Dunganistan

Dunganistan (Çince: 東干斯坦, Dunganca: Хуэситан), aynı zamanda Tunganistan olarak da adlandırılır (adını Dungan halkından alır), Çin'in Sincan eyaletinin güney kesiminde, 1934'ten 1937'ye kadar, Çin İç Savaşı'na uygun olarak, bağımsız olarak yönetilen bir bölgeydi. "Tunganistan" adı, Avusturyalı Moğolistan uzmanı Walther Heissig tarafından bulundu. Bölge, güney Tarım Havzası'nın vahalarını içeriyordu ve bölgenin merkezi Hotan'dı. Tunganistan'ın üç tarafı Sincan valisi Sheng Shicai'ye sadık birlikler ve güneyde Tibet Platosu tarafından kuşatılmıştı.^[1]

Tarih

1934'te (Birinci Doğu Türkistan Cumhuriyeti sona erdikten sonra), Müslüman Tungan savaş ağası Ma Zhongying Sovyet topraklarında kayboldu. Halefi, Kaşgar'dan Hotan'a kaçan Ma Hushan'dı.^[2] Ma Hushan, görünüşte SSCB'deki eniştesinden düzenli olarak, Tunganistan liderine, Ma Zhongying'in yakında döneceğine dair söz veren telgraflar aldı.^[3]

Ma Hushan, 1934'ten 1937'ye kadar bölgeyi yönetti, kendisine bağlı birlikler tarafından "Kral" olarak adlandırıldı. Onun yönetimi sırasında, İç Çin'in Hui Müslümanları, bölgeyi Türk Müslüman tebaası ile bir koloni gibi yönetti.^[4] Tunganistan'da, Çin Ulusal Devrim Ordusu'nun 36. Tümeninin ihtiyaçlarını desteklemek için ağır bir vergilendirme politikası vardı. Çiftçiler ve tüccarlar, askeri garnizonların yararına sömürülüyordu ve zorunlu askerlik yaygındı.^[5]

1935'te Tunganistan birlikleri, bugünkü Ruoqiang İlçesi bölgesinde Çarklık İsyanı'nı bastırdı.

Ek olarak, 1935'te enflasyon kontrolden çıktı, memleket hasretini çeken Tungan askerleri firar ediyordu ve Uygurlar Hotan sokaklarında sık sık Tungan askerleriyle savaştı.^[6]

İngiliz yazar ve maceracı Peter Fleming ve İsviçreli maceracı Ella Maillart, Tunganistan'ı gezdiler. Fleming daha sonra yazılarında (özellikle Tartariya'dan Haberler adlı kitabında) bölgeyi anlattı.^[7]

1937'de Sovyet birlikleri Tunganistan'a saldırdı ve onu Sheng Shicai rejiminin alanına dahil etti. Çan Kay-şek ile posta temasında bulunan Ma Hushan, Nanjing'deki Milliyetçi hükûmetten bir tür yardım bekledi, ancak herhangi bir yardım almadı.^[8]

İddialar

İngiliz tarihçi Michael Dillon, "Dunganistan" teriminin herhangi bir kaynak göstermeden "mizahi bir şekilde" kastedildiğini iddia etti.^[9]

Ayrıca bakınız

Dunganlar
Doğu Türkistan
Güney Sincan
Sincan Savaşları

Kaynaklar

^ Lars-Erik Nyman: Great Britain and Chinese, Russian and Japanese interests in Sinkiang, 1918–1934, Stockholm 1977, p. 122.
^ "Andrew D. W. Forbes: The Role of the Hui Muslims (Tungans) in Republican Sinkiang, in: Shirin Akiner (ed.): Cultural Change and Continuity in Central Asia, London/New York 2009, pp. 361–372 (here: p. 367)." 24 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Temmuz 2022.
^ "Mark Dickens: The Soviets in Xinjiang 1911–1949, academia.edu 1990". 1 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Temmuz 2022.
^ "Andrew D. W. Forbes: Warlords and Muslims in Chinese Central Asia: A Political History of Republican Sinkiang 1911–1949, Cambridge (England) 1986, p. 128." 24 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Temmuz 2022.
^ Joanne Smith: Four Generations of Uyghurs: The Shift towards Ethno-political Ideologies among Xinjiang's Youth, Inner Asia, Vol. 2 (2000), No. 2, pp. 195–224 (here: p. 204).
^ Joanne Smith: Four Generations of Uyghurs: The Shift towards Ethno-political Ideologies among Xinjiang's Youth, Inner Asia, Vol. 2 (2000), No. 2, pp. 195–224 (here: pp. 204/205).
^ "Anke Kausch: Seidenstraße: Von China durch die Wüsten Gobi und Taklamakan über den Karakorum Highway nach Pakistan, Cologne 2001, p. 271". 24 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Temmuz 2022.
^ "Martin Avery: Bethune's Time: White Men Seeking Grace, (online publication) 2014, p. 88". 24 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Temmuz 2022.
^ "Michael Dillon: Xinjiang and the Expansion of Chinese Communist Power: Kashgar in the Early Twentieth Century, London 2014, p. 103". 24 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Temmuz 2022.

Dış bağlantılar

Dunganistan Anıları: Saipulla Mutallip'in Qarangghu Tagh'i 24 Eylül 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
Dunganistan bayrağı İddiası 24 Eylül 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
BrillOnline Referans Çalışmalarında Dunganistan 24 Eylül 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

[1] Lars-Erik Nyman: Great Britain and Chinese, Russian and Japanese interests in Sinkiang, 1918–1934, Stockholm 1977, p. 122.

[2] "Andrew D. W. Forbes: The Role of the Hui Muslims (Tungans) in Republican Sinkiang, in: Shirin Akiner (ed.): Cultural Change and Continuity in Central Asia, London/New York 2009, pp. 361–372 (here: p. 367)." 24 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Temmuz 2022.

[3] "Mark Dickens: The Soviets in Xinjiang 1911–1949, academia.edu 1990". 1 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Temmuz 2022.

[4] "Andrew D. W. Forbes: Warlords and Muslims in Chinese Central Asia: A Political History of Republican Sinkiang 1911–1949, Cambridge (England) 1986, p. 128." 24 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Temmuz 2022.

[5] Joanne Smith: Four Generations of Uyghurs: The Shift towards Ethno-political Ideologies among Xinjiang's Youth, Inner Asia, Vol. 2 (2000), No. 2, pp. 195–224 (here: p. 204).

[6] Joanne Smith: Four Generations of Uyghurs: The Shift towards Ethno-political Ideologies among Xinjiang's Youth, Inner Asia, Vol. 2 (2000), No. 2, pp. 195–224 (here: pp. 204/205).

[7] "Anke Kausch: Seidenstraße: Von China durch die Wüsten Gobi und Taklamakan über den Karakorum Highway nach Pakistan, Cologne 2001, p. 271". 24 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Temmuz 2022.

[8] "Martin Avery: Bethune's Time: White Men Seeking Grace, (online publication) 2014, p. 88". 24 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Temmuz 2022.

[9] "Michael Dillon: Xinjiang and the Expansion of Chinese Communist Power: Kashgar in the Early Twentieth Century, London 2014, p. 103". 24 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Temmuz 2022.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]