Harbiye, Defne

Defne, Hatay, Türkiye'de mahalle

Harbiye, Hatay ilinin Defne ilçesine bağlı mahalle. Binlerce yıllık bir yerleşim yeridir. Tarihsel adı 'Defne' veya 'Daphne' olarak bilinmektedir. Defne bitkisi ve koza ipeği üreticiliğine sık rastlanır.

Harbiye
Harita
Mahallenin haritadaki yeri
Hatay ilinin Türkiye'deki konumu
Hatay ilinin Türkiye'deki konumu
Hatay üzerinde Harbiye
Harbiye
Harbiye
Harbiye'nin Hatay'daki konumu
Koordinatlar: 36°08′42″N 36°08′28″E / 36.145°K 36.141°D / 36.145; 36.141
Ülke Türkiye
İlHatay
İlçeDefne
Coğrafi bölgeAkdeniz Bölgesi
İdare
 • YöneticiMuhtar[1]
İhtiyar heyeti[1]
Yüzölçümü
 • Toplam16,54 km²
Nüfus
 (2023)[3]
25.632[2]
Zaman dilimiUTC+03.00 (TSİ)
İl alan kodu326
İl plaka kodu31
Posta kodu31160

Tarihçe

değiştir

Harbiye'de 1939 yılında belediye teşkilatı kuruldu.[5] 12 Kasım 2012'de TBMM'de kabul edilen 6360 sayılı kanun ile mahalle oldu.[6]

Coğrafi konumu

değiştir

Harbiye, E-91 kara yolu üzerinde bulunur ve Antakya şehir merkezinin yaklaşık 8 km güneyindedir. E-91 kara yolu, Harbiye'den 55 km sonra Suriye sınırından geçip Orta Doğu'ya uzanır.

Kaynakça

değiştir
  1. ^ a b "5393 sayılı Belediye Kanunu" (PDF). mevzuat.gov.tr. 3 Temmuz 2005. s. 3. 1 Haziran 2024 tarihinde kaynağından (pdf) arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Eylül 2024. Madde 9- Mahalle, muhtar ve ihtiyar heyeti tarafından yönetilir. 
  2. ^ "Adrese Dayalı Nüfus Kayıt Sistemi". Türkiye İstatistik Kurumu. Erişim tarihi: 20 Nisan 2024. 
  3. ^ "TÜİK Merkezi Dağıtım Sistemi Nüfus Verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 25 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ekim 2020. 
  4. ^ Bereketoğlu, Canan (2024). "Defne (Hatay) Büyükşehir İlçesinin İdari Coğrafyası (YL Tezi)". Hatay Mustafa Kemal Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. tez.yok.gov.tr. s. 42. 
  5. ^ Adıgüzel, Şenol (2014). "Hatay Büyükşehir Belediyesi". Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 1 (Özel). dergipark.org.tr. s. 59. 20 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Eylül 2020. 
  6. ^ "Kanun No. 6360". 15 Haziran 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Nisan 2014.