2012 Libya parlamento seçimleri
Libya'da Genel Ulusal Kongre (GUK) seçimleri[1] 19 Haziran'dan ertelenerek 7 Temmuz 2012 tarihinde yapıldı.[2][3][4] Bu seçimler, uzun süredir iktidarda olan Muammer Kaddafi'nin bir yıl önce devrilmesi ve ölümünden bu yana yapılan ilk seçimler, 1952'den bu yana yapılan ilk serbest ulusal seçimler[4] ve Libya'nın 1951'de bağımsızlığını kazanmasından bu yana yapılan sadece ikinci serbest ulusal seçimlerdi.
 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Genel Ulusal Kongrede 200 sandalye (Siyasi partiler için 80, bireysel adaylar için 120 sandalye) Çoğunluk için 101 sandalye gerekli | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Genel Ulusal Kongre, seçildikten sonra bir başbakan ve Bakanlar Kurulu atayacaktı.[5] GUK başlangıçta, anayasa referandumu ve bu temelde yapılacak yeni seçimlerden önce 18-22 aylık bir ara dönemde Libya'nın yeni anayasasını hazırlamak üzere bir Kurucu Meclis atamakla görevlendirilmişti, ancak Ulusal Geçiş Konseyi (UGK) 5 Temmuz'da Meclisin daha sonraki bir tarihte doğrudan seçileceğini duyurdu.[4]
Boykot tehditlerine rağmen Libyalıların çoğunluğu (%61,58) oy kullandı.[6] Ancak seçim şiddet olayları, protestolar ve çok sayıda ölümle gölgelendi.[7][8]
Sçeim sistemi
değiştirSeçim kanunu taslağı 1 Ocak 2012 tarihinde Yüksek Ulusal Seçim Komisyonunun (YUSK) internet sitesinde yayınlanmış ve ardından kamuoyu yorumları kabul edildi. Yasa taslağı, adayların %10'undan azı kadın olmadığı sürece, en az %10'u kadın olmak üzere 200 temsilci seçilmesini öneriyordu. Muammer Kaddafi'nin akrabaları da dahil olmak üzere UGK üyeleri ve Cemahiriye hükümeti üyelerinin aday olmaları yasaklandı.[9][10]
İkinci taslak kadın kotasını kaldırdı ve yerel UGK konsey üyelerinin seçimlere katılmasına izin verdi; ayrıca seçim sistemini ülke genelinden seçim bölgesine dayalı olarak değiştirdi.[11] Çifte vatandaşlara yönelik kısıtlamalara ve diğer konulara karşı yapılan protestoların ardından seçim yasasının yayınlanması yine 28 Ocak 2012 tarihine ertelendi.[12] UGK ayrıca alternatif bir seçim yasası öneren ve resmi taslağı çift uyruklular, kadın kotasının olmaması, yolsuzluğa karşı yetersiz önlemler ve aşiret partisi oluşumunu teşvik etme riski ile ilgili dört temel noktada eleştiren Libya Barış için Kadın Platformunun da görüşünü aldı.[13][üçüncül kaynak gerekli]
Nihayet 28-29 Ocak 2012 tarihlerinde yeni bir seçim kanunu taslağı hazırlandı. Seçim sistemi, 64 seçim bölgesi sandalyesi (sadece bağımsız adaylarla) ve parti listeleri için 136 liste sandalyesi ile bir tür paralel oylama olacaktır. Listelerin kadın ve erkek adaylar arasında dönüşümlü olması gerekecek ve böylece bir kadın kotası sağlanacaktır. Seçime katılmak için gereken yaş 21'e indirildi ve çifte vatandaşlığa sahip vatandaşların oy kullanmasına ve seçimlere katılmasına izin verilecekti.[14][15] Daha sonra yapılan bir başka değişiklikle, Müslüman Kardeşlerin yeni parlamentodaki etkisini azaltmak amacıyla 120 seçim bölgesi sandalyesi ve 80 liste sandalyesi oranı değiştirildi.[16] 120 seçim bölgesi sandalyesi 69 seçim bölgesinde, 80 liste sandalyesi ise 20 seçim bölgesinde seçilecekti.[17]
Seçmen kaydı
değiştirSeçmenlerin, seçimlere katılan partilerin ve bağımsız adayların kayıtları 1 Mayıs'ta başladı ve 14 Mayıs'ta sona erecekti. Ancak Libya'nın doğusundaki Bingazi şehri çevresindeki bölgeler için özerklik isteyen Sirenayka Konseyinin süreci boykot çağrısı üzerine süre 21 Mayıs'a kadar uzatıldı.[18] Toplamda 2.865.937 seçmen ya da tahmini 3 milyon ila 3,5 milyon seçmenin %80'i seçimler için kayıt yaptırdı.[5] Kayıt süreci Libya'daki Birleşmiş Milletler Destek Misyonu tarafından denetlendi.[19]
Eski lider Muammer Kaddafi'yi desteklemekle suçlanan Tavurgalılar gibi azınlık grupları, marjinalleştirildikleri için seçimin boşuna olduğunu söyledi. Ayrıca seçmen kaydının zor olduğunu da eklediler.[20] Yine de Cenzur Deniz Harp Okulu mülteci kampında yaşayan Tavurgalıların yaklaşık yüzde 90'ı oy kullanmak için kayıt yaptırdı.[21]
Kampanya
değiştirToplam 374 parti listesi, 80 parti listesi sandalyesi ve 120 seçim bölgesi sandalyesi için 2.639 adayla birlikte yarışmak üzere kayıt yaptırmıştır.[17] Seçime hakim olması beklenen dört parti Ulusal Cephe Partisi, Adalet ve İnşa Partisi, Ulusal veya Vatan Partisi ve Ulusal Güçler İttifakıdır. Ulusal Cephe Partisi, 1980'lerde kurulan Kaddafi karşıtı eski bir direniş grubu olan Libya Ulusal Kurtuluş Cephesi (LUKC) ile bağlantılıdır. Parti, Doğu Libya'da yaşayan bir entelektüel olan Muhammed Mekariyef tarafından yönetilmektedir. Adalet ve İnşa Partisi, Müslüman Kardeşlerin Libya'daki siyasi koludur. Vatan Partisi de İslamcı bir partidir ve İslamcı din adamı Ali es-Sallabi ile Libya İslami Mücadele Grubunun (LİMG) eski emiri Abdülhekim Belhac tarafından yönetilmektedir. Ulusal Güçler İttifakı, kendisi GUK'da bir koltuk için aday olmayan eski geçici başbakan Mahmud Cibril'in etrafındaki liberal bir şemsiye koalisyondur.[22][23]
Kaddafi'nin politikalarını destekleyen bir siyasi parti olan Libya Halk Ulusal Hareketinin seçimlere katılması yasaklandı.[kaynak belirtilmeli]
Seçim
değiştirOy verme işlemi ülkenin bazı bölgelerinde kesintiye uğradı, 6629 oy verme merkezinin %6'sı normal şekilde açılamadı.[5][24] Ancak sekizi hariç tüm seçim merkezleri gün içinde seçmenler için açılmayı başardı ve ikisi Tubular ile hükûmet güçleri arasında çatışmalara sahne olan Kufra bölgesinde olmak üzere kalan sekizi de ertesi gün açıldı.[25] Bingazi bölgesinde bir seçim merkezi ülkenin doğusu için özerklik isteyen aktivistler tarafından saldırıya uğradı ve bir seçim görevlisi seçimden bir gün önce oy verme malzemelerini taşıyan bir helikoptere yapılan silahlı saldırı sonucu öldürüldü.[5] Libya'nın doğusunda eski isyancılar seçimleri engellemek amacıyla Brega, Ras Lanuf ve Sidra'daki beş petrol terminalini 48 saat süreyle kapattı.[5][26] Ecdebiye'de federalizm yanlısı bir protestocu bir seçim merkezinden oy sandığı çalmaya çalışırken yerel halk tarafından vurularak öldürüldü.[27] YUSK yetkililerinin Beni Velid'e girişleri şehri kontrol eden Kaddafi yanlısı aşiret üyeleri tarafından engellendi ve oy verme sürecini izleyemediler.[28]
Seçimlere 2,8 milyon kayıtlı seçmenden yaklaşık 1,7 milyonu katıldı.[25]
Sonuçlar
değiştirİlk sayımlara göre liberal Ulusal Güçler İttifakı Mısrata hariç kuzey bölgelerinde başarılı olurken, güneyde yarış daha eşitti. Diğer önemli rakipler ise ikinci gelen İslami Adalet ve İnşa Partisi ile hiç sandalye kazanamayan Vatan Partisiydi.[29]
17 Temmuz'da Yüksek Ulusal Seçim Komisyonu geçici sonuçları açıkladı. Nispi 80 sandalyede Mahmud Cibril'in Ulusal Güçler İttifakı (UGİ) %48,1 oy alarak 39 sandalye kazandı. Bu partiyi %10,3 oy oranı ve 17 sandalye ile Adalet ve İnşa Partisi (AİP) izlerken, üçüncü sırada %4,1 oy oranı ve üç sandalye ile Ulusal Cephe Partisi yer aldı. Vatan için Birlik ve Ulusal Merkezci Parti ile Demokrasi ve Kalkınma için Vadi el-Hayah Partisi de ikişer sandalye aldı. Diğer on beş parti ise birer sandalye kazandı.[30][31]
Bu 120 bağımsızın hangi partiye mensup oldukları bilinmiyor ancak başbakanlık seçimleri bu konuda bir fikir veriyor: ilk turda Mahmud Cibril (UGİ) 86, Mustafa Ebu Şakur (bağımsız) 55 ve Avad Barasi (AİP) 41 oy aldı. Daha sonra Ebu Şakur 96'ya 94 ile Cibril'i mağlup etti.[32] Bağımsızların 25'inin UGİ, 17'sinin Adalet ve İnşa, 23'ünün ise Selefilerle ilişkili olduğu tahmin edilmektedir.[33]
| Parti | Oy | % | Sandalye | |
|---|---|---|---|---|
| Ulusal Güçler İttifakı | 714.769 | 48.14 | 39 | |
| Adalet ve İnşa Partisi | 152.441 | 10.27 | 17 | |
| Vatan için Birlik | 66.772 | 4.50 | 2 | |
| Ulusal Cephe Partisi | 60.592 | 4.08 | 3 | |
| Ulusal Merkezci Parti | 59.417 | 4.00 | 2 | |
| Vatan Partisi | 51.292 | 3.45 | 0 | |
| Ilımlı Ümmet Meclisi | 21.825 | 1.47 | 1 | |
| Özgünlük ve Yenilenme | 18.745 | 1.26 | 1 | |
| Ulusal Kalkınma ve Refah Partisi | 17.158 | 1.16 | 1 | |
| El-Hikmet (Bilgelik) Partisi | 17.129 | 1.15 | 1 | |
| Özgünlük ve İlerleme | 13.679 | 0.92 | 1 | |
| Libya Ulusal Demokrat Partisi | 13.092 | 0.88 | 1 | |
| Ulusal Partiler İttifakı | 12.735 | 0.86 | 1 | |
| Ar-Resalah (The Message) | 7.860 | 0.53 | 1 | |
| Merkezci Gençlik Partisi | 7.319 | 0.49 | 1 | |
| Vadi el-Hayah Partisi | 6.947 | 0.47 | 2 | |
| Libya - Umut | 6.093 | 0.41 | 1 | |
| Labaika Ulusal Partisi | 3.472 | 0.23 | 1 | |
| Libya Özgürlük ve Kalkınma Partisi | 2.691 | 0.18 | 1 | |
| Arrakeeza (Temel) | 1.525 | 0.10 | 1 | |
| Ulus ve Refah | 1.400 | 0.09 | 1 | |
| Vadi eş-Şati' Ulusal Partisi | 1.355 | 0.09 | 1 | |
| Diğer partiler | 226.415 | 15.25 | 0 | |
| Bağımsızlar | 120 | |||
| Toplam | 1.484.723 | 100.00 | 200 | |
| Geçerli oy | 1.484.723 | 84.13 | ||
| Geçersiz/boş oy | 280.117 | 15.87 | ||
| Toplam oy | 1.764.840 | 100.00 | ||
| Kayıtlı seçmen/katılım | 2.865.937 | 61.58 | ||
| Kaynak: Gender Concerns International | ||||
Kaynakça
değiştir- ^ "Q&A: Libya's General National Congress election", BBC News, 7 Temmuz 2012, 5 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 20 Haziran 2018
- ^ "Libya elections postponed to July 7". gulfnews.com (İngilizce). 11 Haziran 2012. 20 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ağustos 2024.
- ^ "Libya: Transitional authorities to hold election 19 June", AfriqueJet, 28 Nisan 2012, 7 Mayıs 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 1 Mayıs 2012
- ^ a b c Gumuchian, Marie-Louise, and Hadeel Al Shalchi. "Libyans celebrate free vote despite violence". Reuters. 9 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2012.
- ^ a b c d e "Libya election: High turnout in historic vote". BBC News (İngilizce). 6 Temmuz 2012. 24 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ağustos 2024.
- ^ "National Congress party results -". www.libyaherald.com. 23 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Temmuz 2014.
- ^ "Boycott calls and unrest raise fear of violence on eve of Libya's first election". 6 Temmuz 2012. 26 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Temmuz 2014.
- ^ "Libyan militia storm election office in Benghazi as violence spreads". The Guardian. Associated Press. 1 Temmuz 2012. 10 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Aralık 2016.
- ^ "Libya citizens linked to Muammar Gaddafi can't run in election: draft bill". 2 Ocak 2012. 26 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Temmuz 2014.
- ^ "Mahmoud Jibril: From Libya's spokesman to its kingmaker". 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Eylül 2017 – The Globe and Mail vasıtasıyla.
- ^ Holmes, Oliver (20 Ocak 2012), Libya drops election quota for women, Reuters, 11 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 5 Temmuz 2021
- ^ Libya postpones adopting election law, News24.com, 22 Ocak 2012, 23 Ocak 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 24 Ocak 2012
- ^ News Flash: NTC Considering Draft Electoral Law Proposed by Libyan Women’s Platform for Peace, Shabab Libya, 25 January 2012, 26 June 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 25 January 2012
- ^ Lamloum, Imed (28 Ocak 2012), Libya's NTC adopts election law, drops women quota, AFP, 29 Ocak 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 11 Kasım 2016
- ^ Mo Hong'e (29 Ocak 2012), Libya's NTC announces new electoral law, Xinhua, 6 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 30 Ocak 2012
- ^ Eljarh, Mohamed (1 Şubat 2012), "The Libyan Elections Law 2012 and the Muslim Brotherhood", Middle East Online, 9 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 1 Şubat 2012
- ^ a b "Libya elections: Do any of the parties have a plan?". BBC News. 6 Temmuz 2012. 25 Ağustos 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Eylül 2012.
- ^ "Libya extends voter registration amid boycott call". Reuters. 13 Mayıs 2012. Erişim tarihi: 29 Ağustos 2024.
- ^ Final registration count at more than 2.7 million voters 14 Nisan 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Libya Herald, 23 May 2012
- ^ "Tawerghans doubtful on vote". Al Jazeera (İngilizce). 6 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ağustos 2024.
- ^ The election at the Tawergha camp in the Janzour Naval Academy 14 Mart 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Libya Herald
- ^ Coker, Margaret (22 Haziran 2012), "Libya Election Panel Battles Ghosts", The Wall Street Journal, 25 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 8 Ağustos 2017
- ^ Khan, Umar (5 Haziran 2012), "Libya's delayed elections are hard to call", The Guardian, 24 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 2 Temmuz 2012
- ^ Daily statistics from 1 to 21 May 2012 4 Haziran 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., High National Election Commission.
- ^ a b Election: 1.7 million Libyans voted; polling continues in 8 centres today 22 Ağustos 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Libya Herald, 8 July 2012
- ^ "Libyans brave violence to grasp first free vote". itv.com. 7 Temmuz 2012. 29 Ağustos 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ağustos 2024.
- ^ "Libyan anti-poll protester shot dead in clash". Reuters. 7 Temmuz 2012. Erişim tarihi: 29 Ağustos 2024.
- ^ Kirkpatrick, David D. (7 Temmuz 2012). "Libyans Vote in First Election in More Than 40 Years". Truthout (İngilizce). 29 Ağustos 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ağustos 2024.
- ^ Soguel, Dominique (8 Temmuz 2012), Jibril urges unity as Libya wraps up vote count, AFP, 15 Ağustos 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 11 Kasım 2016
- ^ National Forces Alliance sweeps party lists as election results finally announced 26 Ocak 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Libya Herald, 17 July 2012.
- ^ National Congress Party Results, Libya Herald, 18 July 2012.
- ^ "Abushagur elected as Prime Minister -". www.libyaherald.com. 13 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Kasım 2012.
- ^ "Research paper" (PDF). www.swp-berlin.org. 4 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 19 Mayıs 2013.
Dış bağlantılar
değiştir- Yüksek Ulusal Seçim Komisyonu 22 Ekim 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.