ürdün Ürdün1000[1]
Diller
Din

Maruniler, Maruni Kilisesi'ne bağlı olan ve günümüzde Orta Doğu'da başta anayasal olarak cumhurbaşkanının Maruni olmasının zorunlu olduğu Lübnan[3] olmak üzere Suriye, Kıbrıs ve Filistin-İsrail topraklarında yaşayan dinî topluluktur. Ayrıca Avrupa, Kuzey Amerika ve Güney Amerika ülkelerinde de göçmen kökenli önemli bir Maruni nüfus yaşamaktadır. Türkiye'de ise varlıkları bilinmekte ama kesin bir sayı tahmini yoktur.[4]

Etimoloji

değiştir

Maruni, adı M.S. 4-5. yüzyıllarda yaşamış Süryani kökenli Hristiyan din adamı Aziz Marun (ya da Maron)'a dayanır.[5]

Bizans döneminde Katoliklikten Ortodoksluğa geçmişlerdir. Bizans'ın sindirme politikaları üzerine tekrar Katolik olmuşlardır. İslam devletinde varlıklarını koruyup geliştirmişlerdir. 1517 yılında başlayan Osmanlı egemenliği ile ek haklar kazandılar. 1800 lü yıllara doğru Çarlık Rusyası'nın sürekli olarak Osmanlılara karşı kullanacağı bir koz oldular. 19. yüzyıl boyunca birçok isyan çıkardılar.

I. Dünya Savaşı ile biten Osmanlı egemenliğinden sonra 20 yıl kadar Fransa yönetiminde kalan Lübnan ve Suriye'de eski haklarında yoksun bırakıldılar. Fransa çekildikten sonra yönetim Müslümanlara kalınca düşmanlıkları arttı. Silahlı gruplar oluşturdular. Yer yer şehir içinde çatışmalar çıktı ve iç savaş başladı bunun bir nedeni de Filistin'den gelen Müslüman Araplar, bundan 7 yıl sonra da 1982'de İsrail'in Lübnan'ı işgali ile Maruniler İsrail ordusunun gözetiminde Filistinlilere karşı katliamlarda bulundular. Lübnan'ın etnik yapısının değiştirilmesini önleme savıyla Filistinlileri ülkenin kuzeyindeki ve güneyindeki mülteci kamplarına yolladılar.

Günümüzde Lübnan nüfusunun %22'si Marunilerden oluşmaktadır.[4]

Kıbrıs

değiştir

Maruniler, adanın üçüncü büyük dini ve etnik grubunu oluştururlar. Nüfusları, farklı kaynaklarda 4.940 (%0.6) ile 10.000 arasında gösterilir. Bu nüfusun büyük bölümü günümüzde Kıbrıs'ın güneyinde yaşar.

Kültür

değiştir

1940 yılına kadar genellikle dağlarda yaşayan Maruniler bu zamandan sonra Anti-Lübnan dağlarında inerek başkent Beyrut'a yerleştiler. Bu nedenle kültürlerinde büyük bir yozlaşma oldu. Bir kısmı ise Beyrut'a geldikten sonra ABD' ye göç etti, bazıları da iç savaşta çoğu Latin Amerika ülkelerine göç etti. Genellikle avcılıkla, toplayıcılıkla ve nehir balıkçılığı ile geçinen bu topluluk şehre inince ticareti büyük oranda ele geçirdiler. Bazı konularda ticareti tekellerinde tutuyorlar[kaynak belirtilmeli].

Kaynakça

değiştir
  1. ^ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t "Arşivlenmiş kopya". 14 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Eylül 2011. 
  2. ^ World Directory of Minorities and Indigenous Peoples - Cyprus : Overview, UNHCR
  3. ^ "BBC Türkçe Lübnan ülke raporu". 28 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Eylül 2011. 
  4. ^ a b "ABD Uluslararası Din Özgürlüğü Raporu, Kasım 2006". 16 Ağustos 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Eylül 2011.  Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi: "ABD Uluslararası Din Özgürlüğü Raporu" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: Kaynak gösterme)
  5. ^ "Maronite Church, Britannica". 14 Eylül 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Eylül 2011.