Gemini 1 (veya Gemini-Titan 1 (GT-1)), NASA'nın Gemini Projesi'ndeki ilk görevdi.[2] Gemini uzay aracının mürettebatsız test uçuşunun ana hedefi, yeni uzay aracının ve modifiye edilmiş Titan II fırlatma aracının yapısal bütünlüğünü test etmekti. Aynı zamanda Gemini Projesi için yeni takip ve iletişim sistemlerinin ilk testiydi ve ilk mürettebatlı görevler için yer destek ekiplerine eğitim imkanı sağlamıştı.[3]

Gemini 1
Gemini 1'in fırlatılışı
Görev türüTest uçuşu
UygulayıcıNASA
COSPAR kimliği1964-018A Bunu Vikiveri'de düzenleyin
SATCAT no.782
Görev süresi4 saat, 50 dakika
Katedilen mesafe2.789.864 kilometre (1.733.541 mi)
Tamamlanan yörüngeler63
Uzay aracı özellikleri
Uzay aracıGemini SC1
ÜreticiMcDonnell
Fırlatma ağırlığı3.187 kilogram (7.026 lb)
(5.170 kilogram (11.400 lb) 2. aşama ile)
Görev başlangıcı
Fırlatma tarihi8 Nisan 1964, 16:01:01.69 (8 Nisan 1964, 16:01:01.69) UTC
RoketTitan II GLV, s/n 62-12556
Fırlatma yeriCape Kennedy LC-19
Görev sonu
Tasfiye türüKontrolsüz yeniden giriş
Parçalanma tarihi12 Nisan 1964, 15:00:00 (12 Nisan 1964, 15:00:00) UTC
İniş yeriGüney Atlantik Okyanusu'nun ortası
Yörünge parametreleri
Referans sistemiYer merkezli
RejimAlçak Dünya yörüngesi
Perije yüksekliği155 kilometre (84 nmi)
Apoje yüksekliği271 kilometre (146 nmi)
Eğiklik32,5 derece
Süre88,76 dakika
Devir10 Nisan 1964[1]
 

Başlangıçta Aralık 1963'te fırlatılması planlanan uzay aracının ve roket ek motorunun geliştirilmesindeki zorluklar dört aylık gecikmeye neden oldu. Gemini 1, 8 Nisan 1964'te Florida, Cape Kennedy'deki (şimdi Canaveral) Fırlatma Kompleksi 19'dan fırlatıldı. Ancak bu görev sırasında, modülün kendisi Titan roketinin ikinci aşamasından ayrılmadı. Aslında, her iki bileşen de daha önce hesaplanan yörüngeye yalnızca altı dakika sonra ulaştı. Yalnızca ilk üç Dünya yörüngesi, görevin amacının bir parçasıydı. Bu sonuç, üçüncü kez Cape Canaveral'ın merkezi üzerinde dört saat elli dakika uçtuktan sonra elde edildi. Bununla birlikte görev kontrol merkezi (daha sonra Goddard Uzay Uçuş Merkezi), uzay aracının yörüngelerini takip etmeye devam etti. Uzay aracı atmosferik sürüklenme nedeniyle yörüngesi bozulana kadar yaklaşık 64 tur boyunca uzayda kaldı. Uzay aracının kurtarılması amaçlanmamıştı ve yeniden girişte hayatta kalmamasını sağlamak için ısı kalkanında delikler açıldı. Görevin sonucu büyük bir başarı olarak kabul edilebilir. Gemini modülünün uzay uçuşu için uygun olduğu ve kurulan tüm sistemlerin tam olarak çalıştığı kanıtlanmış oldu.

Kaynakça

değiştir
  1. ^ McDowell, Jonathan. "SATCAT". Jonathan's Space Pages. 11 Ekim 2003 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mart 2014. 
  2. ^ "Gemini 1". NASA Space Science Data Coordinated Archive. 7 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Haziran 2018. 
  3. ^ "Gemini 1". Gunter's Space Page. 11 Aralık 2017. 10 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ekim 2012.