Kıbrıs Cumhuriyeti vatandaşlık yasası
Bu madde, Vikipedi biçem el kitabına uygun değildir. (Şubat 2020) |
Kıbrıs Milliyet Yasaları 1967 yılına dayanıyor. Esas olarak jus sanguinise dayanır.
Kıbrıs vatandaşlığının kazanılması
değiştirKıbrıs vatandaşı olmanın birkaç yolu vardır (Kıbrıs Cumhuriyet) vatandaşı)
Kıbrıs vatandaşıyla evlilik
değiştirBirincisi, bir Kıbrıs vatandaşı ile en az 3 yıl evli olunması ve başvuru tarihinden önce Kıbrıs'ta 2 yıllık ikamet tamamlaması durumunda vatandaşlığa başvurulabilir.
Kıbrıs vatandaşı yurtdışında yaşıyorsa, başvuranın ya 3 yıldır Kıbrıs vatandaşı ile evli olması ve vatandaşlığın neden istendiğini açıklayan bir mektup sunması ya da 5 yıldır Kıbrıs vatandaşı biriyle evli olması ve en az bir çocuk sahibi olması (bu durumda eşlik eden bir mektup gerekli değildir) gereklidir.[1]
Gerekli belgeler:[1]
- Başvuranın doğum belgesi
- Başvuranın adli sicil belgesi
- Evlilik sertifikası
- Çiftin çocuklarının doğum belgesi
- Kıbrıslı eşin Kıbrıs vatandaşlığına geçme belgesi (varsa)
- Bölge İdare Ofisi Memurundan veya diplomatik makamdan imzalanan uyumlu birlikte yaşama bildirimi
- Yerel makamlardan birlikte yaşama bildirimi
- Başvuru iki kez yapılmalıdır ve iki başvuru formundan biri €8.54 değerinde iki pul taşımalıdır.
- Ücret olarak ödenen €300 tutarındaki makbuz fotokopisi
Kıbrıs kökenli olmak
değiştirBu yöntemle başvurmak için, 16 Ağustos 1960'tan sonra yurtdışında doğduğu sürece, 18 yaşından büyük ve doğal olarak Kıbrıslı kökene sahip olmalıdır, doğum sırasında ebeveynleri Kıbrıs vatandaşı olmalıdır. Kişi, 11 Haziran 1999'dan sonra doğan ve annesi doğum anında Kıbrıs vatandaşı olan bir bireyse bu şekilde başvurabilir.[2]
Başvuruyla birlikte gerekli belgeler şunlardır:
- Başvuranın doğum belgesi
- Başvuranın ebeveynlerinin evlilik cüzdanı
- Başvuranın ve başvuranın ebeveynlerinin pasaportlarının fotokopisi
- Kıbrıslı ebeveynin kayıt belgesi (varsa)
- Ödenen ücretlerin kanıtının kopyası €20
- Uygulamaya eklenmiş €8.54 değerinde damga[2]
Yatırım yoluyla vatandaşlığa kabul
değiştirVatandaşlığa kabul, bir ülkenin vatandaşı olmayan, bu durumda Kıbrıs'ın o ülkenin vatandaşı olabileceği süreç olarak adlandırılır. İşlem, bir tüzük veya ilgili makamlara yapılan bir başvuru ile yapılabilir.
Mart 2014'te, Kıbrıs Bakanlar Konseyi, hükûmetin yabancı yatırımcıları ülkeye çekmeye yönelik çabalarının bir parçası olarak "Kıbrıs'taki Yatırımcıların Vatandaşlığa Kabul Programı"nı revize etti.[3] Bu girişimlerden biri, başvuru sahiplerine Kıbrıs ve Avrupa Birliği'nde yaşama, çalışma ve çalışma hakkı tanıyan bir programı içeriyordu.[4]
13 Eylül 2016 tarihinde Kıbrıs Bakanlar Konseyi, Kıbrıs vatandaşlığı elde etmek isteyen yatırımcılar için yeni bir finansal kriter programını onayladı (Kıbrıs Yatırım Programı).
Bu vatandaşlık yatırım seçeneği ile Kıbrıs vatandaşlığına başvuran adayların, öncelikle en az 5 yıl boyunca tutulması gereken asgari 2.000.000 € değerinde bir gayrimenkul satın alarak Kıbrıs ekonomisine aktif yatırım yapmaları gerekmektedir, 5 yıldan sonra yatırım satılabilir ancak süresiz olarak en az 500.000 €'luk bir mülk bulundurmalıdırlar. Yatırım yoluyla vatandaşlık, ana başvuru sahibi dışında başvuru sahibinin eşini ve 28 yaş ve altındaki evli olmayan ve başvuranın bakmakla yükümlü olduğu kişileri kapsar. Ana başvuru sahiplerinin ebeveynleri de 500.000 €'luk ek yatırım ile programa eklenebilirler[5]
Kıbrıs, 13 Ekim 2020 Salı günü uzun süredir devam eden yatırım yoluyla vatandaşlık programını kaldırdığını açıkladı. İptal kararının 1 Kasım 2020'de yürürlüğe gireceği belirtildi.[6]
Yeni doğan bebek
değiştir1967 tarihli Kıbrıs Cumhuriyeti Vatandaşlık Yasası'na göre, 16 Ağustos 1960 tarihinde veya sonrasında doğan ve en az bir ebeveynin Kıbrıs vatandaşı olan herkes otomatik olarak Kıbrıs vatandaşlığı kazanır.[7] Ancak 16 Ağustos 1960 ile 1999 yılları arasında yurtdışında Kıbrıslı bir anneden dünyaya gelenler, otomatik olarak Kıbrıs vatandaşı olamazlar, ancak 21 yaşına girdikten sonra kayıt yaptırabilirler.[8]
Çifte vatandaşlık
değiştirKıbrıs, vatandaşlarının Kıbrıs vatandaşlığına ek olarak yabancı vatandaşlığa sahip olmasına izin verir. Bununla birlikte, bazı ülkeler birden fazla vatandaşlığa izin vermemektedir, örneğin doğum yoluyla Kıbrıs ve Japon vatandaşlığı alan yetişkinler, 22 yaşına gelmeden önce hangi vatandaşlığı korumak istediklerini, Adalet Bakanlığı'na bildirmek zorundadır.
Milletler Topluluğu Vatandaşlığı
değiştirKıbrıs vatandaşları da İngiliz Milletler Topluluğu vatandaşıdır .
Avrupa Birliği Vatandaşlığı
değiştirKıbrıs, Avrupa Birliği'nin bir parçası olduğundan, Kıbrıs vatandaşları da Avrupa Birliği yasası adı altında Avrupa Birliği vatandaşıdırlar.[9] Kıbrıs büyükelçiliği bulunmayan ve AB üyesi olmayan bir ülkedeyken, Kıbrıs vatandaşları o ülkede bulunan diğer AB ülkelerinin büyükelçiliğinden konsolosluk koruması hakkına sahiptir.[10][11] Kıbrıs vatandaşları , AB Antlaşması'nın 21. maddesinde verilen serbest dolaşım ve oturma hakkı nedeniyle AB içindeki herhangi bir ülkede yaşayabilir ve çalışabilirler.[12]
Kıbrıs vatandaşlarının seyahat özgürlüğü
değiştir
(26 Mart 2019 itibarıyla) Kıbrıs vatandaşlarının 173 ülke ve bölgeye varışta vize veya vizesiz geçiş hakları bulunmaktadır,
2017 yılında Kıbrıs uyruğu, Uyruk Endeksi'nde (QNI) yirmi dördüncü sırada yer aldı. Bu endeks seyahat özgürlüğü de dahil olmak üzere dış etkenlere odaklanan Vize Kısıtlamaları Endeksinden farklıdır. QNI, seyahat özgürlüğüne ek olarak barış ve istikrar, ekonomik güç ve insani gelişme gibi iç faktörleri de göz önünde bulundurur.[13]
Ayrıca bakınız
değiştir- Yunan vatandaşlık yasası
- Kuzey Kıbrıs vatandaşlığı
Kaynakça
değiştir- ^ a b "Migration Section: Acquisition of Citizenship as a Spouse of a Cypriot Citizen (Type M125)". Government of Cyprus. Civil Registry And Migration Department. 13 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Şubat 2020.
- ^ a b "Civil Registry Section: Acquisition of Citizenship Due to Cypriot Origins". Government of Cyprus. Civil Registry And Migration Department. 5 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Şubat 2020.
- ^ "Grant of the Cypriot citizenship to non–Cypriot entrepreneurs/ investors through the "Scheme for Naturalization of Investors in Cyprus by exception". Ministry of Interior. 10 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "Fastest route to EU citizenship". 24 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2020.
- ^ "Cyprus Investment Programme". 24 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2020.
- ^ "cyprus-citizenship-by-investment-cancelled". 20 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "Official Website of the Embassy of the Republic of Cyprus in Washington D.C." www.cyprusembassy.net. 22 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Temmuz 2016.
- ^ "Dual Citizenship Cyprus". www.dualcitizenship.com. 9 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Temmuz 2016.
- ^ "Cyprus". European Union. 28 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Mayıs 2015.
- ^ Article 20(2)(c) of the Treaty on the Functioning of the European Union.
- ^ Rights abroad: Right to consular protection: a right to protection by the diplomatic or consular authorities of other Member States when in a non-EU Member State, if there are no diplomatic or consular authorities from the citizen's own state (Article 23): this is due to the fact that not all member states maintain embassies in every country in the world (14 countries have only one embassy from an EU state). Antigua and Barbuda (UK), Barbados (UK), Belize (UK), Central African Republic (France), Comoros (France), Gambia (UK), Guyana (UK), Liberia (Germany), Saint Vincent and the Grenadines (UK), San Marino (Italy), São Tomé and Príncipe (Portugal), Solomon Islands (UK), Timor-Leste (Portugal), Vanuatu (France)
- ^ "Treaty on the Function of the European Union (consolidated version)" (PDF). Eur-lex.europa.eu. 29 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Temmuz 2015.
- ^ "The 41 nationalities with the best quality of life". www.businessinsider.de. 6 Şubat 2016. 9 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Eylül 2018.