Kasım er-Rimi
Kasım Muhammed Mehdi er-Rimi (Arapça: قاسم محمد مهدي الريمي; 5 Haziran 1978, Rayima - 29 Ocak 2020, el-Beyda), tanınan diğer adlarıyla Ebu Hüreyre[1] veya Ebu Hüreyre el-Sanai,[1] silahlı İslamcı örgüt Arap Yarımadası el-Kaidesi'nin lideri olan Yemenli İslamcı.
| Kasım er-Rimi | |
|---|---|
| 2. Arap Yarımadası el-Kaidesi lideri | |
| Görev süresi Haziran 2015 - 29 Ocak 2020 | |
| Yerine geldiği | Nasır el-Vuheyşi |
| Kişisel bilgiler | |
| Doğum | Kasım Muhammed Mehdi er-Rimi 5 Haziran 1978 Rimi, Yemen |
| Ölüm | 29 Ocak 2020 (41 yaşında) El-Beyda, Yemen |
| Milliyeti | Yemenli |
| Dini | Sünni İslam |
| Askerî hizmeti | |
| Bağlılığı | El-Kaide |
| Çatışma/savaşları | Afganistan Savaşı Yemen'deki el-Kaide ayaklanması Yemen İç Savaşı |
1990'larda Yemen'den Afganistan'a hareket ederek el-Kaide'ye katıldı. 2004'te Yemen'da yakalanarak tutuklandı ve cezaevine konuldu; ancak Şubat 2006'da cezaevinden kaçtı. Ocak 2009'da kurulan Arap Yarımadası el-Kaidesi'nin askerî komutanı olurken, örgüt lideri Nasır el-Vuheyşi'nin Haziran 2015'te öldürülmesi sonrasında örgüt liderliğine seçildi.
İlk yılları ve el-Kaide'ye katılışı
değiştirKasım Muhammed Mehdi er-Rimi, 5 Haziran 1978'de, günümüzde Yemen'in San'a iline bağlı Rimi köyünde doğdu.[2] Afganistan Savaşı öncesinde Afganistan'a giderek el-Kaide'ye katıldı ve örgüt tarafından el-Faruk kampında eğitildi.[3][1] Afganistan Savaşı'nda aktif olarak yer aldı.[1]
2002'de Yemen'e döndükten sonra, kendisinin de arasında bulunduğu bir grubun, Ebu Ali el-Harisi'nin öldürülmesine tepki olarak Amerika Birleşik Devletleri'nin Yemen Büyükelçisi Edmund James Hull'a düzenlemek istedikleri suikast planı gün yüzüne çıktı.[3][4] 2004'te, başkent San'a'daki beş elçilik binasına yapılan saldırı planıyla bağlantısı olduğu gerekçesiyle tutuklanarak cezaevine gönderildi.[5] Şubat 2006'da, San'a'da tutulduğu hapishaneden 22 mahkûmla birlikte kaçtı.[1] Bazı Amerikalı ve Yemenli yetkililerin söylemlerine göre kaçışta, el-Kaide sempatizanı Yemenli güvenlik birimlerinin yardımı da olmuştu.[6]
Yemen'de el-Kaide ile faaliyetleri
değiştirYemen el-Kaidesi'nde, üst seviye yönetici olarak faaliyetlerine devam eden er-Rimi,[5] 24 Ocak 2009'da İnternet'te yayınlanan ve el-Kaide'nin Suudi Arabistan ile Yemen'deki yapılanmalarının Nasır el-Vuheyşi liderliğinde birleşmesiyle Arap Yarımadası el-Kaidesi'nin kurulduğunun duyurulduğu videoda yer aldı. Kendisi ise örgütün askerî komutanı ve ikinci seviye lideri olarak belirlenmişti.[7] 3 Şubat 2009'da Suudi Arabistan İçişleri Bakanlığı tarafından yayınlanan "en çok aranan terörizm şüphelileri" listesinde yer aldı.[8] 11 Mayıs 2010'da, Amerika Birleşik Devletleri Dışişleri Bakanlığı tarafından Özellikle Seçilmiş Küresel Terörist olarak tanımlanarak kendisinin yakalanması veya öldürülmesiyle sonuçlanacak bilgi paylaşımı için $5 milyon ödül vadedildi.[9]
2013 San'a saldırısının gerçekleştirildiği komplekste yer alan hastanedeki bazı doktor ve hastaları öldürülmesi sonrasında yayınladığı video mesajda, hastanenin hedef alınmadığı ve saldırganlardan birinin yanlışlıkla hastaneye saldırdığını belirterek olay için özür diledi.[10]
Yemenli emniyet yetkililerinin açıklamasına göre 12 Haziran 2015'te, Yemen'in el-Mukelle şehri civarında Amerikan insansız hava araçlarınca gerçekleştirilen hava saldırılarında ölenler arasında el-Vuheyşi de bulunmaktaydı.[11][12] Birkaç gün sonra örgüt tarafından İnternet'te yayınlanan bir bildiriyle kendisinin ölümü doğrulandı ve örgütün liderliğine Kasım er-Rimi geçti.[13] 9 Temmuz'da yayınlanan video mesajla, el-Kaide ve lideri Eymen ez-Zevahiri'ye olan bağlılığını yineledi.[3]
Kaynakça
değiştir- Gunaratna, Rohan; Oreg, Aviv (2015). The Global Jihad Movement (İngilizce). Rowman & Littlefield. ISBN 1442245425.
- ^ a b c d e Gunaratna & Oreg 2015, s. 154.
- ^ "El-Kaide ile bağlantılı tüzel kişi, kuruluş veya organizasyonlar" (PDF). TBMM. 6 Nisan 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Eylül 2016.
- ^ a b c Joscelyn, Thomas (9 Temmuz 2015). "New AQAP leader renews allegiance to the 'beloved father,' Ayman al Zawahiri" (İngilizce). The Long War Journal. 4 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Eylül 2016.
- ^ Hull, Edmund James (2011). "The Season of Assasinations". High-Value Target: Countering Al Qaeda in Yemen (İngilizce). Potomac Books. ISBN 1597977543. 3 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Eylül 2016.
- ^ a b "Profile: Al-Qaeda in the Arabian Peninsula" (İngilizce). BBC News. 16 Haziran 2015. 22 Temmuz 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Eylül 2016.
- ^ Raghavan, Sudarsan (3 Ocak 2010). "Al-Qaeda benefits from a decade of missteps to become a threat in Yemen". The Washington Post (İngilizce). San'a. 1 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Eylül 2016.
- ^ "Al-Qaeda in the Arabian Peninsula: who are they?" (İngilizce). Channel 4 News. 8 Mayıs 2012. 10 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Eylül 2016.
- ^ "Kingdom unveils list of 85 wanted militants abroad" (İngilizce). Cidde: Arab News. 3 Şubat 2009. 10 Eylül 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Eylül 2016.
- ^ "Designations of AQAP Leaders Qasim al-Rimi and Nayif al-Qahtani" (İngilizce). Amerika Birleşik Devletleri Dışişleri Bakanlığı. 11 Mayıs 2010. 26 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Eylül 2016.
- ^ Basil, Yousuf; Shoichet, Catherine E. (22 Aralık 2013). "Al Qaeda: We're sorry about Yemen hospital attack" (İngilizce). CNN. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Eylül 2016.
- ^ Ford, Dana (15 Haziran 2015). "Top al Qaeda leader reported killed in Yemen" (İngilizce). CNN. 2 Temmuz 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Eylül 2016.
- ^ Riedel, Bruce (12 Temmuz 2015). "Al-Qaida's Hadramawt emirate". Brookings Institution. 30 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Eylül 2016.
- ^ "Al Qaeda in Yemen says leader killed in U.S. bombing" (İngilizce). Reuters. 16 Haziran 2015. 1 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Eylül 2016.