Kemalettin Tuğcu
Kemalettin Tuğcu (d. 27 Aralık 1902 - ö. 18 Ekim 1996),[1] Türk yazar.
| Kemalettin Tuğcu | |
|---|---|
| Doğum | 27 Aralık 1902 İstanbul, Osmanlı Devleti |
| Ölüm | 18 Ekim 1996 (93 yaşında) İstanbul, Türkiye |
| Defin yeri | Çengelköy Mezarlığı, İstanbul |
| Meslek | Yazar |
| Milliyet |  Türk |
| Dönem | 1928-1996 |
| Tür | Çocuk ve gençlik romanları |
200'den fazla Türkçe romana imza attı. İstanbul'da doğdu. Ayaklarındaki bir engel nedeniyle, uzun süreli eğitim göremedi. Kendi kendini yetiştirmiş olan Tuğcu, 13 yaşında şiir ve öykü yazmaya başladı. Özellikle, acıklı konuları ve melodramatik olay örgüleri olan romanlarıyla tanındı.[2]
1928 yılında Türkiye Yayınevi'nde çalışmaya başlayan Tuğcu'nun ilk romanı, 1936 yılında yayımlandı. Türkiye'nin hızlı bir değişim geçirdiği, özellikle köyden kente göçle birlikte kentlerin büyüdüğü, şehir merkezlerinde ahşap evler yıkılıp apartmanlar inşa edilirken kentlerin çevresinde kenar mahallelerin oluştuğu 1960'lı yıllarda Kemalettin Tuğcu'nun kısa romanları çok sayıda okura ulaştı. Okurları çoğunlukla çocuklardan ve gençlerden oluşan Kemalettin Tuğcu'nun 300'den fazla romanı yayımlandı.
Kemalettin Tuğcu, Türk sinemasında çocuk yıldızların rol aldığı filmlerin ilki olan Ayşecik'in senaryosunu kaleme almıştır. "Baba Evi" adlı romanı, aynı adlı televizyon dizisine ilham vermiştir.
1990'lı yılların sonlarında Star TV'de aynı adlı kitaplarından uyarlanarak yayımlanan Üvey Baba, Küçük Besleme, Mercan Kolye, Babamın Günahı ve Altın Saçlı Kız filmleri ile filmlerin devamı niteliğinde aynı kadroyla çekilen Üvey Baba, Küçük Besleme, Mercan Kolye dizileri büyük başarı kazanmıştır. 18 Ekim 1996 tarihinde ölen Kemalettin Tuğcu Çengelköy Mezarlığı'nda toprağa verilmiştir.
Romanları
değiştir- Ben ve Arkadaşlarım
- Adını Değiştiren Çocuk
- Aferin Yaşar
- Ah Bu Çocuklar
- Ahiretlik
- Kuklacı
- Bronz Madalya
- Altının Rüyası
- Ana Kucağı
- Anaların Anası
- Anasının Kızı
- Anasının Kuzusu
- Annelerin Çilesi
- Annemin Hikâyesi
- Annesizler
- Arabacının Kızı
- Aradaki Demir Kapı
- Arkadaşım Teoman
- Arsadaki Demir Kapı
- Ateş Böcekleri
- Ayrılık Yılı
- Ayşecik
- Baba Evi
- Gece Kuşları
- Babamın Çilesi
- Babamın Günahı
- Babasının Oğlu
- Babasızlar
- Balıkçı Güzeli
- Balıkçının Kızı
- Bekçi Baba
- Benim Annem
- Benim karım
- Bir Çocuğun Öyküsü
- Bir Dağ Masalı
- Bir Evlatlığın Hatıra Defteri
- Bir Garip Kızcağız
- Bir Köpeğin Anıları
- Bitişik Komşular
- Bizim Kuşak
- Bizim Mahallenin Çocukları
- Boş Beşik
- Bu Çocuk Kimin
- Bu Toprağın Çocukları
- Büyük Göç
- Büyüklerin Günahı
- Cambazın Kızı
- Can Yoldaşları
- Ceylan Kuzu
- Çalınmış Çocuklar
- Çiçekçi Amca
- Çiçekçi Kız
- Çiftlikteki Sürgünler # Çıkmaz Sokak
- Çocuk Hırsızları
- Çocuk İhtiyar
- Çocuk Pazarı
- Çocukların Adası
- Çocukluk Arkadaşım
- Çocuksuzlar
- Dağdaki Yabancı
- Deniz Çocuğu
- Deniz Kızı
- Devlet Kuşu
- Dilenci Baba
- Dişi Kuş
- Doğduğum Ev
- Doktor Anne
- Düşkün Çocuk
- Ekmek Parası
- El Kapısı
- Eski Bir Masal
- Eskici Baba
- Eskicinin Köpeği
- Evlatlık
- Garip
- Garip Emine
- Garip Kuşun Yuvası
- Göçmen Kızı
- Görmeyen Yavru
- Gurbet Acıları
- Gurbetteki Çocuk
- Gülçin Abla
- Güllü Bahçe
- Güzel Bir Gün
- Güzin Hala
- Hacı Baba
- Hayat Arkadaşı
- Herkesten Uzak
- Hırdavatçı Dede
- Hırsızın Oğlu
- Hissiz Adam
- Huysuz adam
- İçki Sanatı
- İçler Acısı
- İhtiyar Öğretmen
- İhtiyarlar
- İki Kardeş
- İncili Terlik
- İstanbul Sokakları
- Kaçık
- Kaçık Garip Bir Adam
- Kara Annem
- Karakaçan
- Karanlıkta Bir Çocuk
- Kardeşim Tomris
- Kartalın Yuvası
- Kayıkçı Güzeli
- Kayıp Aranıyor
- Kimsesiz
- Kimsesiz Adam
- Kimsesiz Çocuklar
- Kimsesizler
- Kırk Ev Kedisi
- Kız Arkadaşım
- Kız Evlat
- Kolsuz Bebek
- Korkunç Yıllar
- Koruköy’ün Yetimi
- Köy Doktoru
- Köyde Unutulanlar
- Köydeki Arkadaşım
- Köydeki Evimiz
- Köydeki Kısmet
- Köydeki Kız
- Köyden Gelen Kız
- Köyden İndim Şehire
- Köye Gelen Yabancı
- Köylü Çocuk
- Köyünü Unutan Adam
- Küçük Adamlar
- Küçük Balıkçı
- Küçük Besleme
- Küçük Bey
- Küçük Boyacı
- Küçük Çalgıcı
- Küçük Çırak
- Küçük Erkek
- Küçük Gazeteci
- Küçük Göçmen
- Küçük Hanım
- Küçük İşportacı
- Küçük Kambur
- Küçük Kaptan
- Küçük Sanatçı
- Küçük Serseri
- Küçük Sevgili
- Küçük Sürgün
- Küçük Şoför
- Küskün Çocuklar
- Mahallenin Sevgilisi
- Mavi Gözlü Bebek
- Maymunlar Adası
- Mehmetçik
- Mercan Kolye
- Mine’nin Arkadaşları
- Mirasyediler
- Ninelerin Ninesi
- Ormandaki İhtiyar
- Oyuncakçı Dede
- Öksüz Dilimi
- Öksüz Murat
- Öksüz Oğlan
- Pasifikte Bir Türk Genci
- Piyangocu Kız
- Saadet Borcu
- Sakat Çocuk
- Sakatın Gözyaşları
- Satılan Çocuk
- Serseri Çocuklar
- Siyah Atlı Şövalye
- Siyahlı Kadın
- Sokak Köpeği
- Sokaktan Gelen Çocuk
- Son Çocuk
- Soylu Çocuk
- Sürgün
- Süt Annem
- Süt Kardeşler
- Şehir Çocuğu
- Şeytan Çocuk
- Şımarıklar
- Şoförün Kızı
- Talihsiz Çocuk
- Tanrı Misafiri
- Taş Yürek
- Tekinsiz Ada
- Toprak Adamlar
- Toprak Ana
- Uçurum
- Uğurlu Çocuk
- Unutulan Çocuk
- Unutulan Kadın
- Üç Arkadaş
- Üç Arkadaş ve İçler Acısı
- Üvey Anne
- Üvey Baba
- Viran Bağ
- Yalnız Çocuk
- Yapraklar Dökülürken
- Yavrucuk
- Yer Altında Bir Şehir
- Yetim Ali
- Yetim Malı
- Yetimler Güzeli
- Yılanlı Bağ
- Yolunu Şaşıran Adam
- Yurt Özlemi
- Yuvadan Uzak
- Yuvaya Dönüş
- Zavallı Büyük baba
- Zavallı Çocuk
- İhtiyar Dilenci
Sinemaya uyarlanmış eserleri
değiştir- 1960 - Ayşecik
- 1961 - Kolsuz bebek ("Talihsiz Fatoş" romanından)
- 1964 - Yüz Karası
- 1997 - Baba Evi
- 1998 - Mercan Kolye
- 1998 - İki Arkadaş
- 1999 - Küçük Besleme (TV dizisi)
- 2000 - Hırsızın Oğlu (TV dizisi)
- 2000 - Üvey Baba (TV dizisi)
- 2004 - Canım Annem (TV dizisi)
Kaynakça
değiştir- ^ "Kemalettin Tuğcu öldü". Milliyet. 19 Ekim 1996. s. 21.
- ^ Ensonhaber (21 Ekim 2022). "400'den fazla kitap yazan, kendi kendini eğiten bir yazar: Kemalettin Tuğcu". Ensonhaber. 31 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mart 2023.