Başkurtça

Kıpçak grubundan, Başkurdistan'ın resmi dili
(Başkırtça sayfasından yönlendirildi)

Başkurtça veya Başkırca (Başkurtça: Башҡорт теле; Başqort tele), çağdaş Türk yazı dillerinden biridir ve Kıpçak grubuna bağlıdır. Çoğunluğu Başkurdistan'da yaşayan Başkurtlarca konuşulur.

Vikipedi
Vikipedi
Özgür Ansiklopedi Vikipedi'nin Başkurtça (ba) sürümü
Başkurtça
Başqort tele, başqortsa
TelaffuzBaşqort tele
BölgeVolga Federal Bölgesi, Orta Asya
EtnisiteBaşkurtlar
Konuşan sayısı2.060.000  (2010)[1]
Dil ailesi
Türki diller[2]
Yazı sistemiKiril alfabesi
Resmî durumu
Resmî dil Başkurdistan (Rusya)
Dil kodları
ISO 639-1ba
ISO 639-2bak
ISO 639-3bak
Başkurtça'nın Başkurdistan içindeki dağılımı.
Windows 8 sisteminde Başkurt klavyesi

Başkurtça daha çok konuşma dilinde kullanılmıştır. Dil yapısına göre Başkurt dili Tatar dile yakın olduğu için eskiden Başkurtlar yazmalar için tüm Tatar dilin veya bazen Tatar harflerin kullanıyorlardı. Başkurt Ulusal Hareketi çıkarak Tatarcadan farklı yazma ihtiyacı çıktı. İlk kez 23 Mart 1919'da SSCB içinde Başkurdistan ÖSSC kurulması yazma Başkurt dili kurulmasına itiş verdi.

1926'da ise ilk Başkurtça kitap yayınlanmıştır.

Özellikler

değiştir
  • Başkurtçada bazı ç'ler s'ye dönebilir: Başqortsa (Başkurtça), nesik (nice, ne kadar, nasıl), ağas (ağaç)...
  • Bazı sözcük başı s'ler h olabilir: hen (sen), harı (sarı), hıw (su)...
  • D'lar t olabilir: temek (demek), teren (derin), tar (dar)...
  • G'ler k olabilir: kün (gün)...
  • z'ler ve bazı Arapça alıntı sözlerdeki d'ler, ð olabilir: deñgið (deniz), eðebiyet (edebiyat)...

Kişi zamirleri

değiştir
Şahıs Zamirleri
Teklik Çokluk
Başkurtça Türkiye Türkçesi Başkurtça Türkiye Türkçesi
Мин (Men) Ben Бeҙ (Bið) Biz
Һин (Hen) Sen Һеҙ (Hið) Siz
Ул (Ol) O Улар (Olar) Onlar

Kiril Alfabesi İle

Аа Бб Вв Гг Ғғ Дд Ҙҙ Ее Ёё
Жж Зз Ии Йй Кк Ҡҡ Лл Мм Нн
Ңң Оо Өө Пп Рр Сс Ҫҫ Тт Уу
Үү Фф Хх Һһ Цц Чч Шш Щщ Ъъ
Ыы Ьь Ээ Әә Юю Яя

Başkurt Latin alfabesinin Türk Latin alfabesi ile karşılaştırılması:

  • Başkurtça: Aa Ää/Әә Bb Çç Dd Ee Ff Gg Ğğ Hh Xx Iı İi Jj Kk Qq Ll Mm Nn Ññ Oo Öö Pp Rr Ss Śś Şş Tt Uu Üü Ww Vv Yy Zz Źź
  • Türkçe: Aa Bb Cc Çç Dd Ee Ff Gg Ğğ Hh Iı İi Jj Kk Ll Mn Nn Oo Öö Pp Rr Ss Şş Tt Uu Üü Vv Yy Zz
  • Ә : Kısa, kapalı, gırtlaktan gelen ve sert bir E harfidir. Normal E harfine göre daha kısa ve serttir. Ayrıca A ve E arası bir ses olarak öngörülür (Æ). Ses ve harf karşılığı olarak Arapçada ve Almancada da bulunur. Türkçede normal e sesinden tam olarak ayırt edilebilmesi günümüzde çok zordur. Azericede yoğun olarak kullanılır. İnce bir harf olduğu halde kalın uyumludur. Bu harfi içeren sözcüklerin aslında Büyük Ünlü Uyumuna uymadığı hâlde kulağı tırmalamıyor olması bu nedenledir. Örneğin: İncä/İncə. Türkçede Selçuk ismi diğer Türk dillerinde “Sälçuk / Səlcuk” olarak, Akçe sözcüğü ise “Akçä / Akçə” olarak yazılır. Alfabenin Latin versiyonunda Ä olarak da yer alır. Ə harfi kimi latin alfabelerinde, özellikle el yazılarında Эə biçiminde de kullanılır.
  • Х: Başkurtçada, Tatarcada ve Azericede kullanılır. Boğazdan gelen gırtlaksı bir H sesidir. Normal H sesinden biraz daha sert ve hırıltılıdır. H sesi hiçbir engele takılmadan çıkarken, bu ses boğazın üst kısmında titreşir. Arapçadaki Hı (خ) harfidir. Azericenin resmi harflerinden birisidir (Latin X). İç ve Doğu Anadolu ağızlarında sıklıkla rastlanır. Örneğin: Baxmax (Bakmak) fiilinin okunuşu Baḥmaḥ şeklindedir ancak kelimenin içindeki h harfleri gırtlaktan ve hırıltılı olarak çıkartılır. Çaxmax (Çaḥmaḥ; Çakmak), Yanmax (Yanmaḥ; Yanmak)… Bu sesin Türkçedeki kullanımında çoğu zaman birbirlerine çok yakın kaynaklardan çıkan Arapçadaki Ha (ح) harfi ile olan farkı ortadan kalkmıştır (, ).
  • Ҡ: Gırtlaktan çıkarılan kalın bir K sesini karşılar. Başkurtçadaki Ҡалын (Kalın) sözcüğünün çevirisi Qalın olarak yapılır ve okunuşu (Kalın/Galın) biçimindedir. Baştaki K sesi gırtlaktan ve kalın bir tonla söylenir. İç Anadolu ve Doğu Anadolu ağızlarında yaygın olarak kullanılır. Tatarcada ve Azericede de kullanılır ve Q harfi ile gösterilir. Arapçadaki Kaf (ق) harfini karşılar. Örneğin Azericede Qalın (Kalın) sözcüğünün okunuşu Galın şeklindedir. Baştaki G sesi gırtlaktan ve kalın bir tonla söylenir. Kimi lehçelerde ise ve bu sese oldukça yakın olan kalın gırtlaksı bir K sesi olarak okunur ve söylenir (, Ķ). Örneğin: Qadın (Kadın), Qayın (Kayın)
  • Ң: Genizden çıkarılan N ve G karışımı bir sestir. (Şekil benzerliği nedeniyle Latin harfi ile karıştırılmamalıdır.) Bazen de NG/NĞ olarak öngörülür. Pek çok ağızda N veya Ğ sesine dönüşmüştür. Osmanlıcadaki üç noktalı Kaf-ı Nûni (ڭ) harfinin karşılığıdır. Örneğin: İç Anadolu'da, özellikle Sivas yöresinde Saña, Baña, Deñiz sözcükleri. Pek çok kaynakta Tengri veya Tengiz olarak yazılan sözcükler aslında Teñri ve Teñiz şeklinde okunur. (Tatarcada Ñ, Türkmencede Ň harfi ile, Uniform Türk Alfabesi’nde ise Ņ ile gösterilir.)
  • Ҫ: Peltek T (veya S) sesidir. (Şekil benzerliği nedeniyle Türkçedeki Ç harfi ile karıştırılmamalıdır.) Türkçede, Arapça’dan gelen bazı sözcüklerde kullanılır (ث). Ancak peltek harfler Başkurt dilinde de bulunur. Arapçadaki T sesinin peltek biçimidir. Aslında peltek S sesi ile aynıdır. Her iki peltek ses de ( ve ) dilin dişlerin arasına değdirilmesiyle çıkarıldığı için aralarındaki farkı anlamak mümkün değildir ve hatta böyle bir fark yoktur. Örneğin: Es̃er... Kiril Alfabelerinde "Ť" harfi ile gösterilir. Başkurt alfabesinin Latin versiyonunda resmi olarak yer almasa da kullanımda Ś biçimi tercih edilir.
  • Ҙ: Peltek D (veya Z) sesidir. Türkçede, Arapça’dan gelen bazı sözcüklerde kullanılır (ذ). Ancak peltek harfler Başkurt dilinde de bulunur. Arapçadaki D sesinin peltek biçimidir. Aslında Peltek Z sesi ile aynıdır. Her iki peltek ses de ( ve ) dilin dişlerin arasına değdirilmesiyle çıkarıldığı için aralarındaki farkı anlamak mümkün değildir ve hatta böyle bir fark yoktur. Örneğin: Z̃eka... Latin Alfabelerinde "Ď" harfi ile gösterilir. Başkurt alfabesinin Latin versiyonunda Ź olarak öngörülmüştür.

Latin Versiyona Eklenen Harfler

değiştir
  • W: Tatarca’da ve Türkmence’de kullanılır. Açık bir V harfidir. Klasik V sesinden kesinlikle farklıdır. V harfinde dudaklar birbirine değerken, bu seste (W harfinde) tıpkı U sesinde olduğu gibi dudakların birbirine değmesi söz konusu değildir. Arapçadaki Vav (و) ve batı dillerindeki w sesi başlıca örneklerdir. Örneğin Tatarcadaki Wali (Vali).

Arapça kökenli bazı kelimeler

değiştir

Başkurtça “eye” (iyi) sözcüğü için “evet” ifadesi kullanılır.

Başkurtça “heybet”(Araplardan gelen kelime[3]) sözcüğü için “iyi” ifadesi kullanılır. Komşu Kazaklarda ve tüm Orta Asya halkarında “heybet” için yakşi, zaksı kelimesi kullanılır.

Başkurtça (Kiril alfabesi) Başkurtça (Latin alfabesi) Türkçe
ағҙа ağza aza
аҡыл aqıl akıl
алҡа alqa halka
ахырызаман axırızaman Ahir Zaman
әҙәм әźәm adam
әҙер әźer hazır
әжәл әjәl ecel
әкиәт әkiәt masal
әҫәр әśәr eser
әүлиә әwliә evliya
әхирәт әxirәt ahiret
бата bata hayır duası
бәлә bәlә bela
бәүел bәwel sidik, idrar
бәхәс bәxәs tartışma, münakaşa
вазифа wazifa vazife
ваҡиға waqiğa vaka
вәғәҙә wәğәźә vaat, vait
выждан vıjdan vicdan, insaf
гел gel her zaman, hep
ғариза ğariza bildiri
ғасыр ğasır asır
ғәҙәт ğәźәt adet
ғәҙел ğәźel adil
ғәйбәт ğәybәt gıybet

Örnekler

değiştir
  1. Lokmaları iyice çiğneyerek yutun. Başkurtça: Lokmanlarzı heybet seynep yutun.
  2. “Edep” - “Ezep”.[4] “Edepsizlik” için “tupasızlık”.
  3. “cilt” - “tire”[5](Türkçedeki “deri” var);
  4. “temsil etmek” - “vekil etmek”;
  5. “kıskanmak” - “günleşeu, günsöllök, kızığıu”;
  6. “etkileyici” - “tesirle”(Araplardan gelen);
  7. “olağandışı”, “olağanüstü” -“ğazati olmağan” ya da “ğecep, seyer”;
  8. “telaffuz” -“eyteleş, ayteleş”;
  9. "fular" - “yawlıq”;[6]
  10. nüfuz- “ineu/inmek, daralıu, tararlıu, düşeneu
  11. "yararlanmak" - “faydalanıy, kullanıy”
  12. “Giderler ve gelirler” -“sığımlar (çığımlar) ve kilemler”.
  13. “söyle” - “Ait, eyt”.
  14. “Bile” için sadece “hatta” kullanır; örneğin “Hatta kaldıramıyorum” Başkurtça: “hatta min de kütere alam” kullanılır.
  15. “göster” -kürhet[7](görset).
  16. “Çağrıştırmak” -sağıştırıu

Ayrıca bakınız

değiştir

Kaynakça

değiştir