Eski İsveççe
Eski İsveççe (Modern İsveççe: fornsvenska), Orta Çağ'da konuşulan İsveç dilinin iki farklı evresi için kullanılan bir isimdir: 1225'ten yaklaşık 1375'e kadar konuşulan Erken Eski İsveççe (Klassisk fornsvenska) ve 1375'ten 1526'ya kadar konuşulan Geç Eski İsveççe (Yngre fornsvenska).[1]
| Eski İsveççe | |
|---|---|
| Bölge | İsveç Finlandiya ve Estonya kıyıları |
| Ölü dil | 16. yüzyılda Modern İsveççeye dönüştü |
| Dil ailesi | |
| Yazı sistemi | Latin, Runik yazı |
| Dil kodları | |
| ISO 639-3 | – |
Tarihçe
değiştirEski İsveççe, Eski Doğu İskandinavcası'ndan (Eski Norsça'nın doğu lehçesi) gelişmiştir.[2] 800 ile 1100 yılları arasında konuşulan İsveççe ve Danca'nın en eski biçimleri, Eski Doğu İskandinavca lehçeleri olup, o dönemde tüm metinlerin runik alfabeyle yazıldığı için Runik İsveççe ve Runik Danca olarak da adlandırılır. Ancak bu lehçeler arasındaki farklar oldukça azdı ve gerçek ayrışma 12. yüzyılda başladı, 13. yüzyılda Eski İsveççe ve Eski Danca olarak ayrıştı. Älvdalska lehçesinin İsveççeden ne zaman ayrılmaya başladığı kesin olarak bilinmemektedir.
Eski İsveççe, Modern İsveççeden belirgin şekilde farklıydı. Daha karmaşık bir hal yapısına sahipti. İsimler, sıfatlar, zamirler ve bazı sayılar dört halde çekimlenirdi: yalın, tamlayan, yönelme ve belirtme halleri.[3]
Kaynakça
değiştir- ^ Bandle, Oskar; Elmevik, Lennart; Widmark, Gun. The Nordic languages: An International Handbook of the History of the North Germanic Languages. Volume 1. Walter de Gruyter 2002. Accessed through Google Books.
- ^ Klassisk- och yngre fornsvenska. Svenska språkhistoria. Retrieved 2009-28-10.
- ^ Beukema, Frits H.; van der Wurff, Wim. Imperative clauses in generative grammar: studies in honour of Frits Beukema. John Benjamins Publishing Company 2007. p. 195, note 14. Accessed through Google Books.
Dış bağlantılar
değiştir- Altschwedische Grammatik Adolf Noreen tarafından Cermen Sözlük Projesi
- Eski İsveççe fiil çekimi