Omega Bulutsusu, diğer bilinen adıyla Kuğu bulutsusu (katalogda Messier 17 veya M17 ve NGC 6618) Yay takımyıldızında bulunan bir H II bölgesidir. Philippe Loys de Chéseaux tarafından 1745 yılında keşfedilmiş ve Charles Messier 1764 yılında kataloğuna eklemiştir. Samanyolu galaksisinin yay bölgesindedir.

Omega Bulutsusu
Bulutsu
Hubble Uzay Teleskobu'ndan Omega bulutsusu
Kaynak: NASA/ESA/STScI
Gözlem verisi (Dönem J2000)
TakımyıldızYay
Sağ açıklık (α)18sa 20d 48s[1]
Dik açıklık (δ)-16° 11′ 00″[1]
Görünür büyüklük (V)+6,0[1]
Görünür büyüklük (B)+6,69[1]
Görünür boyutlar (V)11 yay-dakika
Özellikler
Kırmızıya kayma (z)0,000030[1]
Dikey hız ()9 km/s[1]
Uzaklık5.000 - 6.000 Iy (1.500 - 1.800 pc)
Kütle (m)800 M
Yarıçap (r)20 Iy
Keşif
Philippe Loys de Chéseaux (1745)
Katalog belirtmeleri
NGC 6618 • M 17 • OCISM 9 • W 38 • Kuğu bulutsusu[1] • Sharpless 45 • RCW 160 • Gum 81
  Wikimedia Commons'ta ilgili ortam
Ayrıca bakınız: Bulutsu listeleri

Dünya'dan 5.000 - 6.000 ışık yılı uzaklıkta bulunan Omega Bulutsusu'nun çapı yaklaşık 15 ışık yılıdır. Kendisinin de bir parçası olduğu yıldızlararası maddenin çapı ise yaklaşık 40 ışık yılıdır. Omega bulutsusunun toplam kütlesi 800 Güneş kütlesi civarındadır.

M17'nin kendi gaz ve toz birikiminden ortaya çıkan sıcak, büyük kütleli yıldızlardan gelen rüzgâr ve enerji yüklü ışık, geriye kalan yıldızlararası malzemeyi yavaşça parçalayarak, bu mağaramsı görünümü ve dalgalı biçimleri yaratmıştır. Kırmızı renk, kükürtten gelen salımı; yeşil, hidrojenden geleni ve mavi de oksijenden geleni göstermektedir.

İlk araştırmalar

değiştir

Bulutsuyu çizmek için ilk girişim, 1833 yılında John Herschel tarafından yapıldı ve 1836 yılında yayınlandı.[2] İkincisi ve daha ayrıntılı olan kroki, 1837 yılında Güney Afrika ziyareti sırasında yapıldı. Bulutsu ayrıca 1836 yılı civarında Johann von Lamont ve Mr. Mason tarafından incelendi. Diğer araştırmalar, 1862'de Malta'da William Lassell ve 1875 yılında Edward Singleton tarafından yapılmıştır.

 
John Herschel'in 1833 yılındaki çizimi.
 
Herschel'in 1837 yılındaki ikinci çizimi

Kaynakça

değiştir
  1. ^ a b c d e f g "SIMBAD Astronomical Database". NGC 6618 için. 1 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Kasım 2006. 
  2. ^ Holden, Edward S. (Ocak 1876). "The Horseshoe Nebula in Sagittarius". Popular Science. Cilt 8. ss. 269-281. 

Dış bağlantılar

değiştir

Bahar açısına göre önceki: M 18 | Bahar açısına göre sonraki: M 28
Katalog sırasına göre önceki: M 16 | Katalog sırasına göre sonraki: M 18


Bakmak istediğiniz cisminin resmini seçiniz

 M1Messier 2Messier 3Messier 4Messier 5KelebekMessier 7Deniz Kulağı BulutsusuMessier 9Messier 10Yaban ÖrdeğiMessier 12Messier 13Messier 14Messier 15Kartal BulutsusuOmega BulutsusuMessier 18Messier 19Üç Boğumlu BulutsuMessier 21Messier 22Messier 23Messier 24Messier 25Messier 26Halter BulutsusuMessier 28Messier 29Messier 30Andromeda GalaksisiNGC 221Üçgen GalaksisiMessier 34Messier 35Messier 36Messier 37Messier 38Messier 39Messier 40Messier 41Orion BulutsusuMessier 43Messier 44ÜlkerMessier 46Messier 47Messier 48Messier 49Messier 50Girdap gökadasıMessier 52Messier 53Messier 54Messier 55Messier 56Halka bulutsusuMessier 58Messier 59Messier 60Messier 61Messier 62Ayçiçeği GökadasıSiyah Göz GökadasıMessier 65Messier 66Messier 67Messier 68Messier 69Messier 70Messier 71Messier 72Messier 73NGC 628Messier 75Küçük Halter BulutsusuNGC 1068Messier 78Messier 79NGC 6093NGC 3031Messier 82Messier 83Messier 84Messier 85Messier 86Messier 87Messier 88Messier 89Messier 90Messier 91Messier 92Messier 93Messier 94Messier 95Messier 96Baykuş BulutsusuMessier 98Messier 99Messier 100Fırıldak GalaksisiNGC 5866Messier 103Sombrero GökadasıMessier 105Messier 106Messier 107Messier 108Messier 109Messier 110
Messier nesneleri kataloğu