Âmir (Fâtımî halifesi)

(El-Âmir bi'Ahkâmi’l-Lâh sayfasından yönlendirildi)

Amir veya El-Âmir bi'Ahkâmillâh (d: 31 Aralık 1096, Kahire – ö: Hicrî 3 Zilkade 524 / Milâdî 7 Ekim 1130 Salı, Kahire) Tam Adı: Ebû Ali Mansur ibni el-Mustâ‘lî el-Âmir bi'Ahkâmi’l-Lâh (Arapçaأبو علي منصور بن المستعلي الآمر بأحكام الله ,) Onuncu Fâtımî Hâlifesi ve İsmâilîyye-Mustâlîlik Mezhebi'nin "Yirminci İmâmı".

Amir
El-Âmir bi'Ahkâmillâh
Halife Amir döneminde darp edilmiş altın dinar sikke
Fatımi Halifesi
Hüküm süresi8 Aralık 1101 - 7 Ekim 1130
Önce gelenMustali
Sonra gelenHâfız
Doğum31 Aralık 1096
Kahire
Ölüm7 Ekim 1130 (33 yaşında)
Kahire
Tam adı
El-Âmir bi'Ahkâmillâh
HanedanFatımi
BabasıMûstensir

Yaşamı

değiştir

Halife Âmir babası Mustâlî gibi Bedr el-Cemâli'nin oğlu vezir El-Efdâl Şehinşâh'ın gölgesi altında hilâfet makâmına yükseltilmişti. Vezir El-Efdâl aynen babası Bedr el-Cemâli'nin Hâlife Mûstensir devrinde yaptığı gibi, tek olarak devleti kendisi yönetti. Halife Amir'in siyâsî sorunları hakkında çok az yetkisi bulunmaktaydı.

1121 (H.515)'te Ramazan ayının son günü olan Bayram Arife/Pazar gecesi El-Efdâl Şehinşâh katledildi ve cesedi ırmağa atıldı.[1] Bazı tarihçiler bunun Halife Amir tarafından planlatılıp uygulamaya koyulduğunu belirtmişlerdir. Bu hükûmet darbesi neticesinde El-Efdâl Şehinşâh katlinden sonra El-Memun İbni Bataihi Vezir oldu. Halife Amir böylece tedricen devletin yönetimini ele geçirmeğe başladı. 1128'de Vezir El-Memun İbni Bataihi de görevinden atıldı ve sonradan idam edildi. Bundan sonra Halife Amir hiç kimseyi Vezir olarak tayin etmemeye karar verdi ve bunu uyguladı. Fakat Halifenin gayet yakın baş danışmanı olan ve dini Hristiyan olan Ebu Naca vel Kanna Halife'ye yakınlığı dolayısıyla devlet politikalarına gayet büyük şahsi etki yapmıştır. Fakat 1129/30'da o da tutuklanmış ve idam edilmiştir.

Bu yıllarda Fatımiler tarafından Filistin'de kurulu Haçlılar Kudüs Krallığı'na karşı sık sık askeri seferler düzenlendi: Bunlar 1101'de Sad El-Devle El-Tavasi; 1102'de Şeref al-Maal İbni El-Afdal ; 1103'te İbni El-Ajam Kadu; 1104'te Camal El-Mülk; 1105'te Sana El-Mülk El-Hüseyn El-Afdal; 1112 El-Aazz ve 1113 Masud komutasında Aşkelon şehrinden yapılmıştır. Buna karşılık olarak Kudüs Krallığı Haçlılar orduları da Fatimiler elinde bulunan şehir ve arazilere akınlar yapmışlardır. Bunların hedefi 1109'da Trablusşam; 1111'de Sayda ve 1126'da Sur olup Haçlılar bu şehri ellerine geçirmişlerdir. 1117'da Kudüs Krallığı kralı I. Baudouin ordusu ile Mısır'a hücum etmiş ve yukarı Mısır'da Farama ve Tınnıs mevkilerine kadar ilerlemiş; ama hastalandığı için geriye dönmek zorunda kalmıştır. Kral I. Baudouin bu seferden Kudüs'e geri dönmekte iken yolda 2 Nisan 1118'de El Ariş (günümüzde Mısır)'te ölmüştür.

Döneminde İsmâ‘îl’îyye'nin Nizâr’îyye ve Mustâ‘lîyye kolları arasındaki ayrılığın daha da büyümesi iktidarına büyük darbe indirmişti. 1122'de Kahire'de Nizariler aleyhinden büyük halk toplantısı ve gösterileri yapılmıştır. Bunun üzerine Nizârîler'in bazı ibadethaneler üzerine olan hakları ortadan kaldırılmıştır.

Tâyyîbîlik ve Hâfızîlik mezheplerinin oluşumu

değiştir

Nizâr’îyye taraftarları ile aralarından şiddetlenen iktidar mücadeleleri sonucunda Halife Amir, Hasan Sabbah'ın Haşhaşin cephesi mensuplarınca 7 Ekim 1130 tarihinde katledildi.

Ölümünden sonra iktidar mücadeleleri daha da şiddetlendi ve akabinde yeğeni Hafız'ın iktidara gelmesiyle neticelendi. Taraftarları ise Hafız'ın hükûmetini tanımayarak Âmir'in henüz dört yaşında olan oğlu Et-Tâyyîb Ebû’l-Kâsım'ın imâmlığını ilân ederek Tâyyîb’îyye fırkasını oluşturdular.

Kaynakça

değiştir
  1. ^ İbn-i Hallikân, Cilt 1, sayfa 613-614.

Dış bağlantılar

değiştir
Âmir (Fâtımî halifesi)
Doğumu: 1096 Ölümü: 1130
Resmî unvanlar
Önce gelen
Mustali
Dokuzuncu Fâtımîler Hâlifesi
Onuncu Fâtımîler Hâlifesi
Amir
Âmir bi'Ahkâmillâh

1102 - 1130
Sonra gelen
Hafız
On Birinci Fâtımîler Hâlifesi
Şii İslam unvanları
Önce gelen
Ahmed el-Mustâ‘lî
On Dokuzuncu İsmâ‘îlî-Mustâ‘lîyye İmâmı
İmâm Âmir bi'Ahkâmillâh
Yirminci İsmâ‘îl’îyye-Mustâ‘lîyye
Şîʿa İsmâ‘îlî İmâmı

1102 - 1130
Sonra gelen
Et-Tâyyîb Ebû’l-Kâsım (Tâyyîb’îyye)
Ebû’l-Meymûn ʿAbd el-Mecîd (Hâfızîlik)
Yirmi Birinci İsmâ‘îlî-Mustâ‘lîyye İmâmı