Vladimir Bartol

Vladimir Bartol (24 Şubat 1903 – 12 Eylül 1967), Sloven yazar. En meşhur eseri olan Alamut romanı ile tanınmıştır. Alamut romanı 1938 senesinde yayınlanmış sonradan birçok dile çevrilmiştir ve dünya çapında Slovenya edebiyatının en popüler edebi eserleri arasında sayılmaktadır.

Vladimir Bartol
Doğum	24 Şubat 1903 Trieste, Avusturya-Macaristan
Ölüm	12 Eylül 1967 Ljubljana, Yugoslavya SFC
Meslek	Roman ve öykü yazarı
Milliyet	Sloven
Etkiledikleri Dušan Jelinčič, Igor Škamperle
Etkilendikleri Nietzsche, Klement Jug, Sigmund Freud, Carl Jung, Dostoyevski, Josip Vidmar, Anton Novačan

Hayatı

Bartol, 24 Şubat 1903 tarihinde şu anda Trieste’nin dış mahallesi olan Sveti Ivan köyünde doğdu. O zamanlar Trieste, Avusturya-Macaristan İmparatorluğu'na bağlı olmakla birlikte şu anda İtalya sınırları içindedir. Posta memuru Gregor Bartol’un ve feminist yazar, editör ve öğretmen Marica Bartol Nadlišek’in üçüncü çocuğu olarak dünyaya geldi. Ebeveynleri çocuklarına son derece kapsamlı bir eğitim verdi. Annesi tarafından resim ve babası tarafından biyoloji eğitimi aldı. Otobiyografi şeklinde kaleme alınmış kısa hikâyelerinde Bartol, hikâyelerinde kendisini aşırı duyarlı zengin kurgusal hayal gücü olan ve biraz da tuhaf çocuk olarak tanımladı. Otobiyografi kısa hikâyelerinde Bartol birçok farklı konu ile ilgilendi: biyoloji, ruhbilim, sanat, tiyatro ve edebiyat. Bir bilim insanı olarak kelebekleri topladı ve onları araştırdı.

Vladimir Bartol, ilkokula ve ortaokula Trieste’de başladı ve sonra biyoloji ve felsefe tahsili göreceği Ljubljana Üniversitesi'nin de bulunduğu Ljubljana’da tamamladı. Ljubljana’da kendisine genç Friedrich Nietzsche’nin çalışmalarını veren Sloven felsefe profesörü Klement Jug ile tanıştı. Bartol ayrıca Sigmund Freud’un çalışmalarını dikkatle okudu. 1925 yılında mezun oldu ve çalışmalarına bilim insanı ehliyeti aldığı Paris’te Sorbonne Üniversitesi’nde (1926–1927) devam etti. 1928 senesinde şimdiki Sırbistan’da bulunan Petrovaradin’de askerlik görevini yaptı. 1933 ve 1934 yıllarında Belgrad’da yaşadı ve “Sloven Belgrad Haftalık” dergisini çıkardı. Sonra Ljubljana’ya döndü ve 1941 senesine kadar serbest yazarlık yaptı. II. Dünya Savaşı'nda faşist hükûmete karşı Yugoslavya Partizanları direniş hareketine katıldı. Savaştan sonra 1946’dan 1956 ya kadar yaşayacağı doğduğu kasabaya Trieste’ye döndü. Sonra Slovenya Bilimler ve Sanatlar Akademisi’ne üye seçildi, Ljubljana’ya geri döndü ve 12 Eylül 1967 tarihine kadar burada çalışmalarına devam etti. Kabri Ljubljana’daki Žale mezarlığında bulunmaktadır.

Eserleri

• Lopez (1932, oyun)
• Al Araf (1935, kısa öyküler dizisi)
• Fedailerin Kalesi Alamut (1938, roman), en meşhur eseridir ve birçok dünya diline çevrilmiştir.
• Tržaške humoreske (1957, kısa öyküler dizisi)
• Don Lorenzo (1985, hikâye)
• Mladost pri Svetem Ivanu (2001, otobiyografi)