Klaus Kinski

Alman oyuncu, yönetmen ve yazar

Nikolaus Karl Günther Nakszynski (18 Ekim 1926 - 23 Kasım 1991), Alman oyuncu, yönetmen ve yazardır. 130'dan fazla filmde rol almıştır.

Klaus Kinski
DoğumNikolaus Karl Günther Nakszynski
18 Kasım 1926(1926-11-18)
Sopot, Özgür şehir Danzig
Ölüm23 Kasım 1991 (65 yaşında)
Amerika Birleşik Devletleri Kaliforniya, ABD
MeslekOyuncu, Film yönetmeni, Yazar
Etkin yıllar1948-1989
EvlilikGislinde Kühbeck (1952–1955)
Minhoi Geneviève Loanic (1971–1979)
Brigitte Ruth Tocki (1960–1971)
Debora Caprioglio (1987–1989)
Çocuk(lar)Nastassja Kinski
Pola Kinski
Nikolai Kinski
Sopot, Klaus Kinski doğum yeri

Kinski özellikle Alman yönetmen Werner Herzog ile birlikte çalıştığı Aguirre, Tanrının Gazabı (1972) ve Fitzcarraldo (1982) filmlerindeki saplantılı ve hırslı kişileri canlandırdığı rolleri ile ünlüdür. Vampir Nosferatu (1978), Woyzeck (1979) ve Cobra Verde (1988) gibi diğer ünlü filmleri de yine Werner Herzog yönetmenliğinde çekilmiştir. Aynı zamanda Doktor Jivago (1965) ve For a Few Dollars More (1965) gibi ünlü filmlerde de rol almıştır.

Yaşamı

değiştir

Kinski, Nikolaus Karl Günther Nakszynski adıyla bugün Polonya sınırları içinde kalan Danzig kentinde dört kardeşin en küçüğü olarak doğdu. Babası Bruno Nakszynski Polonya asıllı Alman bir eczacı, annesi Susanne Lutze ise Danzigli bir papazın kızıydı. Ailenin 1931 yılında Berlin'e taşınmasının ardından Kinski, Schöneberg'deki Prinz-Heinrich-Gymnasium'una başladı.

II. Dünya Savaşı zaten fakir olan aileyi iyice zorladı. Kinski, 1944'te daha sonra Alman ordusunun emrine girecek olan Polonya ordusuna alındı ve Hollanda'da Luftwaffe'de paraşütçü olarak görev yaptı. Savaşın geri kalan günlerini İngilizlerin savaş esiri olarak Colchester'da geçirdiği bilinmektedir. Kinski 1988'deki otobiyografisinde bu dönemi şöyle anlatır: "İngilizlerin mahkemesinde ölüm cezasına çarptırılmıştım. Bir gece devriyelerin boşluğundan yararlandım, kamptan kaçtım ve ormanda saklandım. Bir İngiliz devriyesi fark etti, ateş açtı, yaralandım ve yeniden esir alındım. Yaralanmalarım nedeniyle tedavi edildikten ve sorgulandıktan sonra başka bir savaş esiri kampına transfer edildim. Mayıs 1945'te savaşın bittiğini ve esirlerin ülkelerine dönebileceği söylendi. Ama önceliğin hasta olanlara verildiğini öğrendim. Ben de geceleri çıplak koşup idrarımı içtim. Günde sayamadığım kadar sigara içtim. Böylece diğerlerine kamufle olmuştum. 1 yıl 4 aylık esir sürecinden sonra ülkeme döndüm. Bu kampta arkadaşlarımla birlikte eğlenirken yaptığım gösteriler sırasında oyunculuk yeteneğimi keşfettim."[1]

Savaştan sonra Almanya'ya döndü ve ailesine ulaşmaya çalıştı. Savaşta pek çok yakınını kaybetmişti. Onun için en büyük darbe çok sevdiği annesini bu sıralarda yitirmesi oldu. Babası kaybolmuş, annesi ise Berlin'in bombalanması sırasında vefat etmişti. Bir süre sonra adını Klaus Kinski olarak değiştirip oyunculuğa başlayan Kinski, gezici tiyatro kumpanyaları ile dolaşmaya başladı. Oyunculuğa olan doğal yeteneği ve çok sıkı çalışması sayesinde zamanla Alman sahnelerinde bir monolog ustası olarak ün kazandı. Gösterilerinde François Villon ve Oscar Wilde'dan alıntılar yaptı. Fakat otorite anlayışındaki eksiklik nedeniyle patronu ile uyuşamadığından bir süre sonra kendini işsiz ve evsiz bir halde sokaklarda buldu. 1948'de çekilen Morituri ile onu daha iyi doyuracak olan sinemaya geçiş yaptı. 1950'ler boyunca bir taraftan sinema filmlerinde rol alırken diğer taraftan sahnelerde çalışmayı sürdürdü. Sahnelerde son kez görünüşü 1971 yılı Kasım ayında Jesus Turnesi kapsamında oldu. Tek kişilik bu oyunda Kinski, ateşli konuşmalar yapan sıra dışı bir İsa rolü ile Hristiyanlığın temel ögelerini yeniden yorumluyordu.

Almanya'da çekilen çeşitli Edgar Wallace uyarlamalarında rol aldı. Kariyerindeki en önemli rolleri hayatı boyunca gelgitli bir sevgi-nefret ilişkisi içinde olacağı Alman yönetmen Werner Herzog ile birlikte çalıştığı filmlerde oynadı. Aguirre, Tanrının Gazabı (1972), Woyzeck(1979), Nosferatu (1978), Fitzcarraldo (1982) ve Cobra Verde (1988) adlı filmlerde birlikte çalıştılar. Kinski bu sayede uluslararası bir üne kavuştu. Son filmi ise ünlü kemancı Niccolò Paganini'nin hayatını anlatan Paganini adlı (1989) filmdir. Uzun süre boyunca çekmeyi beklediği bu filmde yine Werner Herzog'la çalışmak istemiş; ancak Werner Herzog'un Mein liebster Feind - Klaus Kinski belgeselinde (1999) belirttiği üzere birlikte çektikleri altı filmin ardından Herzog'un bir daha Kinski ile çalışmamaya kararlı olması nedeniyle yalnız kalmış ve oyunculuk dışında filmin yönetmenliğini de üstlenmek zorunda kalmıştır. Film Kinski için bir fiyaskodur. Öyle ki Kinski ile araları açılmış, Kinski'ye sette silah çekmiştir.[2]

Kinski başarılı oyunculuğunun yanı sıra uyumsuz, takıntılı, kontrolsüzce öfkelenen ve birlikte çalışılması güç biri olarak da ün yapmış; otobiyografisi All I Need Is Love'da yaptığı sıra dışı açıklamalar ile de bu yöndeki ününü körüklemiştir. Werner Herzog, yine Mein Liebster Feind belgeselinde bu otobiyografinin gerçekleri tümüyle yansıtmadığını, Kinski'nin kitabı çok satılmasını sağlayacak şekilde yazdığını; hatta bu konuyu kendisiyle konuştuğunu anlatır. Steven Spielberg, Diane Keaton, Ömer Şerif, William Devane, Lauren Hutton, George Roy Hill ve Ayhan Işık gibi isimlerle çalışma fırsatı buldu. Spielberg kendisinin anlaşılması, çalışılması çok zor biri olduğunu söylemiştir.

Dört kez evlenen Kinski otobiyografisinde belirttiği üzere beş çocuk sahibi olmuştur. Bunlardan Nastassja Kinski ve Nikolai Kinski tanınan oyunculardır. Hayatının son dönemlerini kendisinden 42 yaş küçük Debora ile geçirmiştir. Beraber dergilere çıplak pozlar vermişlerdir. Kinski, annesi ve kız kardeşi ile ensest ilişkiler yaşadığı iddialarının da hedefi olmuştur.

Klaus Kinski, 1991 yılında ABD'de geçirdiği kalp krizi nedeniyle 65 yaşında ölmüştür. Cenaze törenine akrabalarından sadece oğlu Nikolai katılmıştır. Dönemin basını bu yüzden Kinski'nin ailesini eleştirmiştir. Naaşı yakılarak icra olunmuş ve Pasifik okyanusuna atılmıştır.

Ölümünden sonra

değiştir

Kinski'nin 1950 yılında akıl hastanesinde yattığı saptanmıştır. Buradaki tıbbi kayıtlara göre kendisine antisosyal kişilik bozukluğu ve psikopatlık tanısı konulmuştur.[3] Ayrıca 2 defa intihar girişiminde bulunduğu anlaşıldı. 2013 yılında, babasının ölümünden 22 yıl sonra, Pola Kinski babasının onu 5 yaşından 19 yaşına kadar cinsel istismara uğrattığını iddia etti.[4] Alman Bild tarafından 13 Ocak 2013'te yayınlanan bir röportajda, Nastassja babalarının onlara hep 4-5 yaşlarında iken büyüdükleri zaman cinsel ilişkiye gireceğini söyledi dedi.[5] 2006 yılında Christian David, yeni keşfedilen arşivlenmiş materyal, kişisel mektuplar ve aktörün arkadaşları ve meslektaşlarıyla yapılan röportajlara dayanan Kinski'nin ilk kapsamlı biyografisini yayınladı.

Filmleri

değiştir
  • Morituri (1948)
  • Decision Before Dawn (1951)
  • La Paura (1954)
  • Kinder, Mutter und ein General (1954)
  • Ludwig II: Glanz und Ende eines Königs (1954)
  • Hanussen (1955)
  • Um Thron und Liebe/Sarajewo (1955)
  • Waldwinter (1956)
  • Corinna Darling (1956)
  • A Time to Love and a Time to Die (1958)
  • The Avenger (1960)
  • Dark Eyes of London (1961)
  • The Strange Countess (1961)
  • The Counterfeit Traitor (1961)
  • The Puzzle of the Red Orchid (1961)
  • Bankraub In Der Rue La Tour (1961)
  • The Devil's Daffodil (1961)
  • Die Kurve (1961) (Tv)
  • Der Rote Rausch (1962)
  • The Door with Seven Locks (1962)
  • The Inn on the River (1962)
  • The Black Abbot (1963)
  • The Squeaker (1963)
  • Scotland Yard Versus Dr Mabuse (1963)
  • The Black Cobra (1963)
  • The Indian Scarf (1963)
  • The Secret of the Black widow (1963)
  • Picadilly Null Uhr Zwolf (1963)
  • Die Mondvogel (1963) (TV)
  • Kali - Yug : Goddess of Vengeance (1963)
  • Der Letzte Ritt Nach Santa Cruz (1963)
  • Estambul 65 (1964)
  • Winnetou II - Last of the Renegades (1964)
  • The Curse of the Hidden Vault (1964)
  • Waiting Room To The Beyond (1964)
  • The Secret of the Chinese Carnation (1964)
  • Neues Vom Hexer (1964)
  • Traitors Gate (1964)
  • Doktor Jivago (1965)
  • For A Few Dollars More (1965)
  • Our Man In Marrakesh (1965)
  • The Pleasure Girls (1965)
  • Circus of Fear (1965)
  • The Dirty Game (1965)
  • Lasciapassare Per L'inferno (1966)
  • Quien Sabe? (1966)
  • Man, Pride & Vengeance (1966)
  • Das Geheimnis Der Gelben Monche (1966)
  • I Bastardi (1966)
  • Spy Against The World (1966)
  • The Ruthless Four (1966)
  • The Million Eyes of Sumuru (1966)
  • Five Golden Dragons (1967)
  • Jules Verne's Rocket To The Moon (1967)
  • Coplan Saves His Skin (1967)
  • Grand Slam (1967)
  • The Blue Hand (1967)
  • Sigpress Contra Scotland Yard (1967)
  • The Great Silence(1968)
  • Twice A Judas (1968)
  • The Vatican Story (1968)
  • If You Meet Sartana Pray for Your Death (1968)
  • Marquis De Sade:Justine (1968)
  • Five For Hell (1968)
  • Gangsters Law (1969)
  • La Peau De Torpedo (1969)
  • Venus In Furs (1969)

Edebiyat eserleri

değiştir
  • Klaus Kinski: Ich bin so wild nach deinem Erdbeermund. Otobiyografi. Rogner & Bernhard, Münih 1975. ISBN 3-8077-0050-1
  • Klaus Kinski: Ich brauche Liebe. Otobiyografi. Heyne, Münih 1991. ISBN 3-453-04579-3
  • Klaus Kinski: Paganini. Otobiyografi. Heyne, Münih 1992. ISBN 3-453-05637-X
  • Klaus Kinski, Peter Geyer: Jesus Christus Erlöser und Fieber – Tagebuch eines Aussätzigen. Suhrkamp, Frankfurt 2006. ISBN 3-518-45813-2

Belgesel

değiştir

Kaynakça

değiştir
  1. ^ "Arşivlenmiş kopya". 10 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Nisan 2020. 
  2. ^ "Arşivlenmiş kopya". 14 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Nisan 2020. 
  3. ^ "Arşivlenmiş kopya". 31 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Nisan 2020. 
  4. ^ "Arşivlenmiş kopya". 31 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Nisan 2020. 
  5. ^ https://www.bbc.com/turkce/haberler/2013/01/130111_nastassja_kinski [yalın URL]

Dış bağlantılar

değiştir