Silistre (eyalet)

günümüzdeki Edirne, Dobruca ve Odessa illerini kapsayan ve Karadeniz'e kıyısı olan Osmanlı eyaleti
(Silistre Eyaleti sayfasından yönlendirildi)
Eyalet-i Silistre
Osmanlı İmparatorluğu Eyaleti

1593–1864
Silistre Eyaleti harita üzerinde
Silistre Eyaleti harita üzerinde
Silistre Eyaleti (1609)
Merkez Silistre[1] ve Özi
44°7′K 27°16′D / 44.117°K 27.267°D / 44.117; 27.267
Tarih
 - Kuruluş 1593
 - Kaldırılış 1864
Bugün parçası Türkiye, Bulgaristan, Romanya, Moldova, Ukrayna

Silistre Eyaleti veya Silistre Beylerbeyliği, Osmanlı Devleti eyaletidir. Bugünkü Türkiye'nin Kırklareli ve Edirne illerini, Bulgaristan'ın kuzey kısmını, Romanya'nın Dobruca bölgesiyle, Ukrayna'nın Odessa ve Mikolayiv illerini kapsamaktadır. Eyaletin Karadeniz'e kıyısı vardır. Eyaletin yüzölçümü 127.675 km² kadardır.[2]

Silistre, 1593 yılına kadar Rumeli Eyaleti'ne bağlı bir sancaktır. 1593'te Silistre, Rumeli Eyaleti'nden ayrılmış ve ayrı bir eyalet haline gelmiştir. Beylerbeyi hassı 988.000 akçadır.

Sancakları

değiştir
Eyaletin 1700 ile 1730 yılları arasındaki sancakları:[3]
  1. Özü Sancağı
  2. Silistre Sancağı
  3. Vidin Sancağı
  4. Niğbolu Sancağı
  5. Kırkkilise Sancağı
  6. Çirmen Sancağı
  7. Vize Sancağı
  8. Tağan Geçidi Sancağı (1699'da kaldırıldı)
19. yüzyıldaki eyaletin Osmanlı sancakları:[4]
  1. Niğbolu Sancağı
  2. Çirmen Sancağı
  3. Vize Sancağı
  4. Kırkkilise Sancağı
  5. Belgrad Sancağı
  6. Vidin Sancağı

Kaynakça

değiştir
  1. ^ Google Kitaplar'da Commercial statistics: A digest of the productive resources, commercial... By John Macgregor, s. 12,
  2. ^ Yılmaz Öztuna "Başlangıcından zamanımıza kadar Büyük Türkiye tarihi" cilt 12, sf. 13, Ötüken Yayınevi (1977).
  3. ^ Orhan Kılıç, XVII. Yüzyılın İlk Yarısında Osmanlı Devleti'nin Eyalet ve Sancak Teşkilatlanması, Osmanlı, Cilt 6: Teşkilât, Yeni Türkiye Yayınları, Ankara, 1999, ISBN 975-6782-09-9, pp. 92-93. (Türkçe)
  4. ^ Google Kitaplar'da The Penny cyclopædia of the Society for the Diffusion of Useful ..., Volume 25 — by George Long, Society for the Diffusion of Useful Knowledge