Katılımcı demokrasi
Katılımcı demokrasi, siyasi sistemlerin işleyişindeki bileşenlerin geniş katılımını vurgulayan bir siyasi teoridir. Bu teoriye göre demokrasinin etimolojik kökleri (Yunan demos ve kratos), halkın iktidarda söz sahibi olduğunu ve dolayısıyla demokrasinin katılımcı olması gerektiğini vurgular. Bununla birlikte, katılımcı demokrasi, geleneksel temsili demokrasiye göre daha kapsamlı sivil katılım biçimlerini ve daha fazla siyasi temsili savunma eğilimindedir. Katılımcı demokrasinin yaygın olduğu toplumlar herhangi bir olay karşısında kolayca örgütlenebilir bunun yanında otoriter rejimlerin kuvvetli olduğu toplumlarda halk kolayca birleşemez.[1]
Örnek olarak, temsilcilerin seçilmesinden ziyade bir sıralama sistemi yoluyla yönetim organlarının yaratılmasının, yurttaşların iktidar pozisyonlarını kendilerinin elinde tutmasına izin vererek daha katılımcı bir organ üreteceği düşünülmektedir.[2]
Bazı akademisyenler, güçlü bir hükûmet dışı kamusal alanın güçlü bir liberal demokrasinin ortaya çıkması için bir ön koşul olduğu inancına dayanarak, terimin sivil toplum alanındaki topluluk temelli faaliyetlere yeniden odaklanılması gerektiğini savunuyor.[3] Bu akademisyenler, sivil toplum alanı ile resmi siyasi alan arasındaki ayrılığın önemli olduğunu vurgulama eğilimindedir.[4]
 | Siyaset ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |
Kaynakça
değiştir- ^ Participatory Democracy: Prospects for Democratizing Democracy (İngilizce). Black Rose Book. 2017. ss. 259-263.
- ^ The Principles of Representative Government. Cambridge University Press. 1995.
- ^ Alternative Conceptions of Civil Society, edited by Simone Chambers and Will Kymlicka (Princeton University Press, 2002)
- ^ The Idea of Civil Society, by Adam B. Seligman (Princeton University Press, 1992)