Eski Sağ (Amerika Birleşik Devletleri)

Eski Sağ, Amerikan muhafazakârlığının, en belirgin olan bir kolu için kullanılan gayri resmî bir isimdir.

Eski Sağ, Demokratik Başkan Franklin Roosevelt ve onun New Deal programı tarafından iç diktatörlük tehlikesi olarak gördükleri için birleşti. Çoğu, doğal eşitsizlikleri, geleneği, sınırlı hükûmeti ve anti-emperyalizmi savunmalarının yanı sıra demokrasiye ve Washington'un artan gücüne karşı şüpheleriyle birleşti. Eski Sağ tipik olarak laissez-faire klasik liberalizmi tercih etti. Eski Sağ'ın anti-emperyalizme olan bağlılığı, küresel demokrasinin müdahaleci hedefi, siyasi solun ve bazılarının modern sağın toplumsal ve kurumsal mühendisliği ile çelişiyordu.

Tarihçe

Eski Sağ, Cumhuriyetçi Parti'nin 1910'da bölünmesiyle ortaya çıktı ve 1940'larda parti içinde etkili oldu.1933'ten itibaren, birçok Demokrat, Franklin D. Roosevelt'e ve onun New Deal Koalisyonu'na muhalefetleri nedeniyle Eski Sağ ile ilişkilendirildi. Muhafazakârlar dış politika konusunda anlaşamadılar ve Eski Sağ, İkinci Dünya Savaşı'nın başlangıcında Avrupa'ya müdahaleci olmayan politikaları tercih etti. Savaştan sonra Başkan Harry Truman'ın iç ve dış politikalarına karşı çıktılar. Son büyük savaş, 1952'de başkanlık adaylığı için Dwight D Eisenhower tarafından mağlup edilen Ohio Senatörü Robert A. Taft tarafından yönetildi. Daha sonra William F. Buckley, Jr., Barry Goldwater ve Ronald Reagan tarafından yönetilen yeni muhafazakâr hareket, Eski Sağın yerel New Deal karşıtı muhafazakârlığının çoğunu benimsedi, ancak serbest ticaret ve agresif bir anti-komünist politika ile Eski sağdan daha farklı oldular.