Şuşa Muharebesi (1992)

Şuşa Muharebesi
	Karabağ Savaşı
	; Şuşa Tank Anıtı (T-72)
Tarih	8 Mayıs– 9 Mayıs 1992
Bölge	Şuşa
Sonuç	Ermenistan ve Dağlık Karabağ Cum.'nin stratejik zaferi
Taraflar
Dağlık Karabağ Cum. Ermenistan;	Azerbaycan; Çeçen gönüllüleri
Komutanlar ve liderler
Gurgen Daribaltayan; Arkady Ter-Tadevosyan	Elbrus Orujev; Elkhan Orujev; Şamil Basayev
Güçler
1000 asker; 4 tank; 2 Mi-24	2.300 asker
Kayıplar
35 50	700 ölü

Şuşa Muharebesi, Şuşa'nın İşgali veya Şuşa'nın Alınışı (Azerice: Şuşanın işğalı, Ermenice: Շուշիի ազատագրումը Shushii azatagrumë), Karabağ Savaşı'nda Ermenistan'ın ilk kayda değer büyük zaferidir. Ayrıca Dağlık Karabağ Savunma Ordusu'nun ilk muharebesidir.^{[kaynak belirtilmeli]}

Muharebe

Melkonyan'a göre, Şuşa kasabası Karabağ Savaşı'nda stratejik önemi en büyük bölgesiydi.^[1] Bölgenin Ermeni kuvvetleri tarafından ele geçirilmesi Hankendi'yi kuşatabilmelerinin en büyük^[2] yoluydu. Bu çerçevede Şuşa'nın ele geçirilmesi için oluşturulan komando birliğinin başındaki kişi olan Arkadi Ter-Tadevosyan farklı stratejiler^[3] uyguladı. Bunlardan ilki Taşnak örgütü mensuplarının kasabaya saldırılar düzenleyip Azeri direnişini hafifletmesiydi. Nitekim belli bir süre sonra çözülmeye başlayan Azeri birliklerine karşı Şuşa harekâtı gerçekleşti ve 2 gün süren^[4] çatışmalar sonucunda Şuşa 8 Mayıs'ta Ermeni kontrolüne geçti. Azeri birlikleri Şuşa'nın Ermeni kontrolüne geçmesinden sonra Şuşa'yı tekrar geri alabilmek için 4 ay içerisinde 6 operasyon düzenledi ancak operasyonların tamamı başarısız oldu.

Kaynakça

^ Markar Melkonian, (2005). My Brother's Road: An American's Fateful Journey to Armenia. New York: I. B. Tauris, p. 219 ISBN 1-85043-635-5
^ Durch, William J (ed.) (1996). UN Peacekeeping, American Politics, and the Uncivil Wars of the 1990s. New York: Palgrave Macmillan, p. 444 ISBN 0-312-12930-0
^ de Waal, Thomas (2003). Black Garden: Armenia and Azerbaijan Through Peace and War. New York: New York University Press, pp. 177-178 ISBN 0-8147-1945-7
^ The commanders of the battle give conflicting data: in an interview, Ter-Tatevosyan stated that his forces lost 58 men in contrast to the Azeris' 200 while Orujev claims that the Armenian casualty count was much higher and estimates his own losses at 159 dead and 22 missing in action: op. cit. in de Waal, Black Garden, p. 314

Dış bağlantılar

Military Parade Dedicated to the 15th Anniversary of Shoushi Liberation 21 Kasım 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

[1] Markar Melkonian, (2005). My Brother's Road: An American's Fateful Journey to Armenia. New York: I. B. Tauris, p. 219 ISBN 1-85043-635-5

[2] Durch, William J (ed.) (1996). UN Peacekeeping, American Politics, and the Uncivil Wars of the 1990s. New York: Palgrave Macmillan, p. 444 ISBN 0-312-12930-0

[3] Waal, Thomas (2003). Black Garden: Armenia and Azerbaijan Through Peace and War. New York: New York University Press, pp. 177-178 ISBN 0-8147-1945-7

[4] The commanders of the battle give conflicting data: in an interview, Ter-Tatevosyan stated that his forces lost 58 men in contrast to the Azeris' 200 while Orujev claims that the Armenian casualty count was much higher and estimates his own losses at 159 dead and 22 missing in action: op. cit. in de Waal, Black Garden, p. 314

[1]

[2]

[3]

[4]