III. Carlo (Napoli kralı)
Durazzo'lu Carlo, aynı zamanda Küçük Carlo olarak da anılır (1345 - 24 Şubat 1386), 1382'den 1386'ya kadar III. Carlo olarak Napoli Kralı ve Kudüs'ün itibari Kralıydı ve 1385'ten 1386'ya kadar II. Károly olarak Macaristan Kralıydı. 1381'de Carlo, şövalyelik Gemi Tarikatı'nı yaratmıştır. 1383 yılında Baux'lu James'in ölümü üzerine Ahaya Prensliği'nin başına geçmiştir.
III. Carlo II. Károly | |
---|---|
Napoli Kralı | |
Hüküm süresi | 12 Mayıs 1382 – 24 Şubat 1386 |
Taç giymesi | 2 Haziran 1381, Roma |
Önce gelen | I. Joanna |
Sonra gelen | Ladislaus |
Macaristan ve Hırvatistan kralı | |
Hüküm süresi | 31 Aralık 1385 – 24 Şubat 1386 |
Taç giymesi | 31 Aralık 1385, Székesfehérvár |
Önce gelen | I. Mary |
Sonra gelen | I. Mary |
Ahaya Prensi | |
Hüküm süresi | 17 Temmuz 1383 – 24 Şubat 1386 |
Önce gelen | James of Baux |
Sonra gelen | Pedro de San Superano |
Doğum | 1345 Durazzo, Napoli Krallığı |
Ölüm | 24 Şubat 1386 (41 yaşında) Visegrád, Macaristan Krallığı |
Eş(ler)i | Durazzo'lu Margaret |
Çocuk(lar)ı | II. Joanna Ladislaus of Naples |
Hanedan | Anjou-Durazzo |
Babası | Durazzo'lu Luigi |
Annesi | Sanseverino'lu Margaret |
Hayatı
değiştirÇocukluk ve gençlik (1354/1357 - 1370)
değiştirDurazzo'lu Luigi ve eşi Sanseverino'lu Margaret'in tek çocuğuydu.[1][2][3] Durazzo'lu Luigi, Napoli Kralı II. Carlo ve Macaristanlı Mary'nin en küçük oğlu olan Durazzo Dükü John'un küçük oğludur.[4][5] Carlo'nun doğum tarihi belirsizdir: Tarihçi Szilárd Süttő'ye göre 1354'te, Nancy Goldstone'a göre ise 1357'de doğmuştur.[1][3] Carlo, Durazzo'da doğmuştur.[6]
Durazzo'lu Luigi, 1360 baharında kuzenleri Napoli'li I. Joanna ve kocası Taranto'lu Luigi'e isyan etmiş, ancak mağlup olmuştur. [7] Ayrıca Carlo'yu rehin olarak Kraliçe I. Joanna'nın Napoli'deki sarayına göndermek zorunda kalmıştır. [8] [7] Carlo'nun babasının 1362 yazında hapishanede ölmesinin ardından Kraliçe Joanna, Carlo'ya "kraliyet ailesinden dolayı tüm onurlarla davranılmasını ve onu kraliyet devletinde tutmasını" emretmiştir. [7]
Carlo'nun erkek çocuğu olmayan uzak kuzeni Macaristan Kralı I. Lajos, Carlo'yu Macaristan'a davet etmeye karar vermiştir.[9] Carlo, 1364 veya 1365'te Macaristan'a gelmiştir.[2][10] Kral Lajos başlangıçta Carlo ile Kutsal Roma İmparatoru IV. Karl'ın kızı Anne arasında bir evlilik ayarlamayı planlamıştır.[11] Ancak evlilik müzakereleri I. Lajos ile IV. Karl arasındaki ilişkilerin kötüleşmesi nedeniyle kesintiye uğramıştır.[12]} Daha sonra Lajos, Carlo ile Kraliçe Joanna'nın küçük kız kardeşi Calabria Maria'nın en küçük kızı olan Charles'ın kuzeni Durazzo Margaret arasında bir evlilik teklif etmiştir.[13] Kraliçe evliliğe karşı olmasına rağmen, Papa VI. Urbanus, 15 Haziran 1369'da evlilik için gerekli olan papalık muafiyetini vermiştir.[13] Evlilikleri 24 Ocak 1370'te Napoli'de gerçekleşmiştir.[13][12]
Lajos, Carlo'yu 1371'de dük unvanıyla Slavonya, Hırvatistan ve Dalmaçya'nın valisi yapmıştır.[2][10][14]
Napoli için savaş (1379–1381)
değiştirNapoli Kraliçesi I. Joanna, 22 Kasım 1378'de VII. Clemens'i VI. Urbanus'a karşı yasal papa olarak resmen kabul etmiştir.[15] Hatta Roma'dan kovulan VII. Clemens'e sığınak sağlamış ve Mayıs 1379'da İtalya'dan Avignon'a gitmesine yardım etmiştir.[16] Misilleme olarak Papa VI. Urbanus, kraliçeyi aforoz etmiş ve 17 Haziran'da Durazzo'lu Carlo ve eşi Margaret lehine krallığından mahrum bırakıldığını ilan etmiştir.[17][18]
Joanna ile Papa VI. Urbanus arasındaki çatışma, Papa'nın (krallığın feodal derebeyi olarak) 1381'de onun tahttan indirildiğini ilan etmesine ve krallığı Carlo'ya vermesine neden olmuştur. Bir Hırvat ordusuyla Napoli Krallığı'na yürümüş, San Germano'da kocası Brunswick-Grubenhagen Dükü Otto'yu mağlup etmiş, şehri ele geçirmiş ve Castel dell'Ovo'da Joanna'yı kuşatmıştır. Otto'nun onu kurtarmaya yönelik başarısız girişiminin ardından Carlo onu yakaladı ve San Fele'de hapsetmiştir. Kısa bir süre sonra, Carlo'ya, evlatlık varisi Anjou'lu I. Luigi'nin Napoli'yi yeniden fethetmek için bir sefere çıktığı haberi Carlo'ya ulaştığında, Carlo, Kraliçe'yi 1382'de hapishanede boğdurtmumtur. Daha sonra tacı ele geçirmiştir.
Napoli Kralı (1382-1385)
değiştirLuigi'nin seferi, Savoylu VI. Amadeus'un da kuvvetleri dahil olmak üzere yaklaşık 40.000 askerden oluşuyordu ve Antipapa VII. Clemens ve Milanlı Bernabò Visconti'nin mali desteğini almıştır. John Hawkwood ve Bartolomeo d'Alviano komutasındaki toplam 14.000 kişilik paralı asker birliklerine güvenen Carlo, Fransızları Napoli'den krallığın diğer bölgelerine yönlendirmeyi ve onları gerilla taktikleriyle taciz etmeyi başarmıştır. Amadeus hastalanmış ve 1 Mart 1383'te Molise'de ölmüş ve birlikleri sahayı terk etmiştir. Luigi, kendisine Coucy Lordu VII. Enguerrand komutasında bir ordu gönderen Fransa'daki kralından yardım istemiştir. Coucy Lordu, Arezzo'yu fethetmeyi ve ardından Napoli Krallığı'nı işgal etmeyi başarmış, ancak Luigi'nin 20 Eylül 1384'te Bisceglie'de aniden öldüğü haberi seferinin yarısında gelmiştir.
Bu arada, Carlonuın kendisine karşı komplo kurduğundan şüphelenen VI. Urbanus ile ilişkiler gerginleşti. Ocak 1385'te altı kardinali tutuklattı ve işkence gören biri, Carlo'nun bir komplodaki rolünü ortaya çıkarmıştır. Daha sonra Carlo ve karısını aforoz etmiş ve Napoli Krallığı'na yasak getirmiştir. Kral, Alberico da Barbiano'yu Nocera'daki papayı kuşatması için göndererek yanıt vermiştir. Altı ay süren kuşatmanın ardından Urbanus, Anjou'lu Luigi, Raimondello Orsini ve Tommaso di Sanseverino'nun yanında yer alan iki Napolili baron tarafından serbest bırakılmıştır.
Macaristan'da veraset
değiştirUrbanus Cenova'ya sığınırken Carlo, Macaristan'a taşınmak için Krallıktan ayrılmıştır. Kral I. Lajos'un ölümü üzerine, Anjou Hanedanı'nın kıdemli erkeği olarak Macar tahtına çıkmış ve Aralık 1385'te Lajos'un kızı Macaristanlı Mary'yi devirmiştir. Hırvatistan Dükü ve Dalmaçya Dükü olarak görev yaptığı süre boyunca birçok Hırvat lordun desteğini kazandığı ve birçok temas kurduğu için iktidara gelmesi onun için zor olmamıştır. Ancak Lajos'un dul eşi ve Mary'nin annesi Bosnalı Elizabeth, Charles'ın 7 Şubat 1386'da suikasta uğramasını ayarlamıştır. 24 Şubat'ta Visegrád'da aldığı yaralardan dolayı ölmüştür.
Papa VI. Urbanus tarafından hâlâ geçerli olan aforozu nedeniyle Visegrád'da dini tören yapılmadan gömülmüştür. Oğlu Ladislaus (adını Macaristan Kralı Şövalye Aziz I. Ladislaus'un onuruna almıştır) Napoli'de onun yerini alırken, Macaristanlı Mary'nin vekilleri onu Macaristan Kraliçesi olarak yeniden görevlendirmiştir. Ancak Ladislaus gelecekte Macaristan tacını ele geçirmeye çalışacaktır.
Çocuklar
değiştirIII. Carlo ve Durazzo'lu Margaret'in üç çocuğu vardı:
- Durazzo'lu Meryem (1369 - 1371).
- Napolili II. Joanna (23 Haziran 1373 - 2 Şubat 1435).
- Napoli Ladislaus (11 Şubat 1377 - 6 Ağustos 1414).
Kaynakça
değiştir- Özel
- ^ a b Süttő 2002, s. 77.
- ^ a b c Csukovits 2012, s. 122.
- ^ a b Goldstone 2009, s. 202.
- ^ Süttő 2002, ss. 77–78.
- ^ Engel 2001, s. 383.
- ^ Giovanni Tarcagnota (1566). Del sito, et lodi della citta di Napoli con una breve historia de gli re suoi, et delle cose pui degne altrove ne' medesimi tempi abvenute. Scotto Gis. Maria. s. 77. 18 Mayıs 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Haziran 2024.
- ^ a b c Goldstone 2009.
- ^ Csukovits 2012.
- ^ Süttő 2002, s. 78.
- ^ a b Engel 2001, s. 169.
- ^ Süttő 2002, ss. 78–79.
- ^ a b Süttő 2002, s. 79.
- ^ a b c Goldstone 2009, s. 250.
- ^ Fügedi 1986, s. 15.
- ^ Goldstone 2009, s. 290.
- ^ Goldstone 2009, s. 291.
- ^ Goldstone 2009, s. 292.
- ^ Tuchman 1978, s. 399.
- "Papa Urbano VI e il Regno di Napoli", at Cronologia della Storia d'Italia [1]
- Genel
- Csukovits, Enikő (2012). "II. (Kis) Károly [Charles II the Small]". Gujdár, Noémi; Szatmáry, Nóra (Ed.). Magyar királyok nagykönyve: Uralkodóink, kormányzóink és az erdélyi fejedelmek életének és tetteinek képes története [Encyclopedia of the Kings of Hungary: An Illustrated History of the Life and Deeds of Our Monarchs, Regents and the Princes of Transylvania] (Macarca). Reader's Digest. ss. 122-125. ISBN 978-963-289-214-6.
- Engel, Pál (2001). The Realm of St Stephen: A History of Medieval Hungary, 895–1526. I.B. Tauris Publishers. ISBN 1-86064-061-3.
- Fine, John Van Antwerp (1994) [1987]. The Late Medieval Balkans: A Critical Survey from the Late Twelfth Century to the Ottoman Conquest (İngilizce). Ann Arbor, Michigan: University of Michigan Press. ISBN 0-472-08260-4.
- Fügedi, Erik (1986). "Könyörülj, bánom, könyörülj ..." ["Have Mercy on Me, My Ban, Have Mercy ..."]. Helikon. ISBN 963-207-662-1.
- Goldstone, Nancy (2009). The Lady Queen: The Notorious Reign of Joanna I, Queen of Naples, Jerusalem, and Sicily . Walker&Company. ISBN 978-0-8027-7770-6.
- Michaud, Claude (2000). "The kingdoms of Central Europe in the fourteenth century". Jones, Michael (Ed.). The New Cambridge Medieval History, Volume VI: c. 1300–c. 1415. Cambridge University Press. ss. 735-763. ISBN 0-521-36290-3.
- Solymosi, László; Körmendi, Adrienne (1981). "A középkori magyar állam virágzása és bukása, 1301–1506 [The Heyday and Fall of the Medieval Hungarian State, 1301–1526]". Solymosi, László (Ed.). Magyarország történeti kronológiája, I: a kezdetektől 1526-ig [Historical Chronology of Hungary, Volume I: From the Beginning to 1526] (Macarca). Akadémiai Kiadó. ss. 188-228. ISBN 963-05-2661-1.
- Süttő, Szilárd (2002). "II. Károly (Charles the Small)". Kristó, Gyula (Ed.). Magyarország vegyes házi királyai [The Kings of Various Dynasties of Hungary] (Macarca). Szukits Könyvkiadó. ss. 77-84. ISBN 963-9441-58-9.
- Tuchman, Barbara W. (1978). A Distant Mirror: The Calamitous 14th Century . Ballantine Books. ISBN 0-345-34957-1.
Dış bağlantılar
değiştir- Armorial of the House Anjou-Sicily (Fransızca)
- House of Anjou-Sicily (Fransızca)