Vikipedi

Alternatif hip hop

hip-hop'a alternatif rock'tan öğeler eklenerek yaratılan müzik türü


Alternatif hip hop (alternatif rap ve deneysel hip hop olarak da bilinir),[1] genellikle ana akım olarak tanımlanmayan çok çeşitli stilleri kapsayan bir hip hop alt türüdür. AllMusic, alternatif hip hop'u, "gangsta, bass, hardcore ve parti rap gibi geleneksel rap klişelerine uymayı reddeden hip hop gruplarını içerir. Bunun yerine, funk ve pop/rock'un yanı sıra caz, soul, reggae ve hatta folk gibi türlerden eşit derecede ilham alırlar" şeklinde tanımlar.[2]

Alternatif hip hop
Müzikal kökenleri
Kültürel kökenleri1980'lerin sonu, ABD
Önemli çalgılar
Alt tarzlar
Caz rap

Alternatif hip hop, 1980'lerin sonunda gelişmiş ve 1990'ların başından ortalarına kadar bir dereceye kadar ana akımda tanınma kazanmıştır. Arrested Development ve The Fugees gibi bazı gruplar ticari başarı elde etmiş olsalar da, birçok alternatif rap grubu hip hop veya pop dinleyicileri yerine genellikle alternatif rock dinleyicileri tarafından benimsenir.[2] Ancak bu ticari ve kültürel ivme, aynı dönemde Batı Yakası gangsta rap'in sert ve güçlü yükselişi tarafından engellenmiştir. Dijital çağın başlamasıyla birlikte, 1990'ların sonlarında ve 2000'lerin başlarında bağımsız müziğe olan ilginin artmasıyla bir canlanma yaşanmıştır.

2000'li yıllarda, gangsta rap'in azalan ticari çekiciliği ve OutKast ile Kanye West gibi sanatçıların çapraz başarısı sayesinde alternatif hip hop yeniden ana akımda yerini almıştır. Alternatif hip hop hareketi, Somali-Kanadalı şair K'naan ve İngiliz sanatçı M.I.A. gibi isimler aracılığıyla Amerika Birleşik Devletleri sınırlarının ötesine de yayılmıştır. Alternatif hip hop grupları eleştirmenler tarafından büyük ölçüde beğenilmiş olsa da, radyo ve diğer medya kanalları aracılığıyla nispeten az yer bulurlar. En tanınmış alternatif hip hop grupları arasında A Tribe Called Quest, De La Soul, Hieroglyphics, The Pharcyde, Digable Planets ve Black Sheep yer almaktadır.[1]

Tarihçe

değiştir

Köken

değiştir

1980'lerin sonlarında, hip hop'un altın çağının ortasında ortaya çıkan alternatif hip hop, ağırlıklı olarak De La Soul, Jungle Brothers, A Tribe Called Quest, Pete Rock & CL Smooth, Brand Nubian ve Digable Planets gibi Doğu Yakası grupları tarafından yönlendirildi. Bu hareket aynı zamanda The Pharcyde, Digital Underground, Souls of Mischief, Del the Funky Homosapien ve Freestyle Fellowship gibi Batı Yakası sanatçılarıyla, ayrıca Arrested Development, Goodie Mob ve OutKast gibi Güneyli isimlerin katkılarıyla şekillendi.[3]

Alternatif rock hareketine benzer şekilde, alternatif hip hop 1990'ların başında ana akıma yönelmeye başladı. Arrested Development ve The Fugees, ana akım izleyici kitlesi tarafından tanınan ilk alternatif rap grupları arasında yer aldı.[2] Bu dönemin klasiği haline gelen albümlerden 3 Feet High and Rising,[4] People's Instinctive Travels and the Paths of Rhythm ve Bizarre Ride II the Pharcyde, ticari açıdan mütevazı bir başarı elde ederken eleştirmenlerden büyük övgüler aldı. Bu albümler, yenilikçi ancak eğlenceli şaheserler olarak nitelendirildi ve sanatçıları hip hop'un geleceği olarak görüldü.[5]

1990'ların ortası ve sonları: Zor Zamanlar

değiştir

Alternatif rock, ana akım müziğin temel bir unsuru haline gelirken ve önceki neslin glam metal türünü en popüler rock müziği biçimi olarak değiştirirken, alternatif hip hop'un ticari ivmesi, o dönemde yeni ortaya çıkan, daha sert ve agresif West Coast gangsta rap tarafından kesintiye uğradı.[5] Gangsta rap'in saldırgan tonu, nihilistik eğilimleri ve şiddet dolu tasvirleri, Snoop Dogg, Warren G ve N.W.A gibi sanatçıların çok satan albümleri, radyo başarıları ve yüksek liste sıralamalarıyla daha eğlenceli ve kazançlı bir alt tür olarak kabul edildi.[5] Straight Outta Compton, The Chronic ve Doggystyle gibi albümler, hip hop'un yönünü yeniden tanımladı ve gangsta yaşam tarzını konu alan sözler satış rakamlarını yönlendiren ana unsur haline geldi.[6] 1990'ların ortalarında Wu-Tang Clan, Nas, The Notorious B.I.G. ve Mobb Deep gibi Doğu Yakası hardcore rap sanatçılarının ortaya çıkışı ve ana akım popülarite kazanmasıyla bu durum değişti. Bu gelişmelerin ardından, birçok alternatif rap grubu ya dağıldı ya da gözden kayboldu.[7][8]

1995 yılında, müzik eleştirmeni Stephen Rodrick, hip hop kültürünün mevcut durumunu ele aldığı kitabında, alternatif hip hop'un "diğer rapçiler ve kentsel dinleyiciler tarafından neredeyse gizlenmeyen bir sıkıntıyla karşılandığını" yazdı ve bu alt türü bir başarısızlık olarak nitelendirdi.[9]

1990'ların Sonları - 2010'lar: Canlanma

değiştir

1990'ların sonlarında, indie müziğe olan genel ilginin artmasıyla birlikte alternatif hip hop ticari bir çıkış yakaladı. Bu yeniden doğuş, özellikle The Fugees ve Arrested Development gibi grupların ana akım başarılarından etkilendi.[10] Aynı dönemde Slum Village, Common ve The Roots gibi sanatçılar öne çıkmaya başladı.[8][11]

The Fugees, 1996'da yayımlanan ikinci albümleri The Score ile büyük bir eleştirel ve ticari başarı yakaladı. Albüm, ABD Billboard 200 listesinde bir numaraya yükseldi[12] ve kısa bir süreliğine hip hop tarihinin en çok satan albümü oldu.[13][14] Aynı yıl, A Tribe Called Quest, Beats, Rhymes and Life albümüyle ticari zirvesine ulaştı. Bu albüm de Billboard 200'de bir numara oldu ve grubun en çok satan çalışması haline geldi.[15] OutKast ve De La Soul ise sırasıyla ATLiens ve Stakes Is High albümleriyle türün en belirleyici eserlerini yayımladı.[16]

1990'ların ortalarından itibaren, Rawkus Records, Rhymesayers, Anticon, Stones Throw, Definitive Jux ve QN5 gibi bağımsız plak şirketleri, alternatif rap sahnesine Cunninlynguists, Jurassic 5, Little Brother, Talib Kweli, MF DOOM, Atmosphere, Antipop Consortium, Mos Def, Doomtree, Pharoahe Monch, El-P, Quasimoto, Living Legends, Cyne, Blue Scholars ve Aesop Rock gibi sanatçıları kazandırdı. 2000'lerde alternatif hip hop, gangsta rap'in ticari çekiciliğinin azalması ve OutKast, Kanye West ve Gnarls Barkley gibi sanatçıların çapraz başarısı sayesinde ana akıma yeniden geri döndü.[17][18]

OutKast'ın 2003 tarihli beşinci stüdyo albümü Speakerboxxx/The Love Below, evrensel eleştirel beğeni topladı ve iki bir numara hit single üretti. Albüm, Grammy Ödülleri'nde "Yılın Albümü" ödülünü kazanarak bu ödülü alan ikinci hip hop albümü oldu (The Miseducation of Lauryn Hill ilkiydi). Ayrıca Amerikan Kayıt Endüstrisi Birliği (RIAA) tarafından 11 milyon kopya satışına ulaşarak elmas sertifikası aldı.[19]

MF DOOM, Operation: Doomsday ile underground sahnede yükseldi ve KMD grubunun dağılmasının ardından hip hop sahnesine geri döndü.[1] 2004'te Madlib ile ortak çalışmaları olan Madvillainy yayımlandı. Eleştirmenlerden büyük beğeni toplayan bu albüm, Aminé ve Joey Bada$$ gibi sanatçılara ilham verdi.[20]

Gnarls Barkley, 2006'da yayımlanan ilk single'ları Crazy ile sürpriz bir hit yakaladı. Şarkı, Birleşik Krallık başta olmak üzere birçok ülkede bir numaraya yükseldi ve 2006'nın en çok satan şarkısı oldu.[21] Rolling Stone ve Village Voice'un yıllık eleştirmen anketlerinde yılın şarkısı seçilen Crazy, Rolling Stone tarafından on yılın en iyi şarkısı olarak derecelendirildi[22][23] ve RIAA'den çift platin sertifika aldı.[24] İkili, birçok ödülün sahibi oldu; 49. Grammy Ödülleri'nde, "En İyi Urban/Alternatif Performans" ve "En İyi Alternatif Müzik Albümü" ödüllerini kazandılar.[25]

Endüstri gözlemcileri, Kanye West'in "Graduation" ve 50 Cent'in "Curtis" albümleri arasındaki 2007 satış yarışını, hip hop için bir dönüm noktası olarak görüyordu. West, ilk hafta neredeyse bir milyon kopya satarak galip çıktı. XXL'den Ben Detrick, satış yarışmasının sonucunun hip hop'un yönünü değiştirdiğini ve "hardcore-gangster" kalıbına uymayan yeni rapçilere yol açtığını belirterek, "Eğer hip hop'un değişen yönünü gösteren bir dönüm noktası varsa, bu muhtemelen 50 Cent'in 2007'de Kanye ile hangi albümün daha çok satacağını görmek için yarıştığı zamandır. 50 elendi ve mükemmel şarkı yazarlığının sokak hayatı deneyiminden daha önemli olduğu açıkça ortaya çıktı. Kanye, Kid Cudi, Wale, Lupe Fiasco, Kidz in the Hall, Drake, Nicki Minaj gibi geçmişte silah kullanımı veya uyuşturucu ticaretiyle ilgili herhangi bir anlatı oluşturma konusunda ilgisi veya yeteneği olmayan yeni bir sanatçı dalgasına öncülük etti." dedi.[26] Benzer şekilde, The Guardian'dan Rosie Swash, bir değerlendirme makalesinde, albümün 50 Cent'in "Curtis" ile olan satış yarışmasını hip hop'ta tarihi bir an olarak görerek, bunun "son on yılda hip hop'un farklılaşan yönlerini vurguladığını; 50 2000'lerin gangsta rap'i iken, West düşünceli adamın alternatifiydi."[27] şeklinde yazdı.

Birçok sanatçı ve grup, alternatif rock gruplarına ek olarak 1990'ların öncüleri tarafından doğrudan etkilendiklerini kabul ederken, müzikleri eleştirmenler tarafından ana akım hip hop'ta nadiren görülen eklektik sesler, yaşam deneyimleri ve duyguları ifade ettiği şeklinde kaydedildi.[28] Geleneksel rock müziği pop müziğiyle giderek daha az eş anlamlı hale gelirken, hip hop radyosu tarafından tam olarak benimsenmeyen daha merkez dışı sanatçılar, alternatif radyoda giderek daha fazla yer buluyor.[29] Nielsen SoundScan'a göre, alt-radyoda giderek daha fazla yerel yayın alan çağdaş hip hop sanatçıları arasında Run the Jewels, Childish Gambino, Logic, BROCKHAMPTON, L.I.F.T. ve nothing, nowhere yer alıyor.[29] Kitlelere gelince, Sirius XM Radio'daki Alt Nation kanalının müzik programlama kıdemli direktörü Jeff Regan, "Bu nesil belki hiç bir plak dükkanına veya CD mağazasına gitmemiş olabilir. orada bir hip hop bölümü ve bir rock bölümü vardı - hepsi bir ekranda önlerindeydi."[29] dedi. Bu nedenle geleneksel olarak rapçi olarak algılanan kayıt sanatçıları ve grupları, ağırlıklı olarak rock odaklı çalma listelerine dahil ediliyor. "Lil Peep, BROCKHAMPTON veya Post Malone olsun, bu sanatçıların tümünden kayıtlar denedik. Sunacağımız müzikte biraz derinlik algısına ihtiyacımız var. İster bir dizüstü bilgisayarda, ister bir amfi ve bir gitarla yapılmış olsun, sadece yeni bir şeyler bulmak istiyorum - bu alternatif olması için gereken şeydir."[29] dedi.

Ayrıca Bakınız

değiştir

Kaynakça

değiştir
  1. ^ a b c Sound Field | What Do They Mean When They Call Hip Hop “Alternative”? | Season 4 | Episode 5 (İngilizce), erişim tarihi: 9 Ocak 2025 
  2. ^ a b c "Alternative Rap Music Style Overview". AllMusic (İngilizce). Erişim tarihi: 9 Ocak 2025. 
  3. ^ "Outkast's Impact on the Hip Hop Landscape". www.thenextwavechicago.com (İngilizce). Erişim tarihi: 9 Ocak 2025. 
  4. ^ "De La Soul's music catalog makes streaming debut". www.nbcpalmsprings.com (İngilizce). Erişim tarihi: 9 Ocak 2025. 
  5. ^ a b c "De La Soul Songs, Albums, Reviews, Bio & More ..." AllMusic (İngilizce). Erişim tarihi: 9 Ocak 2025. 
  6. ^ "Straight Outta Compton : N.W.A. : Review : Rolling Stone". www.rollingstone.com. Erişim tarihi: 9 Ocak 2025. 
  7. ^ "Alternative Rap Music Subgenre Overview". AllMusic (İngilizce). Erişim tarihi: 9 Ocak 2025. 
  8. ^ a b Sfetcu, Nicolae (9 Mayıs 2014). American Music (İngilizce). Nicolae Sfetcu. 
  9. ^ Rodrick; pp. 115–116
  10. ^ "Lots of non-hip-hop fans groove to their complex beat, but they'll tell you their roots are firmly in the 'hood. - Los Angeles Times". web.archive.org. 2 Haziran 2021. Erişim tarihi: 9 Ocak 2025. 
  11. ^ Kenney, Karen Latchana (1 Ocak 2008). Cool Hip-Hop Music: Create & Appreciate What Makes Music Great!: Create & Appreciate What Makes Music Great! (İngilizce). ABDO Publishing Company. ISBN 978-1-61784-647-2. 
  12. ^ "Fugees' The Score Remains a Hip-Hop Oracle 25 Years Later | Classic Review" (İngilizce). 18 Şubat 2021. Erişim tarihi: 9 Ocak 2025. 
  13. ^ "Fugees | Biography, Music & News". Billboard (İngilizce). Erişim tarihi: 9 Ocak 2025. 
  14. ^ "Vibe - Google Books". web.archive.org. 23 Eylül 2021. Erişim tarihi: 9 Ocak 2025. 
  15. ^ "Beats, Rhymes And Life was A Tribe Called Quest's commercial peak—and first misstep". AV Club (İngilizce). Erişim tarihi: 9 Ocak 2025. 
  16. ^ "In Their Own Words: De La Soul Reveals The Secret History Of 'Stakes Is High' - Okayplayer". www.okayplayer.com (İngilizce). Erişim tarihi: 9 Ocak 2025. 
  17. ^ Michel, Sia (18 Eylül 2006). "Critics' Choice: New CD's". The New York Times (İngilizce). ISSN 0362-4331. Erişim tarihi: 9 Ocak 2025. 
  18. ^ "Alternative Hip-Hop Music: 5 Notable Alt Hip-Hop Artists - 2022 - MasterClass". web.archive.org. 10 Mayıs 2022. Erişim tarihi: 9 Ocak 2025. 
  19. ^ "Recording Industry Association of America". web.archive.org. 18 Ağustos 2006. Erişim tarihi: 9 Ocak 2025. 
  20. ^ "MF Doom: Remembering Rap's Supervillain - All Things Go". web.archive.org. 27 Mayıs 2022. Erişim tarihi: 9 Ocak 2025. 
  21. ^ BBC. "BBC - Radio 1 - Chart". www.bbc.co.uk. Erişim tarihi: 9 Ocak 2025. 
  22. ^ "The 100 Best Songs of 2006 : Rolling Stone". web.archive.org. 24 Temmuz 2008. Erişim tarihi: 9 Ocak 2025. 
  23. ^ "village voice > pazzandjop06 > 2006 Winners". web.archive.org. 19 Şubat 2007. Erişim tarihi: 9 Ocak 2025. 
  24. ^ Stone, Rolling (11 Aralık 2003). "500 Greatest Songs of All Time". Rolling Stone (İngilizce). Erişim tarihi: 9 Ocak 2025. 
  25. ^ "Past Winners Search". The GRAMMYs (İngilizce). Erişim tarihi: 9 Ocak 2025. 
  26. ^ Detrick, Ben (December 2010). "Reality Check". XXL: 114.
  27. ^ Swash, Rosie (12 Haziran 2011). "Kanye v 50 Cent". The Guardian (İngilizce). ISSN 0261-3077. Erişim tarihi: 9 Ocak 2025. 
  28. ^ "cudi_rollingstone". 
  29. ^ a b c d "Why Alt-Radio Is Suddenly Embracing Hip-Hop | Billboard". web.archive.org. 3 Şubat 2019. Erişim tarihi: 9 Ocak 2025. 
"https://tr.wiki.x.io/w/index.php?title=Alternatif_hip_hop&oldid=34640125" sayfasından alınmıştır