Finnmarksvidda (Finnmárkkoduottar) ya da Türkçe adıyla Finnmark platosu; 22,000 km²'lik alanıyla Norveç'in en geniş platosudur.[1] Deniz seviyesinin 300-500 metre yükseğindedir. Finnmark ilinin aşağı yukarı 36%'sı Finnmarksvidda platosunda yer almaktadır.

Finnmarksvidda'nın doğu kesimi deniz seviyesine en yakın bölgesidir. Resimde Karasjok ve Tana görünüyor. Bölgedeki nehir vadileri deniz seviyesinin sadece 100 - 250 m üstündedir.

Coğrafya

değiştir
 
Alta yakınlarında Finnmarksvidda. Arka planda Altaelva vadisi

Batıdaki Alta'dan başlayarak, doğudaki Varanger Yarımadası'na kadar uzanan plato 300 km'lik bir hat oluşturuyor. Platonun güneydoğu bölümü Øvre Anárjohka Milli Parkı adı altında korumaya alınmıştır. 1409 km²'lik park 1976 yılında açıldı.[2]

Fauna ve flora

değiştir

Platoda yoğun olarak huş ağaçları, çam ormanları, bataklıklar ve buzulların oluşturduğu göller bulunmaktadır. Finnmarksvidda Kuzey Kutup Dairesi'nin kuzeyinde bulunmaktadır. Bölgenin en tanınmış özelliği burada yaşayan göçebe Sami halkı ve besledikleri ren geyikleridir. Tundra'daki sığınıklar hala kış zamanında kullanılmaktadır.

 
Kautokeino belediyesi alan bakımından Norveç'in en büyük belediyesidir. Sınırları içerisinde Norveç'in en soğuk köyü olan Sihcjavri bulunmaktadır.

Ülkenin iç kesiminde yer alan Finnmarksvidda, kıtasal iklime sahiptir ve Norveç'in en soğuk kışları burada geçmektedir. Kaydedilen en düşük ısı derecesi 1 Ocak 1886'da, Karasjok'da -51.4 °C (-60.5 °F)'dir. Ocak-Temmuz arası 24 saatlik ortalama ısı -17.1 °C (1.2 °F) andve13.1 °C (55.6 °F)'dir. Yıllık ortalama ise yalnızca -2.4 °C (28 °F)'dir. Alanın aldığı yıllık yağış miktarı yalnızca 366 mm'dir.[3] Karasjok'de hava ısısının 32.4 °C (90.3 °F)'ye kadar çıktığı görülmüştür. Platonun yıllık ortalama ısısı -3 °C (27 °F)'dür. Bu ısı derecesi Norveç'teki -dağ dorukları dışında- en düşük yıllık ortalama ısı derecesidir. Hatta daha kuzeydeki Jan Mayen and Bjørnøya'nın ısısının bile altındadır.

Kaynakça

değiştir
  1. ^ "Turistforeningen: About Finnmark". 24 Kasım 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Kasım 2010. 
  2. ^ Leif Ryvarden. Stabbursdalen, Øvre Pasvik og Øvre Anárjohka. Gyldendal, 2007 (Norges nasjonalparker; 3) ISBN 978-82-05-37638-0
  3. ^ "The Norwegian Meteorological Institute". 20 Kasım 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Kasım 2010.