Burakumin (Japonca部落民 "mezra insanları", "köylüler"), feodal Japonya'da toplumsal düzenin en altında bulunan bir gruptu. Tarihsel olarak şiddetli ayrımcılığın ve istinatçılığın kurbanı olan burakuminler toplum tarafından dışlanmışlardı. Esas olarak, tehlikeli veya kirli sayılan meslekleri olan (cellatlar, mezbahalarda çalışan işçiler veya kasaplar gibi) kişilerden oluşuyorlardı. Burakuminler, geleneksel olarak kendi topluluklarında, mezralarında veya gettolarında yaşıyordu.

Hala daha toplumun belli alanlarında dışlanmaya maruz kalan Burakumin azınlığı, (Aynular) ya da Korelilerden farklı olarak) etnik Japonlardan oluşur ve görünüş ya da dini olarak da farklılıkları da yoktur. Geçmişteki ya da kısmen de olsa günümüzdeki dışlanmaları sonucu oluşan sosyal sorunları buraku mondai (部落問題, "Buraku sorunu") ya da dōwa mondai (同和問題, "Entegrasyon sorunu") olarak adlandırılır.

Tarihsel açıdan Burakuminler, Eta (穢多, "Kirlenmiş") ve Hinin (非人, "İnsan olmayan") olmak üzere iki gruptan oluşur. Gerek dini etkenler, gerekse toplum yapısından ötürü dışlanmalara maruz kalmışlardır.

Burakuminler Edo dönemi'nde (1603–1867) var olan 4 meslek yapılaşması (Asker, Çiftçi, Esnaf ve Tüccar) dışında bir sınıfta kalmışlardır. Eta grubunun bu dönemde dışlanmasının sebebi gerek Şinto, gerekse Budist inançlara göre bu insanların yaptıkları mesleklerin saf olarak geçmemesinden kaynaklanır. Bu tür mesleklere ölülerle uğraşan (örn: ölü temizleyici, mezar kazıcı), hayvan öldüren ya da ölü hayvanın ürünlerini işleyen (örn: kasap, deri işçisi) meslekler örnek verilebilir.

Dış bağlantılar

değiştir