Bizans-Macar Savaşı (1127-1129)
Bizans-Macar Savaşı Tuna'da 1127-1129 yılları arasında Bizans ve Macar kuvvetleri arasındaki savaştır. Bizans birincil kaynakları olan Kinnamos ve Honiatis, bu sefer hakkında çok az ayrıntı verirler; tarih belirtmemişler ve söyledikleri önemli ölçüde farklılık gösterir. Burada 1127-1129 arası sunulan kronoloji, Michael Angold ve diğer bilginlerin iznini takip eder, ancak John Fine olayları daha eski 1125-1126 tarihlerine yerleştirir.[1][2] Bizanslı vakainüvis Nikitas Honiatis'a göre Bizans kenti Braničevo vatandaşları "ticaret yapmak için" Bizans İmparatorluğu'na "gelen Macarlara saldırdılar ve yağmaladılar, onlara karşı en kötü suçları işlediler".[3] II. István, yaz aylarında imparatorluğa saldırdı.[4] Birlikleri Belgrad, Braničevo ve Niş'i yağmaladılar ve Macaristan'a dönmeden önce Serdika (modern Sofya) ve Filippopolis (modern Filibe) çevresindeki bölgeleri talan ettiler.[4][5] Buna cevap olarak II. İoannis, 1128 yılında Macaristan'a yürüdü, kraliyet birliklerini Haram Muharebesi'nde mağlup etti ve "Macaristan'ın en zengin toprakları olan Frangochorion'u ele geçirdi", bu topraklar günümüzde Sırbistan'dır.[6] Macarlara karşı kazandığı zaferin ardından II. İoannis, Sırplara karşı ceza niteliğinde bir baskın başlattı. Bizanslılar için bunun tehlikesi, Sırpların kendilerini Macaristan ile aynı tarafa geçmeleriydi. Birçok Sırp esir alındı ve bunlar, askerlik karşılığı Küçük Asya'da Nikomedia'da iskan edildiler. Bu, kısmen Sırpları teslim olmaya teşvik etmek (Sırbistan en azından nominal olarak Bizans himayesindeydiler) ve kısmen Doğudaki Bizans sınırını Türklere karşı güçlendirmek için yapıldı. Sırplar bir kez daha Bizans himayesini kabul etmek zorunda kaldılar.[7] Macaristan'da ise, Haram Muharebesi'nde alınan yenilgi II. István'ın otoritesini sarsmıştı, kendilerini kral ilan eden 'Bors' (muhtemelen Boris Kalamanos) ve 'İvan' isimli iki kontun başlattığı ciddi bir isyanla karşı karşıya kaldı. Her ikisi de nihayetinde mağlup edildi, İvan'ın başı vurulurken Bors Bizans'a sığındı.[8] Hasta olup, anavatanında tedavi gören István, İoannis Kinnamos'a göre, hiçbir mücadeleye katılamadı.[6] İoannis Kinnamos, István'ın Bizans İmparatorluğu'na karşı ikinci bir seferini yazar,[9] İoannis Kinnamos, Stephen tarafından Bizans İmparatorluğu'na karşı ikinci bir kampanya yazar,[9] Olomouc Dükü Václav komutasındaki Bohemya takviyeleri tarafından desteklenen Macar birlikleri Braničevo'yu bir saldırı ile alıp ve kalesini yıktı.[10] Muhtemelen Kral Stephen otoritesini teyit etmek için için, Macarlar İoannis tarafından derhal yeniden inşa edilen Bizans sınır kalesi olan Braničevo'ya saldırarak, düşmanlığı yenilediler. Daha fazla Bizans askeri başarısı - Honiatis birkaç çatışmadan bahseder - barışın tesisi ile sonuçlandı.[11] Kinnamos, barış kurulmadan önce gerçekleşen bir Bizans yenilgisini anlatır ve bu da seferin tamamen tek taraflı olmadığını gösterir.[12] Ancak Macar kayıtları, Kral Stephen'ın tekrar mağlup edildiğini ve sonuç olarak Bizans şartları ile barış müzakere etmek zorunda kaldığı konusunda Honiatis ile anlaşır.[13] Tarihçi Ferenc Makk, İmparator II. İoannis'in geri çekilmek zorunda kaldığını ve barış için taelpte bulunduğunu ve anlaşmanın Ekim 1129'da imzalandığını belirtir.[14] Bizanslılar Braničevo, Belgrad ve Zemun'un kontrollerini onaylandılar ve ayrıca 1060'lardan beri Macarların elinde olan Syrmia bölgesini (Honiatis Frangochorion olarak adlandırıldı) kurtardılar. Macar hak iddia eden Álmos'un, 1129'da ölmesi büyük sürtünme kaynağını ortadan kaldırdı.[15]
| Bizans-Macar Savaşı | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||
| Taraflar | |||||||
|
Macaristan Sırbistan | Bizans İmparatorluğu | ||||||
| Komutanlar ve liderler | |||||||
|
II. István Setephel | II. İoannis | ||||||
| Çatışan birlikler | |||||||
|
Macaristan ordusu Sırp kuvvetleri Bohemya kuvvetleri | Bizans ordusu | ||||||
Kaynakça
değiştir- Özel
- ^ Angold 1984, s. 154.
- ^ Fine 1991, s. 235–236.
- ^ Fine 1991, s. 234.
- ^ a b Treadgold 1997, s. 631.
- ^ Fine 1991, ss. 234-235.
- ^ a b Makk 1989, s. 25.
- ^ Angold 1984, s. 153.
- ^ Makk 1989, ss. 25-26.
- ^ a b Stephenson 2000, s. 208.
- ^ Makk 1989, ss. 26-27.
- ^ Choniates & Magoulias 1984, ss. 11-12.
- ^ Cinnamus 1976, s. 19.
- ^ Bury 1975, Chapter XII.
- ^ Makk 1989, s. 27.
- ^ Fine 1991, s. 235.
- Genel
Birincil
değiştir- Choniates, Niketas; Magoulias, Harry J. (trans.) (1984). O City of Byzantium: Annals of Niketas Choniates. Detroit, Michigan: Wayne State University Press. ISBN 978-0-81-431764-8. 24 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2019.
- Cinnamus, Ioannes (1976). Deeds of John and Manuel Comnenus. New York, New York and West Sussex, United Kingdom: Columbia University Press. ISBN 978-0-23-104080-8. 27 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2019.
İkincil
değiştir- Angold, Michael (1984). The Byzantine Empire, 1025–1204: A Political History. Londra, United Kingdom: Longman. 7 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2019.
- Bury, John Bagnell (1975). The Cambridge Medieval History: The Byzantine Empire. Byzantium and its Neighbours, Volume 4. Cambridge, United Kingdom: Cambridge University Press. ISBN 978-0-52-104535-3. 24 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2019.
- Fine, John Van Antwerp (1991) [1983]. The Early Medieval Balkans: A Critical Survey from the Sixth to the Late Twelfth Century (İngilizce). Ann Arbor, Michigan: University of Michigan Press. ISBN 0-472-08149-7.
- Makk, Ferenc (1989). The Arpads and the Comneni: Political Relations between Hungary and Byzantium in the 12th Century. Budapest, Hungary: Akadémiai Kiadó. ISBN 978-9-63-055268-4. 8 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2019.
- Stephenson, Paul (2004). Byzantium's Balkan Frontier: A Political Study of the Northern Balkans, 900–1204. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 0-511-03402-4. 6 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2019.
- Treadgold, Warren (1997). A History of the Byzantine State and Society (İngilizce). Stanford, Kaliforniya: Stanford University Press. ISBN 0-8047-2630-2.
- Živković, Tibor (2008). Forging unity: The South Slavs between East and West 550-1150. Belgrad: The Institute of History, Čigoja štampa. 21 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2019.