Sarılma veya kucaklama, iki veya daha fazla kişinin kollarını birbirlerinin boynuna, sırtına veya beline koydukları ve birbirlerine yakın tuttukları, insan topluluklarında evrensel olan bir şefkat şeklidir. İkiden fazla kişi dahil olursa, buna grup kucaklaması denir.[1]

Bir sarılma, bazen bir öpücükle birlikte, sözel olmayan bir iletişim şeklidir. Kültüre, içeriğe ve ilişkiye bağlı olarak bir kucaklama, aşinalık, sevgi, aşk, arkadaşlık, kardeşlik veya sempati gösterebilir. Kucaklama, özellikle kelimelerin yetersiz olduğu durumlarda destek, rahatlık ve teselli olduğunu gösterebilir. Bir kucaklama genellikle, biriyle bir araya geldiğinde, uzun bir süre sonra bulunmayan birini gördüğünde sevinç veya mutluluktan kaynaklanan, şefkat ve duygusal sıcaklık gösterir. Karşılıklı olmayan bir kucaklama ilişkisel bir problem gösterebilir. Bir kucaklama, kısa bir saniyelik bir sıkma arasında olabilir, kollar arkadaşın etrafında tam olarak değil uzun bir tutuşa kadar olur. Her durumda sarılmanın uzunluğu sosyal ve kültürel olarak belirlenir.[2] Aşıklar ve bazen diğerleri söz konusu olduğunda, kalçalar da birlikte bastırılabilir. Sarılmanın duygusallığı ayrıca sarılmanın yönünü de etkiler. Derin duygusal bağlamlarda, sarılmalar selamlama gibi tarafsız durumlarda sarılmalar ile karşılaştırıldığında daha sol tarafta olma eğilimindedir. Genel olarak sarılmalar yönü, el gibi bir fiziksel motor fenotipine karşılık gelirken, duygusal durum sağ hemisferik duygusal işlemeye atfedilen sola doğru genel bir kaymaya neden olur. Sarılmanın sağlık yararları olduğu kanıtlanmıştır. Bir çalışma, sarılmanın oksitosin seviyelerini arttırdığını ve kan basıncını düşürdüğünü göstermiştir.[3]

Kaynakça

değiştir
  1. ^ "Arşivlenmiş kopya". 30 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Nisan 2019. 
  2. ^ "Arşivlenmiş kopya". 30 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Nisan 2019. 
  3. ^ "Arşivlenmiş kopya". 30 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Nisan 2019.