2013 İtalya genel seçimleri

2013 İtalya genel seçimleri (İtalyanca:Le elezioni generali del 2013 Italia), 14 Nisan 2013 tarihinde İtalya'da yapılan olan çoklu yasama seçimleridir. Bu seçimlerde, İtalya Parlamentosu ve İtalya Cumhuriyet Senatosu'nun 315 üyesi (her ikisinin üye sayısı aynı) ile İtalya Temsilciler Meclisi'nin 630 milletvekili belirlendi.

2013 İtalya genel seçimleri
İtalya
← 2008 24–25 Şubat 2013 2018 →

630 sandalyeli Temsilciler Meclisi
ve 315 (319) sandalyeli Cumhuriyet Senatosu için
Katılım75.20%[1]
  Birinci parti İkinci parti
 
Lider Pier Luigi Bersani Silvio Berlusconi
Parti PD|Demokratik Parti (İtalya)|PD Özgürlük Halkı
İttifak İtalya. İyi Ortak Merkez Sağ Koalisyon
Liderlik tarihi 25 Ekim 2009 18 Ocak 1994
Liderin bölgesi Lombardy 1 (C)[2] Molise (S)[3]
Sandalye 345 C / 123 S 125 C / 117 S
Değişim artış 134 C / artış 7 S azalış 219 C / azalış 57 S
Aldığı oy 10,049,393 (C)
9,685,437 (S)
9,923,600 (C)
9,405,652 (S)
Oran 29.55% (C)
31.63% (S)
29.18% (C)
30.72% (S)

  Üçüncü parti Dördüncü parti
 
Lider Beppe Grillo Mario Monti
Parti Beş Yıldız Hareketi Sivil Seçim
İttifak İtalya için Monti ile
Liderlik tarihi 4 Ekim 2009 4 Ocak 2013
Liderin bölgesi yok yok
(yaşam boyu senatör)
Sandalye 109 C / 54 S 47 C / 19 S
Değişim Yeni parti Yeni parti
Aldığı oy 8,691,406 (C)
7,286,550 (S)
3,591,541 (C)
2,797,734 (S)
Oran 25.56% (C)
23.80% (S)
10.56% (C)
9.14% (S)

Seçim sonuçları, Temsilciler Meclisi (sol) ve Senato (sağ) haritaları.

Kırmızı Merkez Sol Koalisyon
Mavi Merkez Sağ Koalisyon
Sarı Beş Yıldız Hareketi

Açık Mavi Aosta Vadisi Bölgesel Koalisyonu

Önceki Başbakan

Mario Monti
Bağımsız|Bağımsız siyasetçi|Bağımsız

Seçilen Başbakan

Enrico Letta
PD|Demokratik Parti (İtalya)|PD

Seçimler ve sonuçları

değiştir

Seçimler, 14 Nisan 2013 tarihinde yapıldı. Merkez sol İtalya. İyi Ortak İttifakı, aldığı 10,047,507 oy ve %29,5'lik bir oranla seçimleri kazandı. İttifakın lideri Demokratik Parti'nin lideri Pier Luigi Bersani, Cumhurbaşkanı Giorgio Napolitano tarafından hükûmeti kurmakla görevlendirildi. Fakat Demokratik Parti lideri Pier Luigi Bersani, partideki görevinden istifa edince yerine yardımcısı Enrico Letta hükûmeti kurmakla görevlendirildi.

Sonuçlar

değiştir
Temsilciler Meclisi seçimleri
 
Koalisyon Parti Oy % Sandalye
İtalya. İyi Ortak Demokratik Parti (PD) 8,934,009 25.48% 297
Sol Ekoloji Özgürlük (SEL) 1,106,665 3.16% 37
Demokratik Merkez (CD) 167,170 0.48% 6
Güney Tirol Halk Partisi (SVP) 35061072 0.42% 5
Toplam sandalye 345
Merkez Sağ Koalisyon Özgürlük Halkı (PdL) 7,477,885 21.33% 98
Kuzey Ligi (LN) 1,392,918 3.97% 18
İtalya Kardeşleri (FdI) 669,816 1.91% 9
Toplam sandalye 125
Beş Yıldız Hareketi (M5S) 8,799,982 25.10% 109
İtalya için Monti ile Sivil Seçim (SC) 2,824,001 8.05% 37
Merkez Birliği (UdC) 609,676 1.74% 8
İtalya için Monti ile (Yurtdışında) 181,041 0.52% 2
Toplam sandalye 47
Yurtdışındaki İtalyanlar Birleşik Hareketi (MAIE) 140,868 0.40% 2
Güney Amerika İtalyan Göçmenleri Birliği (USEI) 43,918 0.13% 1
Aosta Vadisi Koalisyonu (UV-SA-FA) 18,376 0.05% 1
Diğer partiler 2,547,943 7.27% 0
Geçersiz/boş oy 1,391,012 3.82%
Toplam 36,452,084 100.00% 630
Kayıtlı seçmen/katılım 50,500,118 72.18%
Kaynak: İçişleri Bakanlığı29 Mart 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
Senato seçimleri
 
Koalisyon Parti Sandalye
Pier Luigi Bersani:
İtalya. İyi Ortak
Demokratik Parti (PD) 111
Sol Ekoloji Özgürlük (SEL) 7
Güney Tirol Halk Partisi (SVP) 2
Trentino Tirol Otonomist Partisi (PATT) 1
Trentino için Birlik (UPT) 1
Megafon - Crocetta Listesi (IM–LC) 1
Toplam 123
Silvio Berlusconi:
Merkez Sağ Koalisyon
Özgürlük Halkı (PdL) 98
Kuzey Ligi (LN) 18
Büyük Güney (GS) 1
Toplam 117
Beppe Grillo: Beş Yıldız Hareketi (M5S) 54
Mario Monti: İtalya için Monti ile 19
Yurtdışındaki İtalyanlar Birleşik Hareketi (MAIE) 1
Aosta Vadisi Koalisyonu (VdA) Valdostan Birliği (UV) 1
Toplam 315

Kaynakça

değiştir
  1. ^ "Ministry of the Interior" (İtalyanca). Elezioni.interno.it. 29 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Şubat 2013. 
  2. ^ "Camera.it". 23 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Nisan 2017. 
  3. ^ "Senato.it" (PDF). 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 5 Nisan 2017.