Kepler-186f, Dünya'dan yaklaşık olarak 500 ışık yılı[1] uzaklıkta bulunan kırmızı cüce yıldız Kepler-186 yörüngesindeki bir ötegezegendir.[2][3][4] Kepler-186f, başka bir yıldızın yaşama elverişli bölgesinde keşfedilen, Dünya ile benzer yarıçapa sahip ilk gezegendir.

Kepler-186f[1][2]
Kepler-186f: Dünya büyüklüğünde ve yıldızının etrafında yaşanabilir bölgede bulunan bir güneşdışı gezegendir. (Ressam tasviri, 17 Nisan 2014.)[1][2]
Keşif
Keşif yeriKepler teleskobu
Keşif tarihi19 Mart 2014
geçiş
Keşif durumuYayımlanmış
Ana yıldız özellikleri
TakımyıldızKuğu
YıldızKepler-186
Sağ açıklık (α)19sa 54d 36.651s
Dik açıklık (δ)+43° 57′ 18.06″
Tayfsal sınıf
M1V[1]
Kütle (m)0,478[1] M
Yarıçap (r)0,472[1] R
Sıcaklık (T)3788[1] K
Metallik [Fe/H]-0,28[1]
Uzaklık492 ± 59[1] Iy (151 ± 18[1] pc)
Yörünge öğeleri
0,356 ± 0,048 AU
129,9459 ± 0,0012 g
Yörünge eğikliği (i)89,9°
Fiziksel özellikler
Ortalama yarıçap (r)
1,11 ± 0,14[1] R🜨
Katalog belirtmeleri
KOI-571.05
  Wikimedia Commons'ta ilgili ortam
Ayrıca bakınız: Ötegezegen, Liste

Yörünge karakteristikleri

değiştir
 
Kepler-186 sistemiyle Güneş Sistemi'nin karşılaştırması (17 Nisan 2014)[5]

Kepler-186f'in yörüngesel periyodu 129,9 gün,[2][5] yörüngesel yarıçapı Dünya'nın %36 kadarı olup bu mesafede yıldızıyla (Ay ve Dünya gibi) eşzamanlı dönüşüm içinde olup olmadığı belli değildir.[1] Bu sistemin yaşanabilir bölgesi, muhafazakâr bir tahminle Dünya'nın aldığı aydınlatmanın 0,88 ilâ 0,25 kadar olduğu bölgedir (0,22 ilâ 0,40 AB; Kepler-186f, %32 aydınlanmakta olduğundan bu bölgenin içinde, fakat Güneş Sistemi'nde Mars gibi[1] dış sınıra yakın bulunmaktadır.[1] Kepler-186f'nin aldığı yıldız akısı (İng. İngilizcestellar flux) Gliese 581 d'ninkine benzemektedir.[1]

Kütlesi, yoğunluğu ve bileşimi

değiştir

Kepler-186f'nin yarıçapı, Dünya'nın yarıçapından takriben %11 fazladır.[2][5] Kütlesi, yoğunluğu ve bileşimi bilinmemektedir; kütle tahminleri sadece su/buz karışımı olan bir gezegenle tamamen demirden meydana gelmiş bir gezegen için 0,32 M ilâ 3,77 M arasında olabilir; Dünya'nınkine benzer bir bileşim (1/3 demir, 2/3 silikat kaya) olması hâlinde 1,44 M olmalıdır.[1] Büyük çoğunluğu hidrojen/helyum olan bir atmosfer, yarıçapı 1,5 R'dan az olan gezegenler için pek muhtemel görülmemektedir. Kırmızı cüceler, gençken yaşlılara göre çok daha kuvvetli aşırı morötesi (XUV) ışımaları vardır; gezegenin esasî atmosferi, bu süre içinde foto buharlaşması (İng. İngilizcephotoevaporation) olabileceğinden H/He ağırlıklı zarfın büyük bir kısmının hidrodinamik kayıpla kaybetmesi muhtemeldir.[1]

Oluşum, kütleçekimsel evrim ve barınabilirlik

değiştir

Yıldız, ayrıca şimdiye kadar keşfedilmiş dört başka gezegene de ev sahipliği yapmaktadır. Fakat Kepler-186 b, c, d ve e, yıldıza fazla yakın olduklarından su bulunduramayacak kadar sıcaktırlar. İçteki dört gezegen, muhtemelen eşzamanlı dönerlerken daha dışarıda devreden Kepler-186f'nin dönüşünü yıldızın yavaşlatabilecek zamanı olmamış olması, buradaki zayıf kütle çekiminden dolayı mümkündür. Eşzamanlı dönüşle dönme ihtimali %50'dir. Böyle olmamış olsa bile yıldızına Dünya'nın Güneş'e olduğundan daha yakındır. Bu yüzden kendi etrafında Dünya'dan çok daha yavaş dönecek, bir dolanımı haftalar ya da aylar alacaktır. Kepler-186f'in eksen eğikliği muhtemelen çok az olduğundan Dünya'daki gibi eksen eğikliğinden dolayı mevsimleri olmayacaktır. Kepler-186f'nin yörüngesi dairesel olduğundan Mars gibi eksantriklikten dolayı da mevsimleri yoktur.[6] Gezegen oluşum simülasyonları göstermiştir ki bu yıldız sisteminde yıldızla Dünya arası geçiş yapmayıp Kepler-186e ile Kepler-186f arasında bulunan düşük kütleli bir gezegenin daha olması muhtemeldir. Böyle bir gezegen varsa Dünya'dan çok daha kütleli olamaz; aksi takdirde yörünge stabilitesi bozulurdu.[7] See also Tidal effects on rotation rate, axial tilt ve orbit. Kepler-186f'in yaşanabilir bölgedeki pozisyonu, yaşanabilir olmasını garantilemez; bu, bilinemeyen atmosferik karakteristiklerine de bağladır. Kepler-186f, bugünkü, hatta James Webb Uzay Teleskopu gibi yarının teleskoplarıyla atmosferi analiz edilemeyecek kadar uzaktadır.[5]

SETI araştırmaları için hedef

değiştir

Allen Telescope Array teleskobu 17 Nisan 2014'ten beri bir ay süreyle Kepler-186'dan gelen radyo dalgalarını dinlemiştir. Dinleme boyunca dünyadışı yaşam izleri bulunamamıştır. Tespit edilebilir olabilmesi için izotropik yayılan bir sinyâl olması hâlinde Arecibo Rasathanesi'nden en az 10 kat daha güçlü olmalıdır.[8]

Kaynakça

değiştir
  1. ^ a b c d e f g h i j k l m n o p q DOI:10.1126/science.1249403 free version = http://www.nasa.gov/sites/default/files/files/kepler186_main_final.pdf 18 Nisan 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  2. ^ a b c d e Johnson, Michele; Harrington, J.D. (17 Nisan 2014). "NASA's Kepler Discovers First Earth-Size Planet In The 'Habitable Zone' of Another Star". NASA. 17 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Nisan 2014. 
  3. ^ Chang, Kenneth (17 Nisan 2014). "Scientists Find an 'Earth Twin', or Maybe a Cousin". New York Times. 9 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Mayıs 2014. 
  4. ^ Morelle, Rebecca (17 Nisan 2014). "'Most Earth-like planet yet' spotted by Kepler". BBC News. 18 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Mayıs 2014. 
  5. ^ a b c d e Chang, Alicia (17 Nisan 2014). "Astronomers spot most Earth-like planet yet". Associated Press. 18 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Nisan 2014. 
  6. ^ "Kepler 186f - A Planet in the Habitable Zone (video)". Hangout On-Air. SETI Institute. 18 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Nisan 2014. 
  7. ^ Bolmont, Emeline; Raymond, Sean N.; von Paris, Philip; Selsis, Franck; Hersant, Franck; Quintana, Elisa V.; Barclay, Thomas (16 Nisan 2014). "Formation, tidal evolution ve habitability of the Kepler-186 system". arXiv. 19 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Nisan 2014. 
  8. ^ Quintana, Elisa (17 Nisan 2014). "Kepler 186f – First Earth-sized Planet Orbiting in Habitable Zone of Another Star". SETI Institute. 18 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Nisan 2014. 


Dış bağlantılar

değiştir