Kolofon, bir kitabın genellikle başlık sayfasında bulunan matbaa amblemi ve kitapla ilgili açıklamalardır. Yunanca 'zirve, son nokta' veya 'son rötuşlar' anlamına gelen kolophon kelimesinden gelmektedir.[1]

Peter Schöffer tarafından 1471 yılında basılmış bir kitaptaki kolofon.

Kolofon genellikle kitapta kullanılan yazı karakterlerini, kâğıt ve mürekkep türünü, ciltleme yöntemini ve malzemelerini anlatır. Teknik kitaplarda, kitabın hazırlanışında kullanılan yazılımlar da kolofon kısmında bulunabilir. Daha detaylı kolofonlar kitabın "sınırlı sayıda üretildiği" veya "özel basım olduğu" gibi detayları da içerirler.

Kolofon genelde telif durumunun belirtildiği sayfaya basılır ancak bazen arka kapakta da bulunabilir. Bazı eski kitaplarda, kitap metni bittikten hemen sonra basıldığı da görülür. Bazı durumlarda sadece basımevinin amblemine veya kitap rafta iken görünen ince kenarına kolofon dendiği de olur.

Kolofonun kullanımı çok eskilere dayanır. Asur, Babil ve Kenan gibi yakın doğu ülkelerinde kitapların veya yazılı tabletlerin sonuna metnin kim tarafından, kimin emriyle, neden, nerede, ne zaman, ne şekilde yazıldığına dair bilgiler; kelime adedi, kitaptaki slogan veya özlü sözler eklenirdi.

Kaynakça

değiştir
  1. ^ Oxford Ansiklopedik İngilizce Sözlük, colophon