Antoine François Marmontel

Fransız piyanist (1816-1898)

Antoine François Marmontel (telaffuzu: [ɑ̃twan fʁɑ̃swa maʁmɔ̃tɛl]; d. 16 Temmuz 1816, Clermont-Ferrand - ö. 16 Ocak 1898, Paris), Fransız piyanist, besteci, öğretmen ve müzikograftır.

Antoine François Marmontel
Doğum16 Temmuz 1816(1816-07-16)
Clermont-Ferrand, Fransa
Ölüm16 Ocak 1898 (81 yaşında)
Paris, Fransa
Defin yeriPère Lachaise Mezarlığı
Mezun olduğu okul(lar)Conservatoire de Paris
MeslekPiyanist, besteci, öğretmen ve müzikograf
İşverenConservatoire de Paris
Önemli eser(ler)
  • Symphonistes et virtuoses (1880)
  • Les Pianistes célèbres (1878)
  • Virtuoses contemporains (1882)
  • Éléments d'esthétique musicale et considérations sur le beau dans les arts (1884)
  • Histoire du piano et de ses origines (1885).
EvlilikFrançoise Mélanie Pelletier[1]
EtkilendikleriPierre Zimmermann, Victor Dourlen, Jacques Fromental Halévy, Jean-François Lesueur[2]
EtkiledikleriGeorges Bizet, Vincent d'Indy, Théodore Dubois, Paul Wachs, Ernest Guiraud, Émile Paladilhe, Louis Diémer, Francis Planté, Antoine Simon, Arthur Letondal, Claude Debussy, Henri Libert[3]
ÖdüllerLégion d'honneur
İmza

Hayatı ve kariyeri

değiştir

Marmontel, Clermont-Ferrand'da doğdu. 1827'de Paris Konservatuvarı'na girdi. Öğretmenleri piyanoda Pierre Zimmerman, armonide Victor Dourlen, fügde Jacques Fromental Halevy ve kompozisyonda Jean-François Le Sueur'du. Müzik ve piyano teorisinde birincilik ödülü aldı. 1837'de Konservatuvarda müzik teorisi asistanı oldu. 1848'de Zimmerman'ın ardından Konservatuvarda Klavye Profesörü oldu.

Marmontel, etkili ve yaratıcı bir öğretmen olarak ün kazandı. Ünlü öğrencileri arasında Antoine Simon, Georges Bizet, Vincent d'Indy, Théodore Dubois, Dominique Ducharme, Gustave Gagnon, Ernest Guiraud, Émile Paladilhe, Edward MacDowell, Gabriel Pierné, Paul Rougnon, Paul Wachs, Louis Diémer, Francis Planté, André gibi birçok öğrencisi vardı. Wormser, Marguerite Long, Zulema Garcia Olsen ve Claude Debussy bulunmaktadır.

Marmontel'in kariyerinde, çok sayıda pedagojik eseri (200'den fazla) bulunmaktadır: Özellikle, L'Art de déchiffrer (cent études faciles) ("The Art of Sight-Reading" (100 Easy Studies); École élémentaire de mécanisme et de style ("Temel Parmak ve Stil Okulu") (24 çalışma) 1847'de; Étude de mécanisme ("Parmak Çalışması"); Cinq études de salon ("Beş Salon Müzik Çalışmaları"); L'Art de déchiffrer à quatre mains ("Dört El için Görme Sanatı-Okuma Sanatı") 1847'de; ve 1887'de piyanoda ilerleme ("Aşamalı ve Akılcı Piyano Öğretimi").

Marmontel'in müzikografik eserleri, özellikle 19. yüzyılda piyano ve piyanistlerin tarihi için en iyi kaynaklar arasında yer alır: 1880'deki Symphonistes et virtuoses ("Senfonistler ve Virtüözler"); 1878'deki Les Pianistes célèbres ("Ünlü Piyanistler"); 1882'deki Virtuoses contemporains ("Çağdaş Virtüözler"); 1884'teki Éléments d'esthétique musicale et considérations sur le beau dans les arts ("Müzik Estetiğinin Temelleri ve Güzel Sanatlar Üzerine Düşünceler") ve 1885'teki Histoire du piano et de ses origines ("Piyano Tarihi ve Kökenleri").

Marmontel Paris'te öldü. Oğlu Antonin Emile Louis Corbaz Marmontel (24 Nisan 1850, Paris - 23 Temmuz 1907) de aynı zamanda konservatuvarda piyano öğretmeniydi, birçok salon parçası yazdı.

Kaynakça

değiştir
  1. ^ "Arşivlenmiş kopya". www.ancestry.com. 14 Nisan 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Nisan 2022. 
  2. ^ Ute Henseler: "Marmontel, Antoine-François", in Die Musik in Geschichte und Gegenwart (MGG), biographical part, vol. 11 (Kassel: Bärenreiter, 2004), column 1115.
  3. ^ Henseler (2004).

Dış bağlantılar

değiştir