Guillaume de Beaujeu
Guillaume de Beaujeu, diğer adıyla Beaujeu'lu William (y. 1230 – 1291), 1273'ten 1291'deki Akka Kuşatması sırasındaki ölümüne kadar Tapınak Şövalyeleri'nin 21. Büyük Üstadıdır. Filistin'e Büyük Üstatlık yapan son Büyük Üstaddı.
| Guillaume de Beaujeu | |
|---|---|
| |
| Guillaume de Beaujeu'nun arması | |
| 21. Tapınak Şövalyeleri büyük üstadı | |
| Görev süresi 1273-1291 | |
| Yerine geldiği | Thomas Bérard |
| Yerine gelen | Thibaud Gaudin |
| Kişisel bilgiler | |
| Doğum | y. 1230 Fransa Krallığı |
| Ölüm | 1291 (60-61 yaşında) Akka, Kudüs Krallığı |
| Milliyeti | Fransız |
| Askerî hizmeti | |
| Bağlılığı |  Tapınak Şövalyeleri
|
| Hizmet yılları | 1253–1291 |
| Çatışma/savaşları | |
Hayatı
değiştirGuillaume, 1230 civarında, Beaujeu'lu II. Guichard, Montpensier Seigneur'u ve Dalfi d'Alvernha'nın oğlu VIII. Guillaum 'in kızı Catherine'in en küçük oğlu olarak doğmuştur.[1][2][3]
1253'te Tapınak Şövalyeleri'ne katılmış,[4][5] muhtemelen Yedinci Haçlı Seferi'ne de katılmıştır.[6] Daha sonra 1260 veya 1261'de Kudüs Krallığı'na gitmiş, ardından Taberiye bölgesinde bir pusu sırasında yakalanmış,[4][5] ancak kısa bir süre sonra Beyrutlu II. John ve John de Embriaco ile birlikte serbest bırakılmıştır.[7] Aynı zamanda Haçlı Devletlerinin soyluları ile askeri tarikatları derinden bölen Aziz Sabas Savaşı'nın da bir parçasıdır.[8] Böylece Mısır Memlük Sultanı I. Baybars, Beaufort Kalesi dahil birçok Hristiyan kalesini fethetme ve Antakya Prensliği'ni yok etme fırsatını yakalamıştır.[9]
1271'de Trablus'taki Tapınakçıların komutanı olmuştur.[10] Daha sonra 1273 yılında Thomas Bérard'ın yerine Tapınak Şövalyeleri Büyük Üstadı olarak atanmıştır.[4] Görev süresi boyunca yeni Memlûk Sultanı Kalavun, Mart 1286'daki depremden sonra, Antakya Prensliği'nin kalan tek limanı olan Lazkiye'yi[11][12]kolaylıkla fethetti ve ardından sıra 1289'da Beaujeu'nun uyarılarını görmezden gelen Trablus Kontluğu geldi.[13] 1290'da Kalavun, Kudüs Krallığı'ndan geriye kalanların başkenti Akka'ya yürüdü, ancak saldırıyı başlatmadan Kasım ayında öldü. Ancak oğlu El Eşref Halil seferi sürdürmeye karar verdi. Beaujeu şehrin savunmasına liderlik etti.[14]
Kuşatma sırasında bir noktada kılıcını düşürdü ve surlardan uzaklaştı. Şövalyeleri itiraz etti. Beaujeu cevap verdi: "Je ne m'enfuis pas; je suis mort. Voici le coup." ("Kaçmıyorum; öldüm. İşte darbe.") Aldığı ölümcül yarayı göstermek için kolunu kaldırdı - zırhının koltuk altına bir ok girdiği için sadece tüyleri görünüyordu. Beaujeu yarasından öldü ve şehir Memlüklerin eline geçti, bu da Kutsal Topraklardaki Haçlı işgalinin sona erdiğinin sinyalini verdi.[14][15]
Kurguda
değiştir- Guillaume de Beaujeu, Robyn Young'ın Haçlı Seferi kitabının ana karakterlerinden biridir.
Kaynakça
değiştir- Özel
- ^ Barber 2012, s. 169.
- ^ Murray 2006, s. 1278.
- ^ Demurger 2008, s. 59.
- ^ a b c Barber 2012, s. 170.
- ^ a b Demurger 2008, s. 60.
- ^ Barber 2012, ss. 169–170.
- ^ Shagrir, Kedar & Balard 2018, s. 38.
- ^ Richard 1996, ss. 403–433.
- ^ Runciman 1994, s. 271.
- ^ Claverie 2005, s. 117.
- ^ Irwin 1986, s. 75.
- ^ Runciman 1994, s. 337.
- ^ Barber 2012, ss. 175–176.
- ^ a b Barber 2012, s. 177.
- ^ Demurger 2008, s. 78.
- Genel
- Barber, Malcolm (2012). The New Knighthood: A History of the Order of the Temple. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 978-1107604735.
- Claverie, Pierre-Vincent (2005). L'ordre du Temple en Terre Sainte et' Chypre au XIIIe siécle. Sources et études de l'histoire de Chypre (Fransızca). National Center for Scientific Research. ISBN 978-9-9630-8094-6.
- Demurger, Alain (2008). The Templars Must Die. Robinbook editions. ISBN 978-8479279899.
- Irwin, Robert (1986). The Middle East in the Middle Ages: the early Mamluk Sultanate. Southern Illinois University Press. ss. 1250-1382. ISBN 9780809312863.
- Murray, Alan V. (2006). The Crusades—An Encyclopedia. 4. ABC-CLIO. ISBN 1576078620.
- Richard, Jean (1996). Histoire des Croisades (Fransızca). Fayard. ISBN 2-213-59787-1.
- Runciman, Steven (1994). The Sicilian Vespers: A History of the Mediterranean World in the Later Thirteenth Century. Cambridge University Press. ISBN 978-1-107-60474-2.
- Shagrir, Iris; Kedar, Benjamin Z.; Balard, Michel (2018). Communicating the Middle Ages. Essays in Honour of Sophia Menache. London and New York: Routledge. ISBN 978-1351655910.