Cemşîd (Farsça: جمشید, Avestaca: Yima), Büyük İran kültürünün ve geleneğinin mitolojik figürüdür. Firdevsî'nin Şehnâme eserinin karakterlerinden biridir. Pişdâdîler sülalesinin dördüncü ve en büyük kralı olarak tanımlanmaktadır.

Cemşîd'i tasvir eden bir minyatür.

Gerçek adı Cem'dir. Güzel yüzlü olmasından ötürü "ışık" manasına gelen Şîd lakabı verilmiştir ve bundan sonra Cemşîd olarak anılmıştır. İran mitolojisine göre; tıp ilmi ve musiki bu devirde başlamıştır, yine aynı dönemde ilk kez insanlar çiftçiler, askerler ve sanatçılar olmak üzere üç sınıfa ayrılmışlardır ve savaş aletleri yapımı ve maden üretimi de bu dönem de yapılmaya başlanmıştır.

Cemşîd 700 yıl hüküm sürdükten sonra Dahhak tarafından tahttan indirilmiş ve 100 yıl daha yaşamıştır.[1]

Mitolojiye; 21 Mart günü Azerbaycan'a gidip yüksek bir yere tahtını kuran Cemşîd'in üzerine güneş doğunca tacındaki ve tahtındaki mücevherlerin parlaması neticesinde gece ve gündüzün eşit olmasından ötürü bu güne Nevruz denilmiştir ve Cemşîd bu günü bayram olarak ilan etmiştir.

Kaynakça

değiştir
  1. ^ Nurettin Albayrak, TDV İslâm Ansiklopedisi, cilt: 7, sayfa: 279-280