Menuçehr
Menuçehr (Farsça: منوچهر [Menučehr], Avesta: 𐬨𐬀𐬥𐬎𐬱𐬗𐬌𐬚𐬭𐬀 [Manuščiθra], Orta Farsça: 𐭬𐭭𐭥𐭰𐭧𐭫𐭲𐭫 [Manūčihr])
Şehname'ye göre İran'ın Pişdadîler Hanedanı'nın sekizinci Şahıdır. İran'ı Feridun’un dünya imparatorluğunun bölünmesinden sonra yöneten ilk İran şahıdır. Menuçehr, İrec’in haremindeki sevdiği bir cariyesinden doğan kızının oğludur[1][2] ve İrec’in ölümünün intikamını Feridun’un diğer oğulları olan Selm ve Tur’dan almıştır.[3]
Manūchehr, İrec'in ölümünün intikamını Feridun'un diğer iki oğlu Selm ve Tur'dan aldı. Manūchehr'in Tur'a karşı intikam savaşından doğan çatışma, Key Hüsrev'in hükümdarlığına kadar yüzyıllar boyunca süren İranlılar ile Turanlılar arasındaki savaşın başlangıcı oldu.[4]
Manūchehr, 120 yıllık bir saltanattan sonra öldü.[5] Bu uzun hükümdarlık dönemi boyunca İran'da barışı sağlamış, ancak onun ölümünden sonra yerini alan oğlu Nevzar, babası kadar güçlü bir hükümdar olamamıştır. Menuçehr'in saltanatı, İran mitolojisinde adalet ve düzenin savunucusu olarak anılmasını sağlamıştır.
Soy ağacı
değiştir| Şehrnaz | Feridun | Ernevaz | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Feridun'un kardeşi | İrec | Selm | Tur | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Peşeng | İrec'in kızı | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Menuçehr | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Notlar
değiştir- ^ DAVIS, Dick, “Women in Shahnameh”, Women and Medieval Epic: Gender, Genre and the Limits of Epic Masculinity, Ed. Sara S. Poor, K. Jana, Palgrave Macmillan, London 2007, ss. 67-90.
- ^ Şehname 1 (PDF). Milli Eğitim Basımevi. 1992. ss. 144 - 145 - 146. 28 Temmuz 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 12 Ekim 2024.
- ^ Şehname 1 (PDF). MİLLİ EĞİTİM BASIMEVİ. 1992. ss. 140 - 141, 173-174, 189 - 190. 28 Temmuz 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 12 Ekim 2024.
- ^ Altıngök, A. B.-a. (2011). Klasik ve Çağdaş Kaynaklar Işığında Turan-İran Kavramı ve Tarihsel Coğrafyası. Tarih İncelemeleri Dergisi, 26(2), 361-422.
- ^ Şehname 1 (PDF). Milli Eğitim Basımevi. 1992. s. 358. 28 Temmuz 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 12 Ekim 2024.