Şeyhî (Arapça: الشيخية al Shaikhīyya, Farsça: شيخی Shaikhī), Caferiliğin müctehidi Şeyh Ahmed'in teolojisine bağlı ekol.

"Şeyhîlik", 19. yüzyıl başlarında Kaçarlar döneminde yayılarak, Bâbîlik ile Bahâîlik dinlerinin oluşumuna yol açan bir Şiî fıkıh ekôlü olmuştur.

Bâbîlik ve Bahâîlik ile olan alâkası

değiştir

Babiler ve daha sonra da Bahailer önce Bab'a daha sonra da Bahaullah'a yol hazırlayan Şeyhiliği kendi hareketlerinin ruhani ataları olarak kabul ederler. Bu görüşe göre Şeyhîlik kendi eskatolojik amacından daha uzun yaşamış olup, bundan böyle artık onlarla alâkalı değildir.[1]

Kaynakça

değiştir
  1. ^ Smith, P. (1999). A Concise Encyclopedia of the Bahá'í Faith. Oxford, UK: Oneworld Publications. ss. 216-217 & 312. ISBN 1-85168-184-1.