Soğdya
Soğdya (Özbekçe: Sugʻd; Tacikçe: Суғд - Eski Farsça: Suguda; Farsça: سغد; Antik Yunanca: Σογδιανῆ; Eski Türkçe:[2]𐰽𐰆𐰍𐰑𐰴; Karahanlıca:[3] سغداق), Orta Asya'da geniş tarihi ve coğrafi bir alan.
Soğdia Soğdiana | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| MÖ. 6. yüzyıl-MS. 11. yüzyıl | |||||
 Seleukos İmparatorluğu'nun kontrolündeki Soğdiana, MÖ. 300. Bölge Amu Derya ve Siri Derya arasındaki alanı kapsamıştır. | |||||
| Başkent | Semerkant, Buhara, Hucend, Keş | ||||
| Yaygın dil(ler) | Soğdca | ||||
| Tarihçe | |||||
| |||||
| Para birimi | Sasani ve Çin sikkelerinin imitasyonları | ||||
MÖ 6. yüzyılda yazılı olarak belirlenen Soğdiana adı İran halklarından Soğdlar'ın yerleşik oldukları bölgeyi niteler. Behistun yazıtlarında, I. Darius MÖ 552 - 485 yılları arasında İran'ı yönetmiş olan imparator zamanında Soğd'lar eski bir İran dini olan Zerdüştlüğe inanırlardı.
Divân-ı Lügati't-Türk'te Soğd: "Balasagun ile Buhara ve Semerkand arasında Türkleşmiş bulunan bir ulus." diye geçer.[4]
4. yüzyıldan sonra Soğd'lar İpek yolu boyunca doğuya doğru Lop Nur bölgesine, Tarım Havzasına, Sha Chau, Liangzhou, Ling (Xiazhou'nun güneyinde) şehirlerine hatta Orta(İç) Moğolistan'na kadar kendi ticari koloni, yerleşim birimlerini ve birçok küçük prenslik'leri kurdular, böylece İpek Yolu ticaretini kontrol ettiler. Sasaniler zamanında İslâm dininin İran ve Orta Asya'da genişlemesi sonucu Soğd'lar İslâm'a çevrildiler. 10. yüzyıldan itibaren Türk Hanedanlıklarının etkisi ve baskısı altında Türk kültürünü benimsediler.
Kültür
değiştirGiyim
değiştir
Erken Orta Çağ Soğd kostümleri iki döneme ayrılabilir: Ak Hun (5. ve 6. yüzyıllar) ve Türk (7. ve 8. yüzyıl başları). İkincisi Göktürklerin siyasi hakimiyetinin hemen ardından yaygınlaşmadı, ancak M.Ö. 620 yılında, özellikle Batı Türk Kağanı Tong Yabgu'nun reformlarından sonra Soğd Türkleştirildi ve yerel soylular resmi olarak Kağanlığın yönetimine dahil edildi.[5]
Her iki cinsiyet için de kıyafetler dardı ve dar bel ve bilekler takdir ediliyordu. Yetişkin erkeklere ve genç kızlara yönelik silüetler geniş omuzları vurguluyor ve bele kadar daralıyordu; kadın aristokratların silüetleri daha karmaşıktı. Soğd kıyafetleri sonraki yüzyıllarda kapsamlı bir İslamlaşma sürecinden geçti ve orijinal unsurların çok azı kaldı. Bunların yerine türbanlar, kaftanlar ve kollu kabanlar yaygınlaştı.[5]
Notlar
değiştir- ^ Jacques Gernet (31 Mayıs 1996). A History of Chinese Civilization. Cambridge University Press. ss. 286-. ISBN 978-0-521-49781-7. 25 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mart 2019.
- ^ "Türk Bitig: Költiğin / Kültiğin". www.turkbitig.com. 22 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ekim 2023.
- ^ Atalay, Besim (2006). Divanü Lügati't - Türk. Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi. ISBN 975-16-0405-2, Cilt I, sayfa 29.
- ^ Atalay, Besim (2006). Divanü Lügati't - Türk. Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi. ISBN 975-16-0405-2, Cilt I, sayfa 30, 471
- ^ a b Yatsenko, Sergey A. (2003). "The Late Sogdian Costume (the 5th – 8th centuries)". Transoxiana (Webfestschrift Marshak). 11 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ekim 2023.
Kaynakça
değiştir- F. Grenet: Zhang Guangda, The Last refuge of the Sogdian Religion: Dunhuang in the Ninth and Tenth Century, in: Bulletin of the Asian Institute, 10, 1996, 175-186.
Dış bağlantılar
değiştir- The Peoples of the Red Book - The Yaghnabis6 Kasım 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.