Çehov'un silahı
Çehov'un tüfeği veya Çehov'un silahı (Rusça: Чеховское ружьё), bir hikâyedeki her ögenin gerekli olması gerektiğini ve ilgisiz unsurların kaldırılması gerektiğini belirten bir anlatı ilkesidir. Bu ilkeye göre, eğer yazar anlatının başında duvarda asılı dolu bir tüfeği tasvir ediyorsa, bunun bir sebebi olmalıdır; örneğin hikayenin devamında silahın ateşlenmesi gibi. Her unsurun, hikayenin bir noktasında bir rolü olması gerekir. Ancak Ernest Hemingway gibi bazı yazarlar, bu ilkeyle hemfikir değildir.
Bu durum, Anton Çehov tarafından birkaç kez mektuplarında açıklanmıştır:[1][2][3]
- "Hikâye ile alakalı olmayan her şeyi kaldırın. Eğer ilk bölümde 'duvarda bir tüfek asılı' diyorsanız ikinci veya üçüncü bölümde o silah patlamalıdır. Eğer ateşlenmeyecekse o silah orada asılı olmamalıdır."[3][4]
- "Patlamayacaksa sahneye asla dolu bir tüfek yerleştirmeyin. Tutamayacağınız sözler vermek yanlıştır." Çehov'un Aleksandr Semenoviç Lazarev'e mektubu (A.S. Gruzinsky'nin takma adı), 1 Kasım 1889.[5][6][7] Burada "tüfek", Çehov'un gereksiz ve oyunun geri kalanıyla ilgisiz olduğunu düşündüğü bir monologdur.
- "Eğer birinci perde açıldığında duvarda bir tüfek asılıysa takip eden sahnede tüfek mutlaka patlamalı. Aksi takdirde oraya koymayın." Gurlyand'ın Reminiscences of A. P. Chekhov çalışmasından, Teatr i iskusstvo 1904, No. 28, 11 Temmuz, s. 521.[8]
Eleştiriler
değiştirHemingway, "The art of the short story" adlı makalesinde bu ilkeyi alaya almış[9] ve Fifty Grand adlı kısa hikâyesinde tanıtılan iki karakterden, hikayenin devamında bir daha hiç bahsedilmediğini örnek göstermiştir. Hemingway, önemsiz detayları da değerli bulur, ancak okuyucuların bu tür detaylarda kaçınılmaz olarak bir sembolizm ve önem arayacağını kabul eder.[10]
Yazar Donald Rayfield, Çehov’un Vişne Bahçesi adlı oyununda kendi ilkesine aykırı olarak ateşlenmeyen iki dolu tüfeğin yer aldığını belirtir. Bu ateşlenmeyen tüfek unsuru, oyunun gerçekleştirilmemiş ya da tamamlanmamış eylemler temasıyla ilintilidir.[11][12]
Kaynakça
değiştir- ^ Petr Mikhaĭlovich Bit︠s︡illi (1983), Chekhov's art, a stylistic analysis, Ardis, s. x
- ^ Daniel S. Burt (2008), The Literature 100: A Ranking of the Most Influential Novelists, Playwrights, and Poets of All Time, Infobase Publishing
- ^ a b Valentine T. Bill (1987), Chekhov: The Silent Voice of Freedom, Philosophical Library
- ^ С.Н. Щукин [Sergius Shchukin] (1911). "Из воспоминаний об А.П. Чехове" [Memoirs]. Русская Мысль [Russian Thought]. s. 44.
- ^ "Quotations by Berlin". ox.ac.uk. 1 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ocak 2019.
- ^ Чехов А. П. (1 Kasım 1889), "Чехов — Лазареву (Грузинскому) А. С.", Чехов А. П. Полное собрание сочинений и писем, АН СССР. Ин-т мировой лит., 13 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 23 Ocak 2019
- ^ Leah Goldberg (1976), Russian Literature in the Nineteenth Century: Essays, Magnes Press, Hebrew University, s. 163
- ^ In 1889, 24-year-old Ilia Gurliand noted these words down from Chekhov's conversation: "If in Act I you have a pistol hanging on the wall, then it must fire in the last act". Donald Rayfield, Anton Chekhov: A Life, New York: Henry Holt and Company, 1997, 0-8050-5747-1, 203. Ernest. J. Simmons says that Chekhov repeated the point later (which may account for the variations). Ernest J. Simmons, Chekhov: A Biography, Chicago: University of Chicago Press, 1962, 0-226-75805-2, 190.
- ^ The Art of the Short Story Ernest Hemingway.
- ^ Hunter, Adrian C. (April 1999). Complete with Missing Parts: Modernist short fiction as interrogative text (PDF) (Ph.D. tez). Department of English Literature (İngilizce). Glasgow, UK: University of Glasgow. ss. 126–127, 201–203. 9 Aralık 2017 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mayıs 2019.
- ^ Rayfield, Donald (2000). Anton Chekhov: A Life. Northwestern University Press. s. 580.
- ^ Rayfield, Donald (1999). Understanding Chekhov: A critical study of Chekhov's prose and drama. University of Wisconsin Press. s. 251.