Heinrich Gustav Magnus
Heinrich Gustav Magnus (Almanca telaffuz: [ˈhaɪ̯nʁɪç ˈɡʊsta(ː)f ˈma(ː)ɡnʊs]; d. 2 Mayıs 1802 - ö. 4 Nisan 1870); Alman kimyacı ve fizikçi. Akışkanlar mekaniği'nde kullanılan Magnus etkisi onun adını taşır.[1]
Gustav Magnus | |
|---|---|
 Heinrich Gustav Magnus | |
| Doğum | 2 Mayıs 1802 Berlin, Brandenburg, Kutsal Roma İmparatorluğu |
| Ölüm | 4 Nisan 1870 (67 yaşında) Berlin, Almanya |
| Defin yeri | Dorotheenstadt Mezarlığı 52°31′42″K 13°23′1″D / 52.52833°K 13.38361°D |
| Milliyet | Alman |
| Mezun olduğu okul(lar) | Berlin Üniversitesi Stockholm Üniversitesi Sorbonne |
| Tanınma nedeni | Magnus etkisi Magnus'un yeşil tuzu |
| Din | Yahudi, daha sonra Hristiyan oldu. |
| Ödüller | ForMemRS |
| Kariyeri | |
| Dalı | Kimya ve fizik |
| Çalıştığı kurum | Frederick William University, Humboldt University of Berlin |
| Doktora danışmanı | Eilhard Mitscherlich |
| Doktora öğrencileri | Hermann Knoblauch August Kundt Emil Warburg Gustav Wiedemann |
| Diğer önemli öğrencileri | Wilhelm von Beetz Rudolf Clausius |
Berlin'de dünyaya gelmiştir. Babası zengin bir tüccardır ve 5 erkek kardeşinden biri ünlü ressam Eduard'dır (1799-1872). Berlin'de okuduktan sonra dönemin kimyacılarından Jöns Jakob Berzelius'a bağlı çalışmak için Stokholm'a gitmiştir. Sonra da Gay-Lussac ve Thénard'a bağlı çalışmak için Paris'e.Daha sonra ise teknoloji ve fizik üzerine öğretim görevlisi olmak için 1831'de Berlin'deki üniversiteye geri döner. 1834'te asistant profesör 1845'te ise artık profesör olarak görevlendirilir.
Öğretmen olarak başarısı hızlı ve olağanüstüdür. Açık ve anlaşılır stili ve deneysel ispatlarının mükemmelliği asistanlarını bir grup ateşli bilim adamı olmaya sevk eder. Onlara uygulamalı fiziğin önemini göstermeye çalışmaktadır. Bunun için de onları şehrin fabrika ve atölyelerine götürür. Hatta bir grup genç öğrenciyi haftada bir evinde toplarayak fizikle ilgili sorularını cevaplar ve konuşmalar yapar.
1827'den 1833'e kadar zamanının çoğunu kimyasal araştırmalarla geçirir. Bu araştırmalar; ilk platino-ammonium bileşiğinin (Magnus's green salt : [Pt(NH3)4][PtCl4]) bulunmasıyla ve diğer buluşlarla sonuçlanır.
Daha sonraları ise üzerine çalıştığı konular; eritilmiş grena ve vezüviyanit'in yoğunluğunun düşmesi, kandaki gazların emilmesi (1837-1845), sıcaklıkla gazların genleşmesi (1841-1844), suyun ve çeşitli çözeltilerin buhar basıncı (1844-1854), termoelektrik (1851), elektroliz (1856), indüksiyon (1858-1861), ısının gazlardaki iletkenliği (1860), ısının polarizasyonu (1866-1868), ateşli silahların mermilerinin sapmasıdır. 1861'den itibaren daha çok buharların ve gazların ısı geçirimi ile ilgilenmiştir. Özellikle kuru ve nemli havadaki davranışlarıyla ve de nemin katı yüzeyler üzerinde yoğunlaşmasıyla oluşan termal etkiler üzerine çalışmıştır.
Berlin'deki üniversitede sırasıyla 1847, 1858 ve 1862 yıllarında üç kere fakülte dekanı, 1861'de ise rektör seçilmiştir. Ünü ve başarısı nedeniyle devlet tarafından kendisine çeşitli görevler verilmiştir. 1865'te Frankfurt'ta düzenlenen konferansta Prusya'yı temsil etmiş ve de ağırlık ve uzunluklarda kullanılmak üzere uniform bir metrik sistemi Almanya'ya tanıtmıştır. Çalışmaları 45 yıl boyunca aralıksız devam etmiştir. İlk makalesi daha kendisi öğrenciyken 1825'te, son makalesi ise öldükten hemen sonra yayımlanmıştır. 1840'ta Berlin'de yaşayan Fransız protestan bir ailenin Bertha Humblot isimli kızıyla evlenmiştir. Bu evliliğinden bir oğlu ve iki kızı olmuştur.
Kaynakça
değiştir- ^ Tietz, Tabea. "Heinrich Gustav Magnus and the Magnus Effect" (İngilizce). 13 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Aralık 2022.