Kıymetli evrak
Kıymetli evrak; Ticaret Kanunu’nda, bunlarda mündemiç olan hak senetten ayrı olarak dermeyan edilemediği gibi, başkalarına da devredilemez senetlerdir” şeklinde tanımlanmıştır.[1] Kanunda yer alan bu tanımda, kıymetli evraklar, bir hakkın aracı değil, hakkın unsuru olarak kabul edilmektedir. Hak böylece senede bağlanarak, bir yandan tedavül kolaylığı sağlanırken, diğer yandan şekil şartları ve tekeffül hükümleri ile de güvenlik ihtiyacı güdülmektedir. Birer kıymetli evrak olan para, emtia ve pay senetleri tedavül ve güvenliği en iyi şekilde sağlarlar. Kısaca, kıymetli evrak, hakkın senede bağlı olduğu ve hakkın senetsiz olarak ileri sürülemediği ve devrinin mümkün olmadığı, içerdikleri hakkı temsil etmeleri bakımından bizatihi bir değer ifade eden senetlerdir.
Kıymetli evrakın tasnifi
değiştir- Temsil ettikleri hakkın türü bakımından
- Alacak Senetleri (poliçe, bono, çek), tahvil
- Pay senetleri ve ilmuhaberler
- Emtia senetleri; Ayni hakları temsil eder (taşıma senedi, makbuz senedi, varant, konşimento)
- Yedek edim yetkisi içeren senetler; Tahviller
- Bir hakkın kullanılmasi talebini içeren senetler; Kuponlar
- Kamu güvenliğine sahip olup olmama bakımından
- İskonto esasına dayalı olup olmama
- Düzenlenmelerine sebep olan hukuki işleme olan ilgisine göre;
- İlli (sebebe bağlı) kıymetli evraklar
- Kurucu kıymetli evraklar
Kaynakça
değiştir- ^ Türk Ticaret Kanunu m. 557
Hukuk ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |