İyot pentaflorür

İyot pentaflorür
Adlandırmalar
	IUPAC adı İyot(V) florür
	Sistematik IUPAC adı Pentafloro-λ5-iyodan
	Diğer adlar İyodik florür
Tanımlayıcılar
CAS numarası	7783-66-6 ;
3D model (JSmol)	Etkileşimli görüntü;
ChemSpider	455940;
ECHA InfoCard	100.029.108
EC Numarası	232-019-7;
PubChem CID	522683;
CompTox Bilgi Panosu (EPA)	DTXSID2052524 ;
	InChI InChI=1/F5I/c1-6(2,3,4)5;
	SMILES FI(F)(F)(F)F;
Özellikler
Molekül formülü	IF5
Molekül kütlesi	221.89 g/mol
Görünüm	Renksiz veya solgun sarı sıvı
Yoğunluk	3.250 g/cm3
Erime noktası	9.43
Kaynama noktası	97.85
Çözünürlük (su içinde)	Tepkimeye girer
Yapı
Kristal yapı	Monoklinik; C2c nokta grubu
Koordinasyon geometrisi	Kare piramit
Moleküler geometri	Kare piramit
Tehlikeler
	İş sağlığı ve güvenliği (OHS/OSH):
Ana tehlikeler	Zehirli, oksitleyici, aşındırıcı
NFPA 704; (yangın karosu)	3 0 2 W
Güvenlik bilgi formu (SDS)	External MSDS
Benzeyen bileşikler
Diğer anyonlar	İyot pentoksit
Diğer katyonlar	Brom pentaflorür
Benzeyen bileşikler	İyot monoflorür ; İyot triflorür ; İyot heptaflorür
	Aksi belirtilmediği sürece madde verileri, Standart sıcaklık ve basınç koşullarında belirtilir (25 °C [77 °F], 100 kPa).
	Bilgi kutusu kaynakları

İyot pentafluorür, IF₅ kimyasal formülüne sahip florür ve iyottan oluşan bir interhalojen bileşiktir. 3.250 g cm⁻³ yoğunluğa sahip, renksiz veya sarı bir sıvıdır. İlk olarak 1891'de Henri Moissan tarafından flor gazı içinde katı iyot yakılarak sentezlendi.^[3] Bu ekzotermik reaksiyon, reaksiyon koşulları iyileştirilmiş olmasına rağmen hala iyot pentaflorür üretmek için kullanılır.^[4]^[5] I₂ + 5 F₂ → 2 IF₅

Kimyası

İyot pentaflorür güçlü bir florlama ajanıdır ve yüksek oksidatiftir. Su ile şiddetli tepkimeye girerek hidroflorik asit, iyodik asit ve daha fazla flor içeren iyot heptaflorür oluşturur.

IF₅ + 3H₂O → HIO₃ + 5HF

Birincil aminler, suyla hidrolizden sonra iyot pentaflorür oluşturucu nitrillerle reaksiyona girer:^[6] R-CH2-NH2 → R-CN

Popüler kültür

İyot pentaflorür, 1979 filmi Alien'in terminal sekansındaki kaçış mekiğinin atmosferine su basması için "Özel Gaz" olarak kullanılmıştır.

Konuyla ilgili yayınlar

Lord, RC; Lynch, MA; Schumb, WC; Slowinski, EJ (1950). "Titreşimli Spektrumlar ve İyot Pentaflorür ve Heptaflorür Yapıları". Amerikan Kimya Derneği Dergisi . 72 (1): 522-527. doi : 10.1021 / ja01157a135 .
Rogers, MT; Speirs, JL; Thompson, HB; Panish, MB (1954). "İyot Pentaflorür, Donma ve Kaynama Noktası, Buharlaşma Sıcaklığı ve Buhar Basınç-Sıcaklık İlişkileri" Amerikan Kimya Derneği Dergisi . 76 (19): 4843-4844. doi : 10.1021 / ja01648a022 .
Rogers, MT; Thompson, HB; Speirs, JL (1954). "Sıvı Klor Trifluorür ve İyot Pentaflorürün Dielektrik Sabitleri". Amerikan Kimya Derneği Dergisi . 76 (19): 4841 - 4843. doi : 10.1021 / ja01648a021 .
Booth, HS; Pinkston, JT Jr. (1947). "Halojen Florürler". Kimyasal İncelemeler . 41 (3): 421-439. doi : 10.1021 / cr60130a001 .

Dış bağlantılar

IF5 için WebBook sayfası 18 Şubat 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
Ulusal Kirletici Envanteri - florür ve bileşik bilgi formu
web elemanları listeleme 11 Mayıs 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

Kaynakça

^ Patnaik, P. (2002). Handbook of Inorganic Chemicals. McGraw-Hill. ISBN 0-07-049439-8.
^ "Crystal structure of Iodine Pentafluoride at -80° ". Inorganic Chemistry. 13 (5). 1974. s. 421-439. doi:10.1021/ic50135a012. Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
^ Moissan, M. H. (1891). "Nouvelles Recherches sur le Fluor 17 Şubat 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.". Annales de Chimie et de Physique. 6 (24): 224–282.
^ Ruff, O.; Keim, R. (1930). "Das Jod-7-fluorid [The iodine-7-fluoride]". Zeitschrift für Anorganische und Allgemeine Chemie (in German). 193 (1): 176–186. doi:10.1002/zaac.19301930117 9 Haziran 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
^ Ruff O.; Keim R. (1931). "Fluorierung von Verbindungen des Kohlenstoffs (Benzol und Tetrachlormethan mit Jod-5-fluorid, sowie Tetrachlormethan mit Fluor) [Fluoridation of Carbon Compounds (Benzene and Tetrachlormethane with Iodine-5-Fluoride, and Tetrachloromethane with Fluorine)]". Zeitschrift für Anorganische und Allgemeine Chemie(in German). 201 (1): 245–258. doi:10.1002/zaac.19312010122
^ Stevens, T. E. (1966). "Rearrangement of Amides with Iodine Pentafluoride". Journal of Organic Chemistry. 31 (6): 2025–2026. doi:10.1021/jo01344a539 13 Kasım 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

[1] Patnaik, P. (2002). Handbook of Inorganic Chemicals. McGraw-Hill. ISBN 0-07-049439-8.

[2] "Crystal structure of Iodine Pentafluoride at -80° ". Inorganic Chemistry. 13 (5). 1974. s. 421-439. doi:10.1021/ic50135a012. Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)

[3] Moissan, M. H. (1891). "Nouvelles Recherches sur le Fluor 17 Şubat 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.". Annales de Chimie et de Physique. 6 (24): 224–282.

[4] Ruff, O.; Keim, R. (1930). "Das Jod-7-fluorid [The iodine-7-fluoride]". Zeitschrift für Anorganische und Allgemeine Chemie (in German). 193 (1): 176–186. doi:10.1002/zaac.19301930117 9 Haziran 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

[5] Ruff O.; Keim R. (1931). "Fluorierung von Verbindungen des Kohlenstoffs (Benzol und Tetrachlormethan mit Jod-5-fluorid, sowie Tetrachlormethan mit Fluor) [Fluoridation of Carbon Compounds (Benzene and Tetrachlormethane with Iodine-5-Fluoride, and Tetrachloromethane with Fluorine)]". Zeitschrift für Anorganische und Allgemeine Chemie(in German). 201 (1): 245–258. doi:10.1002/zaac.19312010122

[6] Stevens, T. E. (1966). "Rearrangement of Amides with Iodine Pentafluoride". Journal of Organic Chemistry. 31 (6): 2025–2026. doi:10.1021/jo01344a539 13 Kasım 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

[3]

[4]

[5]

[1]

[2]

[6]