İlgisizlik

İlgisizlik, Apati (apathy; İlgisizlik, kayıtsızlık), çevre ile ileri derecede ilgisizlik, kayıtsızlık ve duyarsızlık halidir. Sağlıklı bireyler yaşadığı veya hissettiği olumsuz veya olumlu tüm olaylara olumlu veya olumsuz bir tepki verir. Apati olan kişilerde bu durum tam tersine olmak üzere çevrede gelişen tüm olaylara karşı tepkisiz kalırlar. Şizofreni, Tükenmişlik sendromu, Alzheimer, Hebefrenikler, Pick hastalığı, Ataraksiya gibi psikolojik rahatsızlıklarda Apati sendromu görülür.

Etimoloji

Apati kelimesi ilk olarak 1594 yılında kullanılmış ve Yunanca ἀπάθεια'dan (apatheia ), ἀπάθης'dan (apathēs, "duygusuz" a- ("olmadan, değil") ve pathos ("duygu")), iki terimi karıştırmamak önemlidir. Yunancada "tutku yokluğu", "ilgisizlik" veya "duyarsızlık" anlamına gelen apatheia terimi, Stoacılar tarafından olaylara ve kişinin kontrolü dışında kalan şeylere (arzu edilen) kayıtsızlık durumunu belirtmek için kullanılmıştır. (yani, felsefelerine göre, dışarıdaki her şey, kişi yalnızca kendi temsillerinden ve yargılarından sorumludur). Apatinin aksine, apatheia, özellikle Ortodoks manastırcılığında bir erdem olarak kabul edilir. Philokalia 'de dispassion kelimesi apathia için kullanılır, böylece onu ilgisizlikle karıştırmaz.

Tarih ve diğer görüşler

Hristiyanlar tarihsel olarak ilgisizliği bir eksiklik olarak kınadılar. Tanrı ve onun çalışmalarına sevgi ve bağlılık. Bu ilgisizlik yorumuna Sloth olarak da atıfta bulunulur ve Yedi Ölümcül Günah arasında listelenir. Clemens Alexandrinus terimi, erdem peşinde koşan Hristiyanlık filozoflarını çekmek için kullandı.

Modern ilgisizlik kavramı, "kabuk şoku "nun çeşitli biçimlerinden biri olduğu I. Dünya Savaşı sonrasında daha iyi bilinir hale geldi. Bombalama ve makineli tüfek ateşinin ortasında siperlerde yaşayan ve savaş alanlarının ölü ve sakat yoldaşlarla dolu olduğunu gören askerler, savaştan döndüklerinde normal sosyal etkileşime ilgisizlik ve ilgisizlik hissi geliştirdiler.

1950'de ABD'li romancı John Dos Passos şöyle yazdı: "Apati, çok yoğun veya başa çıkamayacak kadar karmaşık uyaranlara maruz kaldığında herhangi bir canlı organizmanın karakteristik tepkilerinden biridir."

Apatinin ölçümü

Sağlıklı insanlarda patolojik ilgisizliği veya son zamanlarda ilgisizliği ölçmek için birkaç farklı anket ve klinik görüşme aracı kullanılmıştır.

Apati değerlendirme ölçeği

1991'de Robert Marin tarafından geliştirilen Apati Değerlendirme Ölçeği (AES), klinik popülasyonlarda apatiyi ölçmek için geliştirilen ilk yöntemdi. Değerlendirmeye odaklanan ölçek, kendi kendine veya başka bir bilgiye sahip olabilir. Testin üç versiyonu kendi kendini, bir aile üyesi gibi bilgi veren kişiyi ve klinisyeni içerir. Ölçek; ilgi, motivasyon, sosyalleşme ve bireyin zamanını nasıl harcadığı gibi konuları soran anketlere dayanmaktadır. Kişi veya bilgi veren kişi "hiç", "biraz" veya "çok" şeklinde yanıtlar verir. Değerlendirmedeki her öğe olumlu veya olumsuz söz dizimiyle oluşturulur ve biliş, davranış ve duygu ile ilgilidir. Her bir madde daha sonra puanlanır ve puana göre bireyin ilgisizlik seviyesi değerlendirilebilir.