Augustin Saint-Hilaire
Augustin François César Prouvençal de Saint-Hilaire (d. 4 Ekim 1779 - ö. 3 Eylül 1853), Fransız botanikçi ve seyyah. 4 Ekim 1779'da Fransa'nın Orléans kentinde doğdu. Bitki bilim mahlası A.St.-Hil.'dir.[1]
Augustin Saint-Hilaire | |
|---|---|
 | |
| Doğum | Augustin François César Prouvençal de Saint-Hilaire 4 Ekim 1779 Orléans, Fransa |
| Ölüm | 3 Eylül 1853 (73 yaşında) Orléans, Fransa |
| Milliyet | Fransız |
| Tanınma nedeni | Flora Brasiliae Meridionalis (3 cilt) (1825–1832) |
| Ödüller | Ordre national de la Légion d'honneur |
| Kariyeri | |
| Dalı | Botanik |
| Çalıştığı kurum | St. Petersburg Bilimler Akademisi |
| Yazar alıntısı (botanik) | A.St.-Hil. |
Meslek: Kaşif, mikolog, botanikçi, pteridolog, bitki toplayıcı | |
Hayatı
değiştirKüçük yaşlarda botanik ile ilgili gözlemler yayımlamaya başladı. 1816 ile 1822 arasında ve yine 1830'da Güney Amerika'ya, özellikle Güney ve Orta Brezilya'ya seyahat etti, bu bölgenin zengin bitki örtüsüne ilişkin çalışmalarının sonuçları, çeşitli kitaplarda ve bilimsel dergilerde çok sayıda makale halinde yayımlandı.[2]
Gezilerinde 24.000 bitki, 2.000 kuş, 16.000 böcek ve 135 memeli örneği topladı. Ayrıca çok sayıda sürüngen, yumuşakça ve balık örneği de bu koleksiyona dahildi. Bu türlerin çoğu ilk kez keşfedildi ve tanımlandı. Sonraki yıllarda kendini bu devasa materyalin incelenmesine, sınıflandırılmasına, tanımlanmasına ve yayınlanmasına adadı; ancak tropikal seyahatler sırasında kaptığı hastalıklar nedeniyle sağlığı önemli ölçüde bozulmuştu.
Eserleri
değiştirEn çok bilinen eseri, Adrien-Henri de Jussieu ve Jacques Cambessèdes ile birlikte çalıştığı ve Pierre Jean François Turpin tarafından resimlendirilen, üç ciltlik (1825-1832) Flora Brasiliae Meridionalis adlı eserdir.[2]
Kaynakça
değiştir- ^ "IPNI". 6 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Şubat 2021.
- ^ a b Önceki cümlelerden bir veya daha fazlası artık kamu malı olan bir yayından alınan metni içeriyor: Chisholm, Hugh, (Ed.) (1911). "Saint-Hilaire, Augustin François César Prouvénçal de". Encyclopædia Britannica. 24 (11. bas.). Cambridge University Press. s. 9.
