Rusya Komünist Partisi (Bolşevik) 12. Kongresi

Rusya Komünist Partisi (Bolşevik) 12. Kongresi, Moskova’da 17-25 Nisan 1923 tarihinde yapılmıştır. 12. Merkez Komite de bu kongrede seçilmiştir. 386,000 parti üyesini temsilen oy kullanma hakkı bulunan 408 asıl delege ve danışma oylaması hakkıyla 417 delege katıldı.[1]

Rusya Komünist Partisi (Bolşevik) 12. Kongresi
Kongre'nin son günü Toplantı salonu
DurumTek parti
TürüSiyasi parti kongresi
KonumMoskova
İlk düzenlenme17 Nisan 1923
Son düzenlenme25 Nisan 1923
OrganizatörRusya Komünist Partisi (Bolşevik)
KatılımOy kullanma hakkı bulunan 408 asıl delege ve danışma oylaması hakkıyla 417 delege

Vladimir Lenin liderliğinde Rusya Komünist Partisi (Bolşevik) son kongresidir fakat Lenin hastalığı nedeniyle kongreye katılamamıştır.[1]

Kongre'nin çoğunluğu Josef Stalin'in Gürcü Ulusal komünistler ile mücadelesi ile geçmiştir. Stalin, Grigol Orconikidze ve Mamia Orakhelashvili ile kongreye egemen olmuş, Eski Bolşevikler Polikarp Mdivani ve Filipp Makharadze karşı hareket etmiştir.

Stalin diğer grubu şunlar ile suçlamıştır:

  • "Parti disiplinini ihlal etmek" - parti kanallarından değil ama doğudan Lenin ile temas etmek
  • "11. Merkez Komite kararlarına itaat etmemek"
  • "Gürcistan için iktisadi imtiyazlar istemek"
  • "Yerel şovenizm" ve "emperyalizm": - Osetyalılar ve Abhazyalılar gibi daha küçük ulusları bastırmakla suçlandılar.
  • "Gürcüler için imtiyazlı makamlar sağlama ihtirası"

Orconikidze daha ileri giderek "Solculuk" ve "maceracılık" yanında:

Kongre sonrası

değiştir

Mirsaid Sultangaliyev, bu kongreye katıldı fakat kongreden sonra Tatar gazetesi Eshche yaptığı çıkışlar nedeniyle 1923 Mayıs ayında tutuklandı. Stalin tarafından, 9 - 12 Haziran 1923 arasında gerçekleşen Bölgelerin Ulusal Cumhuriyetlerinin katılımı ile yapılan Rusya Komünist Partisi (Bolşevik) Merkez Komitesi Konferansında suçlanmıştır.

Bu kongrede RKP (b), yerel şovenizmi belirleyen ulusalcılık probleminin Büyük Rus Şovenizminden daha büyük bir problem olduğu yeniden tanımlanmıştır. Kongre, Korenizatsiya olarak adlandırılacak politikanın başlangıcı olmuştur. Her ulus için, ulusal kadroların yetiştirilmesi fikri ile partinin her yerinde kendi sömürücülerine karşı kendi ulusal proletaryasının temsilcilerinin devam ettirilmesi amaçlanmıştır.[2]

Konuyla ilgili yayınlar

değiştir

Kaynakça

değiştir
  1. ^ a b Twelfth Congress of the Russian Communist Party (Bolshevik) 20 Aralık 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.; The Great Soviet Encyclopedia, 3rd Edition (1970-1979)
  2. ^ Timo Vihavainen: Nationalism and Internationalism. How did the Bolsheviks Cope with National Sentiments? in Chulos & Piirainen 2000, p. 80