Ümeyye bin Halef
Ümeyye bin Halef (ö. 624, Bedir),[1] İslam peygamberi Muhammed zamanında Kureyş kabilesinin Cumah kolunun reisiydi. Muhammed İslam'ı tebliğ edince karşı çıkan Mekke'nin saygın kişileri arasında yer almıştı. Ümeyye, İslam'ı kabul ettiği için işkence ettiği ve sonunda ilk müezzin olan Bilal-i Habeşi'nin efendisi olarak bilinir.
| Doğum | Mekke |
|---|---|
| Ölüm | 624 Mekke |
| Diğer ad(lar)ı | Ebû Safvân Ümeyye b. Halef b. Vehb el-Kureşî el-Cumahî |
| Çocuk(lar) | Safvan bin Ümeyye |
| Akraba(lar) | Übey bin Halef (kardeşi) |
İslam'ın Mekke döneminde Muhammed'e açıktan karşı çıkmıştır. Kölesi Bilal'e dininden dönmesi için birçok işkence yaptı. Kardeşi Übey bin Halef ile, Muhammed'e karşı girişilen tüm faaliyetlere katıldı. Hicretten önce peygamberin öldürülmesine karar verilen toplantıda ve Muhammed Medine'ye giderken onu takip eden kişilerin arasında bulundu.
Muhammed'in, Bedir'de öldürüleceğini bildirdiği kişiler arasında adını duyunca bu muharebeye katılmak istememiştir.[2] Ancak Ebu Cehil'in ikna etmesiyle fikrinden vazgeçti ve savaş hazırlıkları için önemli katkılar sağladı.[3]
Bedir Muharebesi'nde eski dostu olan Abdurrahman bin Avf'tan yardım istemiştir. Onun koruması altında iken eski kölesi Bilal tarafından görülmüş ve etrafı sarılarak öldürülmüştür. Kimin eliyle öldüğü hakkında bilgi yoktur.[4]
Kaynakça
değiştir- ^ TDV İslam Ansiklopedisi, cilt: 42; sayfa: 305
- ^ Buhârî, Menâķıb, 25; Vâkıdî, s. 61
- ^ İA 42/305
- ^ Ümeyye b. Halef'in Esir Edilişi ve Öldürülüşü
 | İslam ile bağlantılı dikkate değer bir kişi ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |