Tarutino Muharebesi
Tarutino Muharebesi (Rusça: Тарутинское сражение), Napolyon'un Rusya seferi'nin bir parçasıydı. Muharebede Bennigsen komutasındaki Rus birlikleri (Kutuzov'un ordusunun bir parçası) Joachim Murat komutasındaki Fransız birliklerini yendi.[9] Muharebeye, Vinkovo Muharebesi (Fransızca: Bataille de Winkowo) veya Chernishnya Muharebesi (Rusça: Сражение у реки Чернишни) de denmektedir. Pek çok tarihçi, Tarutino köyünün muharebe alanından 8 km ötede olmasından dolayı ikinci ismin daha uygun olduğunu iddia etmektedir. (İkinci isim o bölgeden geçen bir nehrin adıdır.)
| Tarutino Muharebesi | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Napolyon'un Rusya Seferi | |||||||
 Tarutino Muharebesi, Peter von Hess | |||||||
55°10′38″K 37°00′10″D / 55.17722°K 37.00278°D
| |||||||
| Taraflar | |||||||
 Rus İmparatorluğu |
 Fransız İmparatorluğu Napoli | ||||||
| Komutanlar ve liderler | |||||||
|
Mihail Kutuzov L. A. von Bennigsen |
Joachim Murat | ||||||
| Güçler | |||||||
|
90.000 toplamda[1] 36.000 rezerve[2] | 20.000[3]–26.000[4] | ||||||
| Kayıplar | |||||||
| 1.200–1.500[5][2] ölü, yaralı, esir ve kayıp |
2.000–4.500[6][7][8][5] ölü, yaralı, esir ve kayıp 36–38 top[2][5] | ||||||
Öncesi
değiştirBorodino Muharebesi'nden sonra Kutuzov, Rus ordusunun bir büyük çarpışmadan daha sağ çıkamayacağını anladı ve askerlerine ordusunu takviye etmek için Moskova'nın güneyine çekilme emri verdi. İlk başta Ryazan yolu boyunca güneydoğu yönünde çekildi. Ordu Moskova Nehri'ni geçti ve batıya, Eski Kaluga yoluna döndü. Ordu, Kaluga yakınlarındaki Tarutino köyünde kamp kurdu. Aynı zamanda küçük Kazak birlikleri, Murat komutasındaki Fransız birliklerini yanıltarak Ryazan yolu boyunca ilerlemeye devam etti. Hatasını fark ettiğinde geri çekilmedi ve Napolyon Moskova'yı işgal ederken gözünü Tarutino yakınlarındaki Rus kampına çevirdi ve o da ordusuyla beraber orada kamp kurdu.[9]
Muharebe
değiştir18 Ekim 1812'de Kutuzov, Bennigsen ve Miloradoviç'e Murat'ın birliklerine (20.000 asker)[10] gece yarısı ormanı gizlice geçerek iki yerden saldırmalarını emretti. Bennigsen'in ana gücü, sırasıyla Vasily Orlov-Denisov, Karl Gustav von Baggehufwudt ve Alexander Osterman-Tolstoy liderliğindeki üç kolu içeriyordu. Diğer kolun yardımcı bir rol oynaması gerekiyordu. Gecenin karanlığında birliklerin çoğu kayboldu. Sabaha sadece General Vasily Orlov-Denisov komutasındaki Kazak birlikleri varış noktasına ulaştı. Ulaşır ulaşmaz Fransız birliklerine saldırdı, nakliye araçları ve toplarla Fransız kampını ele geçirdi. Diğer Rus birlikleri geciktiği için Fransızlar toparlanacak zaman buldu. Ruslar ormandan çıktıklarında Fransız ateşi onları karşıladı ve birçok kayıp verdiler. Murat, kuşatılmaktan kaçmak için geri çekilmek zorunda kaldı. Fransız kuvvetleri 3.000'den fazla kayıp verdi ve 12 topunu, 20 cephane sandığını, 30 tren vagonunu Ruslara kaptırdı. İki Fransız general öldürüldü[11][12][13] Rusların zaiyatı ise yalnızca 500 asker idi.[9]
Sonrası
değiştirKutuzov, Napolyon'un ordusuna saldırmış ve zafer kazanmıştı. Bir gün sonra Napolyon, 19 Ekim 1812'de Moskova'dan güneye, Kaluga yönüne doğru geri çekilmeye başladı.[9] Bir sonraki büyük muharebe, Maloyaroslavets Muharebesi'dir.
Popüler kültürde
değiştirMuharebe, Lev Tolstoy'un Savaş ve Barış adlı eserinde tasvir edilmiştir. Romanda Tolstoy, savaşın hiçbir amacına ulaşamamış olsa da, Fransız ordusunun zayıflığını ortaya çıkarması ve Napolyon'a geri çekilmeye başlaması gerektiğini anlaması açısından, o sırada Rus ordusunun tam da ihtiyaç duyduğu şey olduğunu iddia etmektedir.[14]
Ayrıca bakınız
değiştirNotlar
değiştir- ^ Wilson 1860, s. 208.
- ^ a b c Bodart 1908, s. 440.
- ^ Clausewitz 1906, s. 67.
- ^ Тарутино // Brockhaus and Efron Encyclopedic Dictionary. Vol. 64 (1901): "Тай — Термиты", p. 658
- ^ a b c ТАРУТИНСКОЕ СРАЖЕНИЕ 1812 1 Haziran 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. // Great Russian Encyclopedia. Electronic version (2017); retrieved 08.05.2023
- ^ George 1899, s. 236.
- ^ Ségur 1826, s. 89.
- ^ Riehn 1990, s. 305.
- ^ a b c d Wilson 1860.
- ^ Clausewitz 1906.
- ^ George 1899.
- ^ Ségur 1826.
- ^ Chambray 1823.
- ^ Tolstoy 1949.
Kaynakça
değiştir- Histoire de l'expédition de Russie. 1823. Erişim tarihi: 13 Mart 2021. Yazar
|ad1=eksik|soyadı1=(yardım) - Der Feldzug 1812 in Russland. 1906. Erişim tarihi: 13 Mart 2021. Yazar
|ad1=eksik|soyadı1=(yardım) - Napoleon's Invasion of Russia. 1899. Erişim tarihi: 13 Mart 2021. Yazar
|ad1=eksik|soyadı1=(yardım) - 1812 : Napoleon's Russian campaign. 1990. ISBN 9780070527317. Erişim tarihi: 13 Mart 2021. Yazar
|ad1=eksik|soyadı1=(yardım) - History of Napoleon's Expedition to Russia. 1826. Erişim tarihi: 13 Mart 2021. Yazar
|ad1=eksik|soyadı1=(yardım) - War and Peace. 1949. Erişim tarihi: 13 Mart 2021. Yazar
|ad1=eksik|soyadı1=(yardım) - Narrative of events during the Invasion of Russia by Napoleon Bonaparte, and the Retreat of the French Army, 1812. 1860. Erişim tarihi: 13 Mart 2021. Yazar
|ad1=eksik|soyadı1=(yardım)
Kaynaklar
değiştir- Bourgogne, Adrien Jean Baptiste François, Memoirs of Çavuş Bourgogne, 1812-1813 [1] Bourgogne, Adrien Jean Baptiste François, Memoirs of Çavuş Bourgogne, 1812-1813 erişim tarihi=7 Mart 2021
- Chandler, David, The Campaigns of Napoleon New York, Macmillan, 1966 [2] Chandler, David G., The Campaigns of Napoleon Erişim tarihi=7 Mart 2021
- Weider, Ben ve Franceschi, Michel, The Wars Against Napoleon: Debunking the Myth of the Napoleonic Wars, 2007 [3] Weider, Ben and Franceschi, The Wars Against Napoleon: Debunking the Myth of the Napolyon Savaşları erişim tarihi=7 Mart 2021
- Zamoyski, Adam, Moskova 1812: Napolyon'un Ölümcül Yürüyüşü, 1980 [4] Zamoyski, Adam, Moskova 1812, Napolyon'un Ölümcül Yürüyüşü erişim tarihi=7 Mart 2021
- "Тарутино". Brockhaus ve Efron Ansiklopedik Sözlük: 86 Ciltte (82 Cilt ve 4 Ek Cilt) . St.Petersburg. 1890–1907.
Dış bağlantılar
değiştir
Wikimedia Commons'ta Tarutino Muharebesi ile ilgili çoklu ortam belgeleri bulunur.
| Öncül Burgos Kuşatması |
Napolyon Savaşları Tarutino Muharebesi |
Ardıl İkinci Polotsk Muharebesi |