Kültürel soykırım

Kültürel soykırım ya da etnosit, kültürel, ekonomik, askeri vb. diğer alanlarda, diğerlerine göre daha güçlü olan bir kültürün, bünyesinde yaşadığı insanların kültürlerinin unutulmasına yönelik yaptığı soykırım çalışmalarına verilen sıfattır. Diğer etnik dillerin yokedilmeye çalışılması, diğer etnik gruplara ait tarihi kalıntıların tahribatı, psikolojik olarak aşağılık kompleksini aşılama, tarihi saptırma gibi faaliyetler kültürel soykırımın işlevleri olarak görülebilir. Kültürel soykırımda amaç, bir milletin milli duygularını yıkmak, onları aşşağılık kompleksine sokmak, tarihi, kültürel ve sosyal iç dinamiklerini bozmak, bu doğrultuda kendi etnik grubuna katılmasını sağlamaktır. Tarihin birçok döneminde kültürel soykırım uygulamaları ile karşılaşılmıştır. Tarih sahnesinden silinen birçok etnik grubun bu tür uygulamalara maruz kaldığı düşünülmektedir.

Günümüz koşullarında iletişimin kolaylaşması, devletler ve milletlerarası gelişmişlik uçurumunun yükselmesi kültürel soykırımın işleyişini hızlandırmıştır.

Adlandırma

Bu terim, avukat Raphael Lemkin tarafından 1933'te soykırımı oluşturan bileşenlerden biri olarak önerilmiştir. 2007 yılındaki Birleşmiş Milletler Yerli Hakları Beyannamesi'nde cultural genocide ile ethnocide terimleri yan yana kullanılmıştır

Örnekleri

• Kanada'da 1956 yılında Sayisi Denelerine uygulanan zorunlu tehcir yaşlı neslin bu zamana kadar edindiği bütün geleneksel ekolojik bilgi birikimini hemen hemen yok etmiştir ve bu kültürel soykırım (ethnocide or cultural genocide) olarak nitelendirilmektedir.
• 2007 yılında bir Kanada Meclis Üyesi Kızılderili İşleri Bakanlığı'nın Kızılderili Kütüğü'ndeki kayıtlı Kanada Kızılderililerinin tedavi belgelerinin yok edilmesini kültürel soykırım (cultural genocide) olarak nitelendirmiştir.